Heather Watson

brytyjska tenisistka

Heather Watson (ur. 19 maja 1992 w Guernsey) – brytyjska tenisistka pochodzenia papuasko-angielskiego, zwyciężczyni Wimbledonu 2016 w grze mieszanej, mistrzyni juniorskiego US Open 2009 w grze pojedynczej, zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Heather Watson
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1992
Saint Peter Port

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2010

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Diego Veronelli

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

38 (19 stycznia 2015)

Australian Open

3R (2013)

Roland Garros

2R (2011, 2012, 2014–2016, 2018)

Wimbledon

4R (2022)

US Open

1R (2011–2018, 2020, 2021)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

39 (25 lutego 2019)

Australian Open

3R (2021)

Roland Garros

2R (2018, 2022)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

2R (2016, 2023)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Guernsey
Igrzyska Wspólnoty Narodów młodzieży
złotoPune 2008gra pojedyncza
Strona internetowa

Kariera tenisowa

Watson rozpoczęła przygodę z tenisem w wieku siedmiu lat. Jej trenerami są Dante Botini i Nick Bollettieri. W październiku 2005 zadebiutowała w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. Pierwszy tytuł zdobyła w czerwcu 2007 w międzynarodowych mistrzostwach Szkocji w Edynburgu. W listopadzie 2008 wygrała turniej w Méridzie, ogrywając w finale Anę Bogdan. We wrześniu 2009 zdobyła swoje pierwsze zawody wielkoszlemowe. Watson była najlepsza na kortach Flushing Meadows w Nowym Jorku, w decydującym starciu wyeliminowała Janę Buczynę.

Pierwszy turniej deblowy w gronie juniorek zdobyła w austriackim Wels, grając u boku Sally Peers. Kolejny tytuł wywalczyła w Meksyku na przełomie roku 2008 i 2009 z Chorwatką Ajlą Tomljanović. W wielkoszlemowym French Open partnerowała Tímei Babos i tenisistki doszły do finału, pokonane przez Elenę Bogdan i Noppawan Lertcheewakarn. Watson kilkanaście dni później, razem z Magdą Linette, triumfowała w Roehampton.

W 2011 roku zadebiutowała w barwach Wielkiej Brytanii w rozgrywkach Pucharu Federacji.

W 2012 roku wygrała swój pierwszy tytuł deblowy – razem z Mariną Erakovic pokonały w finale turnieju w Stanford Jarmilę Gajdošovą i Vanię King wynikiem 7:5, 7:6(7). Kolejny tytuł wywalczyła miesiąc później w Dallas. Razem z Erakovic zwyciężyły 6:3, 6:0 z parą Līga Dekmeijere i Irina Falconi. We wrześniu razem z Alicją Rosolską osiągnęła finał turnieju w Québecu, gdzie uległy 6:7(5), 7:6(6), 7–10 parze Tatjana MalekKristina Mladenovic. W październiku wystąpiła w turnieju International w Osace. W rozgrywkach singlowych odniosła pierwsze zawodowe zwycięstwo, pokonując w meczu mistrzowskim Chang Kai-chen wynikiem 7:5, 5:7, 7:6(4). W grze podwójnej w parze z Kimiko Date-Krumm nie sprostały deblowi Raquel Kops-JonesAbigail Spears, przegrywając spotkanie 1:6, 4:6.

W marcu 2013 roku Watson poinformowała o zdiagnozowaniu u niej mononukleozy zakaźnej, zakaźnej choroby wirusowej skutkującej osłabieniem organizmu, która wymusiła na tenisistce czasowe przerwanie kariery[1].

W sezonie 2014 razem z Aleksandrą Panową odniosły triumf w zawodach w Baku. W meczu mistrzowskim pokonały Ralucę Olaru i Szachar Pe’er 6:2, 7:6(3). W 2015 roku Brytyjka zwyciężyła w zawodach w Hobart, w finale pokonując Madison Brengle 6:3, 6:4.

W marcu 2016 roku Watson wygrała po raz trzeci w rozgrywkach WTA Tour, tym razem w Monterrey, gdzie w meczu mistrzowskim pokonała Kirsten Flipkens 3:6, 6:2, 6:3. W lipcu odniosła triumf w rozgrywkach wielkoszlemowych na Wimbledonie w grze mieszanej. Razem z Henrim Kontinenem pokonali w finale Annę-Lenę Grönefeld i Roberta Faraha 7:6(5), 6:4

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej2009201020112012201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAQ21R3R1R1R1R2R1R1R2R2R2RQ1Q10 / 116 – 11
French OpenAA2R2R1R2R2R2RQ32RQ21R1R1RQ10 / 106 – 10
WimbledonA1R1R3R1R2R3R1R3R1R2RNH1R4R1R0 / 1311 – 13
US OpenAQ11R1R1R1R1R1R1R1RQ11R1RQ3Q10 / 100 – 10
Ranking na koniec roku5881769249119505477741019259731331690 / 4423 – 44

Występy w grze podwójnej

Turniej2009201020112012201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAAA1RA2R2R1R1R1RA3R2R1R1R0 / 105 – 10
French OpenAAAA1RA1R1R1R2R1R1R1R2RA0 / 92 – 9
WimbledonA2R1R1R1R1R2R3R2RQF1RNH3R3R2R0 / 1312 – 13
US OpenAAA1R1R1RA2R1R1RAAAA2R0 / 72 – 7
Ranking na koniec roku589254172521351311027212350113163112115880 / 3820 – 38

Występy w grze mieszanej

Turniej2009201020112012201320142015201620172018201920202021202220232024TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAAAAAAAQF0 / 12 – 1
French OpenAAAA1RAAAAAANHAAA0 / 10 – 1
WimbledonAA2R2R2R1R1RWF3R2RNH1RA2R1 / 1115 – 10
US OpenAAAAAAAA1RAANHAAA0 / 10 – 1
1 / 1417 – 13

