Jerzy Tupou II

Jerzy Tupou II (ang. George Tupou II, ton. Siaosi Tupou II, ur. 18 czerwca 1874, zm. 5 kwietnia 1918) – drugi król Tonga oraz dwudziesty Tuʻi Kanokupolu (suweren) Tongatapu od 18 lutego 1893 do śmierci. Koronowany w Nuku'alofie 18 marca 1893. W Królestwie Tonga lepiej znany pod imieniem Jiaoji Tubou, zgodnie z dawnym zapisem jego nazwiska oraz jako Tāufaʻāhau Tupou II.

Jerzy Tupou II
Ilustracja
Jerzy Tupou II z małżonką
Wizerunek herbu
Król Tonga
Okres

od 18 marca 1893
do 5 kwietnia 1918

Koronacja

18 marca 1893

Poprzednik

Jerzy Tupou I

Następca

Salote Tupou III

Dane biograficzne
Dynastia

Tupou

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1874
Nukuʻalofa

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1918
Nukuʻalofa

Ojciec

Fatafehi Toutaitokotaha

Matka

Elisiva Fusipala Taukionetuku

Małżeństwo

Lavinia Veiongo

Dzieci

Salote Tupou III

Życiorys

Jerzy Tupou II był synem księcia Tuʻi Pelehake (Fatafehi Toutaitokotaha), premiera Tonga w 1905 roku, poprzez swoją matkę prawnuk króla Jerzego Tupou I, założyciela Królestwa Tonga.

Panowanie króla Jerzego ogólnie nie jest pozytywnie oceniane z politycznego punktu widzenia. Był człowiekiem łagodnym, czułym ojcem dla swojej córki, księżniczki Salote, autorem wierszy i piosenek – pod tym względem podobny był do hawajskiego króla Kalākaua. Znany jest on również jako inicjator budowy cementowych cystern wodnych (vaisima) na terenie całego Tonga, zaopatrujących ludność w czystą wodę, co znacząco poprawiło poziom zdrowia i higieny w społeczeństwie.

Kiedy mając jedynie 18 lat wstępował na tron, nadal był kawalerem. W 1896 lokalni przywódcy namawiali go do zawarcia małżeństwa sugerując jednocześnie poślubienie ʻOfa-ki-Vavaʻu, córki Māʻatu z Niuatoputapu, która spokrewniona była z Tuʻi Haʻatakalaua, dynastią sprawującą władzę na Tonga od XV aż do początków XIX wieku. Król jednak odmówił i w maju 1899 roku poślubił Lavinię Veiongo, która była córką Kupuavanua z Vavaʻu oraz Tōkanga z Niuafoʻou, zdobywając w ten sposób te wyspy jako sojuszników tongijskiego tronu. Kupuavanua był wnukiem Laufilitonga, ostatniego przedstawiciela dynastii Tuʻi Tonga, która sprawowała władzę od IX do XVIII wieku.

Odznaczenia[1]

  • Order Korony Tonga (fundator orderu, 6 kwietnia 1913)

Przypisy