Arkadij Worobjow

sztangista rosyjski

Arkadij Nikitycz Worobjow (ros. Аркадий Никитич Воробьёв; ur. 3 października 1924 w Mordowie, zm. 22 grudnia 2012 w Moskwie[1]) – radziecki sztangista, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy.

Arkadij Worobjow
Аркадий Воробьёв
Data i miejsce urodzenia

3 października 1924
Mordowo

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 2012
Moskwa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złotoMelbourne 1956podnoszenie ciężarów
(waga półciężka)
złotoRzym 1960podnoszenie ciężarów
(waga półciężka)
brązHelsinki 1952podnoszenie ciężarów
(waga lekkociężka)
Mistrzostwa świata
złotoSztokholm 1953waga lekkociężka
złotoWiedeń 1954waga półciężka
złotoMonachium 1955waga półciężka
złotoTeheran 1957waga półciężka
złotoSztokholm 1958waga półciężka
srebroParyż 1950waga lekkociężka
srebroWarszawa 1959waga półciężka
brązWiedeń 1961waga półciężka
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Przyjaźni Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal Żukowa Medal jubileuszowy „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „65-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran pracy” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Srebrny Order Olimpijski Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Kariera

Startował w wadze lekkociężkiej (do 82,5 kg) oraz półciężkiej (do 90 kg). Pierwszy sukces osiągnął w 1950 roku, kiedy zdobył srebrny medal w wadze lekkociężkiej na mistrzostwach świata w Paryżu. W zawodach tych rozdzielił na podium Stanleya Stanczyka z USA i Egipcjanina Arabiego Awadiego. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Helsinkach zdobył brązowy medal w tej samej kategorii, ulegając tylko swemu rodakowi, Trofimowi Łomakinowi i Stanczykowi. W 1953 roku zwyciężył na mistrzostwach świata w Sztokholmie, pokonując Łomakina i Stanczyka.

Od 1954 roku startował w wadze półciężkiej. Już na mistrzostwach świata w Wiedniu zwyciężył z wynikiem 460 kg, ustanawiając nowy rekord świata. Złote medale zdobywał także na trzech kolejnych edycjach tej imprezy: MŚ w Monachium (1955), MŚ w Teheranie (1957) i MŚ w Sztokholmie (1958). W międzyczasie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Melbourne, gdzie także zwyciężył, poprawiając jednocześnie własny rekord świata wynikiem 462,5 kg. Pozostałe miejsca na podium zajęli Amerykanin Dave Sheppard i Francuz Jean Debuf, obaj z wyraźną stratą (Sheppard – 20 kg, Debuf – 37,5 kg). Podczas mistrzostw świata w Warszawie w 1959 roku pierwszy raz od sześciu lat nie zwyciężył. Zajął tam drugie miejsce, rozdzielając Louisa Martina z Wielkiej Brytanii i Polaka Czesława Białasa. Na igrzyskach w Rzymie w 1960 roku Worobjow ponownie był najlepszy, po raz kolejny poprawił też rekord świata, tym razem podnosząc 472,5 kg. Na podium stanęli też Łomakin i Martin, ze startą odpowiednio 15 kg i 27,5 kg. Ostatni sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Wiedniu w 1961 roku, gdzie zajął trzecie miejsce, plasując się za Polakiem Ireneuszem Palińskim i Louisem Martinem.

Worobjow wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Europy w tym złote na ME w Paryżu (1950), ME w Sztokholmie (1953), ME w Wiedniu (1954), ME w Monachium (1955) i ME w Sztokholmie (1958), srebrny na ME w Warszawie (1959) i brązowy podczas ME w Wiedniu (1961)[2]. Wielokrotnie bił rekordy świata.

Ukończył medycynę. W czasie II wojny światowej służył w wojsku, po jej zakończeniu rozminowywał port w Odessie.

Starty olimpijskie

Helsinki 1952
  • kategoria do 82,5 kilogramów – brąz
Melbourne 1956
  • kategoria do 90 kilogramów – złoto
Rzym 1960
  • kategoria do 90 kilogramów – złoto

Przypisy

Linki zewnętrzne