Centrum LIM

Planowany kompleks PLL LOT był częścią projektu Ściany Zachodniej i miał mieścić Miejski Dworzec Lotniczy (w części niższej) oraz hotel i biura LOT (w wieżowcu)^[1].

Budowa rozpoczęła się w 1977^[2][1]. Realizowało ją przedsiębiorstwo pod nazwą Zjednoczenie Budownictwa Miejskiego Bydgoszcz (później Budopol), podporządkowane od 1976 Zjednoczeniu Budowy Obiektów Użyteczności Publicznej w Warszawie, wraz z brytyjską spółką Cementation International^[3]. Budowa ciągnęła się z wielomiesięcznymi przerwami^[4]. W 1982 brytyjska spółka zerwała kontrakt i wycofała się z budowy, a jej miejsce zajęła spółka Mostostal^[3]. W 1987 PLL LOT, austriacka firma budowlana ILBAU GmbH oraz Marriott International utworzyły spółkę LIM Joint Venture^[4], która dokończyła budowę^[1]. W 1998 ILBAU zbył udziały na rzecz SGS GmbH.

Budynek został zaprojektowany przez Tadeusza Stefańskiego, Jerzego Skrzypczaka i Andrzeja Bielobradka^[2]. Bez trzydziestometrowej anteny wieżowiec do dachu liczy 140 metrów, 42 kondygnacje naziemne i 2 podziemne. Budynek utrzymany jest w formach stylu międzynarodowego. Wieżowiec ma ciemnozieloną barwę i białe krawędzie (podświetlane nocą jasnym, białym światłem) i dwa ciemne pasy, jeden na środku, a drugi na szczycie, osłaniające kondygnacje techniczne.

Obiekt został ukończony w 1989 i szybko zyskał prestiż oraz popularność za sprawą osiągnięcia jako jeden z pierwszych w Polsce standardu pięciogwiazdkowych pokoi hotelowych.

Na dwóch dolnych piętrach znajduje się Galeria LIM. Obejmuje ona około 40 sklepów, kawiarnie i restauracje oraz kasy LOT-u. Na kolejnych, wyższych piętrach znajdują się biura, a od połowy budynku zaczynają się piętra hotelowe. W budynku znajdują się także serwerownie PLIX.

W latach 1994–1996 na drugim poziomie podziemi znajdował się Maloka BBS.

W 1999 francuski wspinacz Alain Robert wspiął się bez zabezpieczenia i pozwolenia na hotel Marriott. W tym samym roku tego samego wyczynu dokonał polski fotograf i wspinacz Dawid Kaszlikowski, natomiast 10 lat później, 22 kwietnia 2009, budynek został zdobyty przez Bartłomieja Opielę. W kwietniu 2002 pierwszy w Polsce skok BASE jump z dachu hotelu Marriott wykonał Felix Baumgartner^[5]. 2 czerwca 2019 na budynek wspiął się Marcin BNT Banot^[6].

Obiekt jest administrowany przez spółkę LIM Joint Venture. Budynek jest połączony przejściem podziemnym z dworcem PKP Warszawa Centralna.

30 września 2013 roku maszt na dachu budynku zaczęło wykorzystywać Radio Złote Przeboje^[7], a w lipcu 2017 dołączyło do niego Polskie Radio^[8]. Aktualne parametry emisji^[9]:

Emisja analogowa

Emisja cyfrowa

Hotel Marriott, pierwszy obiekt tej sieci w Europie Środkowo-Wschodniej^[11], mieści się od 20. piętra wzwyż. Hotel posiada 523 pokoje i 16 sal konferencyjnych^[12]. Na ostatnim piętrze hotelu mieści się apartament prezydencki. W każdym pokoju znajduje się klimatyzacja i łącza satelitarne. Goście hotelu Marriott mają do dyspozycji saunę, basen, sale konferencyjne, restauracje i 9 barów. Wejście główne do hotelu znajduje się od strony ul. Emilii Plater.

Na dwóch najwyższych kondygnacjach Centrum LIM znajduje się bar koktajlowy Panorama Sky Bar z jednym z najwyższych publicznie dostępnych widoków na Warszawę.

Oficjalne otwarcie hotelu miało miejsce 2 października 1989. W 2013 przyjął on 155 tys. gości^[12].

W okresie transformacji systemowej w Polsce hotel Marriott był uważany za ulubione miejsce pobytu zagranicznych doradców, ironicznie zwanych z tego powodu „brygadami Marriotta”^[13].

• 
  Wejście główne do hotelu Marriott
• 
  Lobby
• 
  Portret założyciela i prezesa firmy Marriott International w holu hotelu

• Wieżowce Hotel Marriott na stronie Wieżowce Warszawy. wiezowce.waw.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].