Nadzieja Artymowicz

Nadzieja Artymowicz (biał. Надзея Еўдакімаўна Артымовіч[1], ur. 18 lutego 1946 w Augustowie k. Bielska Podlaskiego, zm. 3 października 2023 w Bielsku Podlaskim[2][3][4]poetka literatury białoruskojęzycznej z mniejszości białoruskiej na Podlasiu.

Nadzieja Artymowicz
Надзея Еўдакімаўна Артымовіч
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1946
Augustowo k. Bielska Podlaskiego

Data i miejsce śmierci

3 października 2023
Bielsk Podlaski

Miejsce zamieszkania

Bielsk Podlaski

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Rodzice

Eudokim Artymowicz (ojciec)[1]

Odznaczenia
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Życiorys

Jest wnuczką Ignacego Artymowicza z Augustowa, od końca XIX wieku malarza cerkwi w powiecie bielskim[5], córką Eudokima Artymowicza[1]. Dorastała w Bielsku Podlaskim, do którego przeprowadzili się jej bliscy[2]. Tam ukończyła Liceum Ogólnokształcące z Białoruskim Językiem Nauczania im. Bronisława Taraszkiewicza (1964)[2][3]. Ukończyła filologię białoruską na Uniwersytecie Warszawskim (1972)[2][3]. Po ukończeniu studiów pracowała jako tłumacz w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego w Warszawie, a następnie w domu kultury w Bielsku Podlaskim[3].

W 1970 roku debiutowała na łamach Niwy[2][3][4], na której łamach przez następne 5 lat opublikowała 13 utworów[2]. Przełomowym w jej karierze był rok 1976, w którym jej poezja doczekała się pierwszej recenzji i zorganizowano jej pierwszy wieczór autorski[2].

Mieszka w Bielsku Podlaskim[6]. Jest członkiem Białoruskiego Stowarzyszenia Literackiego „Białowieża” i, od 1992 roku, Związku Literatów Polskich[4][7]. Została odznaczona Złotą Odznaką Zasłużony Działacz Kultury[7]. W 2009 roku występowała na Festiwalu Białoruskiej Poezji Śpiewanej i Piosenki Autorskiej „Jesień Bardów” wraz z Alehem Kabzarem[8], który komponuje muzykę do jej utworów poetyckich[9]. O twórczości Nadziei Artymowicz pisała m.in. Teresa Zaniewska.

Wydała

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne