Ihor Biełanow

Kariera klubowa

Karierę zaczynał w młodzieżowej szkółce piłkarskiej SKA Odessa, a kontynuował w Czornomorcu, w barwach którego w sezonie 1981 zadebiutował w radzieckiej Wyższej Lidze. W 1985 został zawodnikiem Dynama Kijów, najlepszego i najbardziej utytułowanego klubu Ukrainy. Z kijowską drużyną zdobył w 1986 Puchar Zdobywców Pucharów. Pod koniec roku został przez tygodnik France Football wyróżniony Złotą Piłką dla najlepszego piłkarza Europy. Z Dynamem zdobył Mistrzostwo ZSRR oraz Puchar ZSRR. W 1989 wyjechał do Niemiec, gdzie został zawodnikiem grającej w 1. Bundeslidze Borussii Mönchengladbach. Nie wywalczył jednak miejsca w nowej drużynie i zaledwie półtora roku później przeniósł się do drugoligowego Eintrachtu Brunszwik. Następnie powrócił do rodzinnej Odessy, gdzie krótko grał dla Czornomorca, a karierę zakończył w zespole Metalurg Mariupol^[1].

Kariera reprezentacyjna

W pierwszym sezonie gry w Dynamie zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego, ale na stałe trafił do niej dopiero po objęciu funkcji selekcjonera przez trenera Dynama Walerego Łobanowskiego w 1986. Został powołany na mistrzostwa świata w Meksyku, gdzie zagrał we wszystkich meczach radzieckiej drużyny, strzelając 4 bramki. W przegranym 3:4 meczu z Belgią roku zdobył hat-tricka. Był również podstawowym zawodnikiem drużyny radzieckiej podczas mistrzostw Europy w 1988, gdzie Sborna zajęła II miejsce. Ogółem w radzieckiej reprezentacji rozegrał 33 mecze i strzelił 8 bramek.

Statystyki

Stan na 31 grudnia 1997^[2].

Klub	Sezon	Mistrzostwa		Puchar		Europuchary		Razem za klub		Reprezentacja
		Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
ZSRR
SKA Odessa	1979	32	5	?	?	0	0	32+?	5+?	0	0
	1980	36	11	?	?	0	0	36+?	11+?	0	0
Czornomoreć Odessa	1981	27	6	?	?	0	0	27+?	6+?	0	0
	1982	29	2	?	?	0	0	29+?	2+?	0	0
	1983	27	7	?	?	0	0	27+?	7+?	0	0
	1984	33	11	?	?	0	0	33+?	11+?	0	0
Dynamo Kijów	1985	31	10	3	1	0	0	34	11	3	0
	1986	22	10	1	1	9	5	32	16	8	6
	1987	23	8	3	0	8	1	34	9	7	2
	1988	27	9	4	3	1	0	32	12	13	0
	1989	18	3	6	1	0	0	24	4	1	0
	1989/90	0	0	2	1	0	0	2	1	0	0
Niemcy
Borussia Mönchengladbach	1989/90	14	4	0	0	0	0	0	0	1	0
	1990/91	10	1	2	1	0	0	12	2	0	0
Eintracht Brunszwik	1990/91	9	3	0	0	0	0	9	3	0	0
	1991/92	29	10	0	0	0	0	29	10	0	0
	1992/93	18	7	0	0	0	0	18	7	0	0
	1993/94	33	8	0	0	0	0	33	8	0	0
Ukraina
Czornomoreć Odessa	1995/96	3	1	0	0	0	0	3	1	0	0
Metałurh Mariupol	1995/96	1	0	0	0	0	0	1	0	0	0
	1996/97	4	4	0	0	0	0	4	4	0	0
SKA Odessa		68	16	?	?	0	0	68+?	16+?
Czornomoreć Odessa		119	27	?	?	0	0	119+?	27+?
Dynamo Kijów		121	39	19	7	18	6	158	52
Borussia Mönchengladbach		24	5	2	1	0	0	26	6
Eintracht Brunszwik		89	28	0	0	0	0	89	28
Metałurh Mariupol		5	4	0	0	0	0	5	4
ZSRR olimpijska										2	0
ZSRR										33	8
Łącznie		426	119	21+?	8+?	18	6	465+?	133+?	33	8

Przez rok (1996–1997) pracował w Metalurgu Mariupol jako kierownik drużyny. Przez następne lata zajmował się biznesem i grał w amatorskiej drużynie piłkarskiej w Odessie. W swoim rodzinnym mieście otworzył także szkołę piłkarską dla młodzieży. W latach 2003–2004 był właścicielem i prezydentem szwajcarskiego klubu FC Wil. W roli szkoleniowca zatrudnił tam dawnego kolegę z Dynama, Ołeksandra Zawarowa. Jednak po niepowodzeniach w sezonie 2003–2004 (klub spadł z I ligi) wycofał swoje udziały i wrócił na Ukrainę^[1].

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1985, 1986
• wicemistrz ZSRR: 1988
• brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1989
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1985, 1987, 1990
• zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: 1986

Sukcesy reprezentacyjne

• wicemistrz Europy: 1988

Sukcesy indywidualne

• 4-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1985 (nr 3), 1986 (nr 1), 1987 (nr 3), 1988 (nr 3).
• zdobywca Złotej Piłki: 1986
• król strzelców Pucharu Zdobywców Pucharów: 1986
• laureat „All time” Golden Foot według głosowania w Internecie kibiców z całego świata (World Champions Club i La Gazzetta dello Sport): 2008^[3]

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1984
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1986
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1986
• Order „Za zasługi” III klasy: 2004^[4]
• Order „Za zasługi” II klasy: 2010^[5].

• I. Belanov, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Ihor Biełanow w bazie Ukraińskiego Związku Piłki Nożnej (ukr.)
• Ihor Biełanow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
• Ihor Biełanow w bazie FBref.com (port. • ang. • fr. • wł. • niem. • hiszp.)
• Ihor Biełanow w bazie Allplayers.in.ua (ukr.)
• Ihor Biełanow w bazie Odeski Futbol (ros.)
• Ihor Biełanow w bazie RusTeam (ros.)
• Ihor Biełanow w bazie Football Facts (ros.)
• Ihor Biełanow w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
• Ihor Biełanow w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
• Ihor Biełanow w bazie WorldFootball.net (ang.)
• Ihor Biełanow w bazie National Football Teams (ang.)
• Igor Belanov, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-18] .