Język gorontalo
Język gorontalo, także holontalo[1][2] (bahasa Hulontalo) – język austronezyjski rozpowszechniony wśród ludu Gorontalo w północnej części wyspy Celebes, w prowincji Gorontalo[3]. Należy do grupy języków filipińskich[4], jest jednym z języków gorontalo-mongondow[5]. Według danych Ethnologue w roku 2000 posługiwało się nim ok. milion osób[4]. Skupiska ludności Gorontalo są obecne również w mieście Manado i w Dżakarcie[6].
| Obszar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 1 mln (2000) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| ISO 639-2 | gor | ||||
| ISO 639-3 | gor | ||||
| IETF | gor | ||||
| Glottolog | goro1259 | ||||
| Ethnologue | gor | ||||
| BPS | 0622 2 | ||||
| WALS | grt | ||||
| Występowanie | |||||
 Lokalizacja prowincji Gorontalo w Indonezji | |||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
W 1981 r. wyróżniono pięć głównych dialektów: dialekt miasta Gorontalo, wschodni, limboto, zachodni, tilamuta[7]. W gorontalo występują zapożyczenia z malajskiego, arabskiego, portugalskiego, niderlandzkiego[6] oraz języków północnohalmaherskich (ternate i galela)[6][8]. Historycznie region znajdował się pod wpływem Sułtanatu Ternate, a w późniejszym okresie przeszedł pod kontrolę holenderską. W użyciu są również języki indonezyjski i malajski miasta Manado[6].
Doprowadził do częściowego zaniku spokrewnionych języków takich jak suwawa i bolango[9][10]. Zagrożony wymarciem, jest wypierany przez indonezyjski i lokalny malajski. Przyczynia się do tego napływ ludności z innych regionów (od połowy XX wieku)[11]. W latach 90. XX w. pozostawał w intensywnym użyciu na terenach wiejskich, choć wśród młodszego pokolenia zaobserwowano wzrost roli języka narodowego[12]. Doniesienia z XXI w. wskazują na poważne osłabienie jego pozycji, zwłaszcza na obszarach miejskich[13].
Pierwsze opisy języka gorontalo sporządzili autorzy zachodni (Wilhelm Joest, J. Breukink), omawiając aspekty jego gramatyki i słownictwo[14]. W XX w. prace leksykograficzne nad tym językiem prowadził lokalny lingwista Mansoer Pateda. Ich owocem stał się dwujęzyczny słownik gorontalo-indonezyjski[15][16]. Istnieją także opracowania gramatyczne (Morfologi dan sintaksis bahasa Gorontalo, 1988[17], Kaidah bahasa Gorontalo, 1981[18]). Do sporadycznego zapisywania tego języka stosuje się alfabet łaciński[2].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- M. Musa Kasim, Habu Wahidji, Mansoer Pateda, Husain Junus, Kartin Hasan, A. P. Koem: Geografi dialek bahasa Gorontalo. Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1981. OCLC 13360280. [dostęp 2023-01-09]. (indonez.).
- A. John Little, Jr., Hamzah Machmoed, Asma Djafar Mustafa: Gorontalo. W: Darrell T. Tryon (red.): Comparative Austronesian Dictionary: An Introduction to Austronesian Studies. Berlin–New York: Walter de Gruyter, 1995, s. 521–528, seria: Trends in Linguistics. Documentation [TiLDOC] 10. DOI: 10.1515/9783110884012.1.521. ISBN 978-3-11-088401-2. OCLC 868970232. [dostęp 2023-01-03]. (ang.).
- Scott Merrifield, Martinus Salea: North Sulawesi Language Survey. Dallas: Summer Institute of Linguistics, 1996, seria: Publications in Sociolinguistics 1. ISBN 1-55671-000-3. OCLC 36657959. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Wilhelm Joest: Das Holontalo: Glossar und Grammatische Skizze. Berlin: A. Asher & Co., 1883. OCLC 257524706. [dostęp 2022-01-03]. (niem.).
- David Mead: Gorontalo. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-05-29]. (ang.).