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (4–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.14 października 2012OsakaTwarda Chang Kai-chen7:5, 5:7, 7:6(4)
Zwyciężczyni2.17 stycznia 2015HobartTwarda Madison Brengle6:3, 6:4
Zwyciężczyni3.6 marca 2016MonterreyTwarda Kirsten Flipkens3:6, 6:2, 6:3
Finalistka1.13 października 2019TiencinTwarda Rebecca Peterson4:6, 4:6
Zwyciężczyni4.29 lutego 2020AcapulcoTwarda Leylah Annie Fernandez6:4, 6:7(8), 6:1

Gra podwójna 14 (5–9)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.15 lipca 2012StanfordTwarda Marina Erakovic Jarmila Gajdošová
Vania King
7:5, 7:6(7)
Zwyciężczyni2.24 sierpnia 2012DallasTwarda Marina Erakovic Līga Dekmeijere
Irina Falconi
6:3, 6:0
Finalistka1.16 września 2012QuébecDywanowa (hala) Alicja Rosolska Tatjana Malek
Kristina Mladenovic
6:7(5), 7:6(6), 7–10
Finalistka2.14 października 2012OsakaTwarda Kimiko Date-Krumm Raquel Kops-Jones
Abigail Spears
1:6, 4:6
Zwyciężczyni3.27 lipca 2014BakuTwarda Aleksandra Panowa Raluca Olaru
Szachar Pe’er
6:2, 7:6(3)
Finalistka3.16 października 2016HongkongTwarda Naomi Broady Chan Hao-ching
Chan Yung-jan
3:6, 1:6
Zwyciężczyni4.3 marca 2018AcapulcoTwarda Tatjana Maria Kaitlyn Christian
Sabrina Santamaria
7:5, 2:6, 10–2
Finalistka4.17 czerwca 2018NottinghamTrawiasta Mihaela Buzărnescu Alicja Rosolska
Abigail Spears
3:6, 6:7(5)
Finalistka5.24 lutego 2019BudapesztTwarda (hala) Fanny Stollár Jekatierina Aleksandrowa
Wiera Zwonariowa
4:6, 6:4, 7–10
Finalistka6.20 marca 2021MonterreyTwarda Zheng Saisai Caroline Dolehide
Asia Muhammad
2:6, 3:6
Finalistka7.18 czerwca 2023NottinghamTrawiasta Harriet Dart Ulrikke Eikeri
Ingrid Neel
6:7(6), 7:5, 8–10
Zwyciężczyni5.30 lipca 2023WarszawaTwarda Yanina Wickmayer Weronika Falkowska
Katarzyna Piter
6:4, 6:4
Finalistka8.7 stycznia 2024BrisbaneTwarda Greet Minnen Ludmyła Kiczenok
Jeļena Ostapenko
5:7, 2:6
Finalistka9.11 lutego 2024Abu ZabiTwarda Linda Nosková Sofia Kenin
Bethanie Mattek-Sands
4:6, 6:7(4)

Gra mieszana 2 (1–1)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicyWynik finału
Zwyciężczyni1.10 lipca 2016WimbledonTrawiasta Henri Kontinen Anna-Lena Grönefeld
Robert Farah
7:6(5), 6:4
Finalistka1.16 lipca 2017WimbledonTrawiasta Henri Kontinen Martina Hingis
Jamie Murray
4:6, 4:6

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza (7)

DataTurniejKat.($)Naw.FinalistkaWynik
1.19/07/2009 Frinton-on-SeaITF10 000trawiasta Anna Fitzpatrick4:6, 6:4, 6:2
2.25/07/2010 WrexhamITF25 000twarda Sania Mirza6:2, 6:4
3.07/11/2010 TorontoITF50 000twarda Alizé Lim6:3, 6:3
4.16/02/2014 MidlandITF100 000twarda Ksienija Pierwak6:4, 6:0
5.18/05/2014 PragaITF100 000ziemna Anna Schmiedlová7:6(5), 6:0
6.12/05/2019 FukuokaITF60 000dywanowa Zarina Dijas7:6(1), 7:6(4)
7.18/08/2019 VancouverITF100 000twarda Sara Sorribes Tormo7:5, 6:4

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Wielka Brytania [Alt]
I runda  Hiszpania: Sílvia Soler Espinosa6:2, 6:2
II runda  Rosja: Marija Kirilenko [14]3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda  Chiny: Peng Shuai6:4, 6:7(5), 6:3
II runda  Ukraina: Elina Switolina3:6, 6:1, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Tokio 2020, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda  Niemcy Anna-Lena Friedsam6:7(5), 3:6

Gra podwójna

RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda Laura Robson  Niemcy: Angelique Kerber / Sabine Lisicki [5]6:1, 4:6, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda Johanna Konta  Serbia: Jelena Janković / Aleksandra Krunić6:2, 6:1
II runda  Chińskie Tajpej: Chan Hao-ching / Chan Yung-jan [3]6:3, 0:6, 4:6

Gra mieszana

RundaPartnerPrzeciwnicyWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Wielka Brytania
I runda Andy Murray [Alt]  Hiszpania: Carla Suárez Navarro / David Ferrer6:3, 6:3
Ćwierćfinał  Indie: Sania Mirza / Rohan Bopanna [4]4:6, 4:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni2009 US OpenTwarda Jana Buczina6:4, 6:1

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (1)

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka2009 French OpenCeglana Tímea Babos Elena Bogdan
Noppawan Lertcheewakarn
6:3, 3:6, 8-10

Przypisy

Bibliografia