Ileana Gyulai-Drîmbă

Ileana Gyulai-Drîmbă (węg. Ilona Gyulai, ur. 12 czerwca 1946 w Klużu[1], zm. 25 sierpnia 2021 w Oradei[2]) – rumuńska florecistka pochodzenia węgierskiego, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Ileana Gyulai-Drîmbă
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1946
Kluż

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 2021
Oradea

Wzrost

164 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rumunia
Igrzyska olimpijskie
brązMeksyk 1968szermierka
(floret druż.)
brązMonachium 1972szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złotoHawana 1969floret druż.
srebroParyż 1965floret druż.
srebroHawana 1969floret ind.
srebroAnkara 1970floret druż.
brązMontreal 1967floret druż.
brązGöteborg 1973floret druż.
brązGrenoble 1974floret druż.
Odznaczenia
Komandor Orderu Wiernej Służby (Rumunia)

Na igrzyskach olimpijskich w Tokio w 1964 roku była piąta w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Meksyku reprezentacja Rumunii w składzie: Ecaterina Stahl-Iencic, Ileana Gyulai-Drîmbă, Olga Szabó-Orbán, Ana Ene i Maria Vicol zdobyła drużynowo brązowy medal. Indywidualnie była trzynasta. Kolejny medal zdobyła podczas igrzysk olimpijskich w Monachium w 1972, wspólnie z Ecateriną Stahl-Iencic, Olgą Szabó-Orbán i Aną Ene-Pascu ponownie zajmując trzecie miejsce w zawodach w zawodach drużynowych. W turnieju indywidualnym odpadła w ćwierćfinałach. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, zajmując siódme miejsce drużynowo.

Podczas mistrzostw świata w Paryżu w 1965 roku wspólnie z Ileaną Gyulai-Drîmbą, Olgą Szabó-Orbán, Suzaną Tași i Marią Vicol zajęła drugie miejsce w turnieju drużynowym. W tej samej konkurencji zdobyła także złoty medal na mistrzostwach świata w Hawanie (1969,) srebrny na mistrzostwach świata w Ankarze (1970) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Montrealu (1967), mistrzostwach świata w Göteborgu (1973) i mistrzostwach świata w Grenoble (1974). Ponadto wywalczyła również srebrny medal indywidualnie na MŚ 1969, przegrywając jedynie z Jeleną Nowikową-Biełową z ZSRR[3].

Po zakończeniu kariery pracowała krótko jako trener. Odznaczona Orderem Wiernej Służby III klasy w 2000 roku.

Jej mężami byli Ion Drîmbă[4] i Emeric Jenei[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne