Notyst (jezioro)

jezioro w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo

Notyst lub Jezioro Mierzejewskie[1][2][3]jezioro w Polsce, w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Mrągowo[4].

Notyst
Jezioro Mierzejewskie
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Region

Pojezierze Mrągowskie

Wysokość lustra

120,7 m n.p.m.

Wyspy

1 szt.

Morfometria
Powierzchnia

150,7 ha

Wymiary
• max długość
• max szerokość


2100 m
950 m

Głębokość
• średnia
• maksymalna


9,5 m
19,1 m

Długość linii brzegowej

5230 m

Objętość

14328,7 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

II (1998)[1]

Rzeki zasilające

Użranki, Mierzejewo, Sądry

Rzeki wypływające

Użranki

Położenie na mapie gminy wiejskiej Mrągowo
Mapa konturowa gminy wiejskiej Mrągowo, po prawej nieco u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Notyst”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Notyst”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Notyst”
Położenie na mapie powiatu mrągowskiego
Mapa konturowa powiatu mrągowskiego, u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Notyst”
Ziemia53°54′19″N 21°27′34″E/53,905278 21,459444

Położenie i charakterystyka

Jezioro leży na Pojezierzu Mrągowskim[5], w mezoregionie Wielkich Jezior Mazurskich[6], w dorzeczu PisaNarewWisła[2]. Znajduje się około 15 km w kierunku północno-wschodnim od Mrągowa[2]. Nad wschodnim brzegiem położona jest wieś Notyst Wielki, w pobliżu północno-zachodnich krańców leży Mierzejewo, a na południowy zachód od akwenu – Notyst Mały[2]. Od strony północno-zachodniej do jeziora wpływają pięciorzędowe cieki wodne: Sądry i Mierzejewo. Przez jezioro przepływa także czwartorzędowy ciek wodny Użranki o łącznej długości 8,267 km, który wpada od południa, a następnie kieruje wody na wschód do Jeziora Ryńskiego[7]. Powierzchnia zlewni akwenu wynosi 46,5 km²[8].

Zbiornik wodny o nierozwiniętej linii brzegowej, leży w otoczeniu pól i łąk, na wschodzie – lasu. Brzegi zróżnicowane, niektóre wysokie i strome. W części zachodniej jeziora znajduje się wyspa o powierzchni 0,3 ha[2].

Zgodnie z typologią abiotyczną zbiornik wodny został sklasyfikowany jako jezioro o wysokiej zawartości wapnia, o dużym wypływie zlewni, stratyfikowane, leżące na obszarze Nizin Wschodniobałtycko-Białoruskich (6a)[9]. W systemie gospodarki wodnej jest jednolitą częścią wód powierzchniowych Notyst o kodzie LW30165 i podlega Regionalnemu Zarządowi Gospodarki Wodnej w Warszawie, leżąc w regionie wodnym Środkowej Wisły[8].

Jezioro leży na terenie obwodu rybackiego jeziora Notyst w zlewni rzeki Pisa – nr 24[3]. Znajduje się na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich o łącznej powierzchni 85 527,0 ha[10].

Przed 1950 jezioro nosiło niemiecką nazwę: Notister See[11].

Morfometria

Według danych Instytutu Rybactwa Śródlądowego powierzchnia zwierciadła wody jeziora wynosi 150,7 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 9,5 m, a maksymalna – 19,1 m. Lustro wody znajduje się na wysokości 120,7 m n.p.m. Objętość jeziora wynosi 14328,7 tys. m³[1]. Maksymalna długość jeziora to 2100 m, a szerokość 950 m. Długość linii brzegowej wynosi 5230 m[2].

Inne dane uzyskano natomiast poprzez planimetrię jeziora na mapach w skali 1:50 000 według Państwowego Układu Współrzędnych 1965, zgodnie z poziomem odniesienia Kronsztadt. Otrzymana w ten sposób powierzchnia zbiornika wodnego to 144,5 ha[1].

Przyroda

W skład pogłowia występujących ryb wchodzą m.in. szczupak, lin, płoć, węgorz, leszcz i miętus. Roślinność przybrzeżna nierozwinięta, gęstsza jedynie w części północno-zachodniej jeziora oraz wokół wyspy. Dominuje trzcina, ale występuje także pałka wąskolistna i sitowie. Wśród ubogiej roślinności zanurzonej przeważa moczarka, rdestnica pływająca i jaskier[2].

Zgodnie z badaniem z 1998 roku przyznano akwenowi II klasę czystości[1].

Przypisy