Gorontalo (lud)

lud indonezyjski

Gorontalo, także Holontaloludność austronezyjska zamieszkująca fragment północnej części indonezyjskiej wyspy Celebes (od 2000 r. prowincja Gorontalo[1]). Ich liczebność wynosi 1,2 mln osób[2].

Gorontalo
Ilustracja
Kobieta z ludu Gorontalo
Populacja

1,2 mln

Miejsce zamieszkania

Indonezja (Celebes)

Język

gorontalo, malajski, indonezyjski

Religia

islam, wierzenia tradycyjne

Grupa

ludy austronezyjskie, Indonezyjczycy

Pokrewne

Sangir, Minahasa, Mongondow

Mapa grupy etnicznej
Mapa etnograficzna półwyspu Minahasa
Taniec Tandako

Posługują się językiem gorontalo (holontalo) z wielkiej rodziny austronezyjskiej[2][3]. Język gorontalo jest klasyfikowany w ramach grupy filipińskiej[4]. W użyciu są także języki indonezyjski i malajski miasta Manado[5][6]. Są odrębni religijnie od pobliskiego ludu Minahasa (Manado)[7]. Prawie wszyscy wyznają islam[8] (w odmianie sunnickiej[2]). Islam przyjęli pod wpływem ludu Ternate[2][9]. Wpływy muzułmańskie pojawiły się też w okresie rozkwitu Królestwa Gowa (od XVII w.)[1]. Od Ternate zapożyczyli elementy terminologii i struktury politycznej[10]. Występują wpływy wierzeń tradycyjnych[11].

Zajmują się przede wszystkim rolnictwem[8] (ryż, kukurydza, sago, pochrzyn, proso)[2]. W rejonie jeziora Limboto rozwinęło się rybołówstwo[2]. Mieszkańcy kecamatanów Tapa i Talaga zajmują się tkactwem (tradycyjna tkanina – krawang)[8]. Skupiska ludności Gorontalo zamieszkują również miasto Manado oraz Dżakartę[12].

Według mitologii ludowej ich przodkowie to Hulontalangi („ludność, która zeszła z nieba”), którzy osiedlili się na górze Tilongkabila[13]. Tradycyjna rodzina jest mała, matrylokalna, nowoczesna – neolokalna. Praktykowana jest poligynia[2]. Organizacja społeczna opiera się na bilateralnym systemie pokrewieństwa (w linii matki i w linii ojca)[2][8][13].

Grupa Polahi jest społecznością izolowaną. Ludność ta zamieszkuje obszary leśne na terytorium kecamatanów Kwandang i Paguyaman. Mają wywodzić się z grupy Gorontalo, która zaczęła żyć w odosobnieniu kilka stuleci temu, nie godząc się na pracę przymusową za czasów kolonialnych[14][15].

Przypisy

Linki zewnętrzne