Domenico Scarlatti

Syn i uczeń Alessandro Pietro Scarlattiego, urodził się w Neapolu^[1]. Już w 1703 wystawiono tam pierwsze utwory sceniczne kompozytora (opery L'Ottavia restituita al trono oraz Il Giustino)^[1][2]. Przeniósł się do Wenecji, gdzie pobierał nauki u Francesco Gaspariniego, a następnie do Rzymu^[1][2]. Był konkurentem Georga Friedricha Händla, z którym stanął w szranki w konkursie ogłoszonym przez kardynała Pietro Ottoboniego i zwyciężył jako klawesynista (Händlowi przyznano palmę pierwszeństwa w grze organowej)^[2]. Nadworny klawesynista polskiej królowej Marii Kazimiery w czasie jej rezydowania w Rzymie, a później króla Portugalii oraz dworu królewskiego w Madrycie^[1].

W latach 1710–1713 Aleksander Benedykt Sobieski zrealizował w swoim rzymskim teatrze kilka spektakli operowych we współpracy ze Scarlattim i scenografem Filippo Juvarą^[3].

Osobny artykuł: Lista sonat Domenico Scarlattiego.

Komponował głównie sonaty klawesynowe (Esercizi per gravicembalo), niejednokrotnie wirtuozerskie, oraz opery i utwory orkiestrowe^[1].

Scarlatti był dwukrotnie żonaty. Z Marią Cataliną Gentili wziął ślub w Rzymie w 1728. Po śmierci pierwszej żony w 1742 poślubił Anastasię Maxarti Ximenes. Był ojcem dziesięciorga dzieci^[2].

• Domenico Scarlatti – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Sonaty fortepianowe Domenica Scarlattiego do słuchania i pobierania (Czech Radio projektu) (ang.)
• Domenico Scarlatti – nuty w bibliotece Polona