Morula

stadium rozwoju zarodka

Morula (łac. 'morwa') – stadium rozwoju zarodka następujące po bruzdkowaniu całkowitym a przed rozpoczęciem blastulacji. Poprzedza stadium blastuli[1].

Morula ssaka otoczona osłonką przejrzystą, stadium 8 komórek
Przebieg blastulacji: 1. morula 2. blastula

Stadium moruli w rozwoju organizmu ludzkiego

Morula jest jednym z etapów rozwoju jaja płodowego[2]. W przebiegu rozwoju organizmu ludzkiego należy jeszcze do przedzarodkowego okresu[3], obejmującego pierwszy tydzień po zapłodnieniu[4]. Z zewnątrz morulę otacza osłona przejrzysta. W środku znajduje się od 12 do 16 blastomerów, komórek powstających z zygoty przez kolejne podziały mitotyczne. Charakterystyczną cechą tych podziałów jest praktycznie niezmienność objętości, wynikająca z redukcji fazy G1 cyklu komórkowego. Średnica zarodka wynosi około 150 μm[2].

Stadium to jajo płodowe człowieka osiąga po 3–4 dniach od zapłodnienia[2]. Jest to, jeszcze zanim 4–5 dnia blastomery zaczną różnić się między sobą i tworzyć połączenia typu neksus[5]. W końcu dalsze podziały powodują rozpoczęcie kawitacji polegającej na powstaniu w środku moruli pęcherzyka płynu. Morula staje się w ten sposób blastocystą[6].

Owocostany morwy białej Morus alba, od podobieństwa do których pochodzi nazwa stadium

Ze względu na podobieństwo upakowanych w osłonce przezroczystej kilkunastu blastomerów do owocostanu morwy (Morus) stadium to nazwano właśnie morulą[2].

Morula wędruje z jajowodu do macicy, popychana przez ruchy perystaltyczne błony mięśniowej jajowodu w kierunku jego ujścia macicznego oraz rzęski nabłonka wyściełającego od wewnątrz jajowód. W procesie tym odgrywają swoje role estrogeny i progesteron. Odżywia się nagromadzonymi przez komórkę jajową substancjami odżywczymi, jak i substancjami wydzielanymi przez jajowód[6].

Blastomery są jeszcze totipotencjalne[5]. Prowadzono badania mające na celu pozyskiwanie z moruli komórek macierzystych. Nie przedstawiają one większych różnic od komórek pozyskanych z blastocysty[7].

Metody sztucznego rozrodu uwzględniają zamrożenie nadmiernej liczby uzyskanych morul w 4 dniu rozwoju. Dokonuje się tego metodą witryfikacji. Można również zamrozić blastocystę w 5 dniu rozwoju. Zamrożenie moruli daje jednak lepsze efekty, niż zamrożenie późniejszej blastocysty: pozwala na doprowadzenie do ciąży w 29% przypadków wobec 25% w przypadku 5-dniowej blastocysty. Przyczyny upatruje się w odmiennym rozlokowaniu wody: w przypadku moruli znajduje się ona głównie w komórkach, podczas gdy blastocysta zawiera w środku wypełniony wodą blastocel[8].

Zobacz też

  • Morulopodobne (Moruloidea) – wielokomórkowce o budowie w stadium dojrzałym odpowiadającej moruli[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Hieronim Bartel: Embriologia. Podręcznik dla studentów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3593-3.
  • Bogumił L Kmieć, Dariusz Kaczmarczyk: Płód i popłód. W: Grzegorz H. Breborowicz: Położnictwo i Ginekologia. T. 1: położnictwo. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010. ISBN 978-83-200-4191-0.