Języki wschodniosłowiańskie

Języki wschodniosłowiańskie – jedna z trzech grup języków słowiańskich (obok zachodnio- i południowosłowiańskich). Posługuje się nimi ok. 202 mln ludzi w Europie Wschodniej oraz Azji Północnej i Środkowej.

Języki wschodniosłowiańskie

Obszar	Europa Wschodnia, Azja Północna, Kaukaz
Liczba mówiących	ok. 202 mln[1][2]
Klasyfikacja genetyczna	języki indoeuropejskie języki bałtosłowiańskie języki słowiańskie języki wschodniosłow.
Podział	• język białoruski • język rosyjski • język rusiński • język ukraiński • język staroruski † • język ruski †
Kody rodziny językowej
ISO 639-5	zle
Występowanie
rosyjski      białoruski      ukraiński      rusiński
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Klasyfikacja języków wschodniosłowiańskich:

języki indoeuropejskie

języki słowiańskie (ponad 350 mln)

języki wschodniosłowiańskie (ok. 202 mln^[3])^[4]

nowogrodzki †

staroruski †

włodzimiersko-suzdalski †

rosyjski (ok. 160 mln^[5])

ruski †^[6]

białoruski (ok. 7 mln^[5])

ukraiński (ok. 37 mln^[5])

rusiński (ok. 0,6 mln^[7])

Oznaczenia:

† – język wymarły lub dawne stadium historyczne języka dzisiejszego