Marek Bożejko
Marek Bożejko (ur. 9 września 1946 w Bielawie) – polski matematyk, emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego[1].
| Data i miejsce urodzenia | 9 września 1946 |
|---|---|
| profesor nauk matematycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | 1980 |
| Profesura | 26 lipca 1991 |
| Uczelnia | |
Życiorys
W 1969 ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, następnie pracował na macierzystej uczelni. W 1973 obronił w Instytucie Matematycznym PAN pracę doktorską Zbiory Sidona w nieprzemiennej analizie harmonicznej napisaną pod kierunkiem Stanisława Hartmana. Habilitował się w 1980, profesorem nadzwyczajnym mianowany w 1990, profesorem zwyczajnym w 1991. Na UWr. kierował Zakładem Analizy Matematycznej. W swoich badaniach zajmował się analizą harmoniczną i nieprzemiennym rachunkiem prawdopodobieństwa.
Swoje prace publikował m.in. w „Communications in Mathematical Physics”, „Proceedings of the American Mathematical Society”, „Journal of Functional Analysis", „Journal für die Reine und Angewandte Mathematik”, „Transactions of the American Mathematical Society” oraz „Mathematische Annalen"[2].
Jest laureatem Nagrody im. Stefana Banacha za 1984 rok[3].
Bibliografia
- Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, wyd. 2007 (dodatek CD)
- Prof. zw. dr hab. Marek Bożejko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-11-16].[martwy link]