Kędziornik
Kędziornik[4] (Prosthemadera novaeseelandiae) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny miodojadów (Meliphagidae). Endemit Nowej Zelandii, najliczniej występuje na Wyspie Północnej. Nie jest zagrożony.
Prosthemadera novaeseelandiae[1] | |||
(J. F. Gmelin, 1788) | |||
Osobnik dorosły; żółty kolor na czole to pyłek kwiatowy | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | Prosthemadera | ||
Gatunek | kędziornik | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Systematyka
Jest to jedyny przedstawiciel rodzaju Prosthemadera[4][5]. Wyróżnia się dwa podgatunki P. novaeseelandiae[5][2]:
- P. n. novaeseelandiae (J. F. Gmelin, 1788) – Nowa Zelandia, Wyspy Auckland, Wyspa Stewart i Kermadec
- P. n. chathamensis E. Hartert, 1928 – Wyspy Chatham
Podgatunek kermadecensis, opisany z wysp Kermadec, uznany za nieodróżnialny od nominatywnego[2].
Morfologia
Długość ciała około 30 cm. Masa ciała: samce około 125 g, samice około 90 g[6].
Na pierwszy rzut oka ptak wydaje się całkowicie czarny poza małą kępką białych piór na podgardlu i delikatnych białych pasków na szyi. Bliższe przyjrzenie się pozwala dostrzec brązowe pióra na wierzchu skrzydeł oraz kolorowy połysk czarnych piór.
Ekologia i zachowanie
- Biotop
- Lasy liściaste położone poniżej 1500 m n.p.m. Spotykany również w gęstszych zaroślach w pobliżu osad ludzkich.
- Zachowanie
- Samce agresywnie bronią swoich terytoriów. Początkowo próbują przegonić intruza naśladując ludzką mowę, gdy to nie pomoże, atakują swoim ostrym dziobem.
- Głos
- Podobnie jak papugi potrafią naśladować ludzki głos. Ponadto charakterystyczne dla kędziornika są głośne dźwięki przypominające odgłosy dzwonka.
- Rozród
- Okres składania jaj przypada od września do stycznia. Gniazdo, zbudowane przez samicę wysoko na drzewie, to nieporęczna konstrukcja z gałązek i patyków, wyłożona drobnymi trawami. W zniesieniu 2–4 białe lub jasnoróżowe jaja z czerwono-brązowym plamkowaniem. Inkubacją zajmuje się wyłącznie samica przez około 2 tygodnie. Pisklęta są początkowo karmione tylko przez samicę, ale później pomaga jej samiec. Młode są w pełni opierzone i opuszczają gniazdo w wieku około 21 dni[6].
Status
IUCN uznaje kędziornika za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji szacuje się na 2500–9999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).