Phyllospadix

*Phyllospadix*
	; Phyllospadix sp.
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	zosterowate
Rodzaj	Phyllospadix
	Nazwa systematyczna
	Phyllospadix Hook.; Fl. Bor.-Amer. 2: 171 (1838)
	Typ nomenklatoryczny
	Phyllospadix scouleri Hook.
	Zasięg
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Phyllospadix Hook. – rodzaj traw morskich należący do rodziny zosterowatych (Zosteraceae), obejmujący 6 gatunków występujących w Oceanie Spokojnym, na wybrzeżach Azji (od dalekiego wschodu Rosji do Japonii i Korei) oraz Ameryki Północnej (od Kanady do Meksyku)^[3].

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów φύλλον (phyllon – liść) i σπάδιξ (spadix – kolba)^[4].

Morfologia

Pokrój: Trawy morskie przytwierdzone do skał^[5].

Łodyga: Rozgałęziające się monopodialnie kłącze z 2 wiązkami naczyniowymi w korze wtórnej^[6].

Korzenie: Korzenie wyrastają w międzywęźlach, w wiązkach po dwa lub w 2 rzędach po 3–5^[5].

Liście: Liście równowąskie, zwykle skórzaste, z 3–7 równoległymi żyłkami przewodzącymi, o drobnoząbkowanych brzegach^[6]. Pochwy liściowe otwarte, szybko rozkładające się do postaci wiązki włókien^[5].

Kwiaty: Rośliny dwupienne. Kwiaty zebrane w równowąską kolbę, wpierw otoczoną przez podsadkę w postaci pochwy kwiatostanowej, po dojrzeniu wystającą z pochwy^[6], wyrastającą z pachwin liści, siedzącą, spłaszczoną, z rzędem wyraźnych klapowatych wyrostków po obu stronach osi^[5]. Kolby z kwiatami żeńskimi z przysadkami. Słupki pojedyncze, z krótką szyjką i dwoma włoskowatymi znamionami^[6], rożkowate^[5]. Kolby męskie ze szczątkowymi słupkami^[5]. Pręciki z dwukomorowymi główkami^[6].

Owoce: Pestkowce, rożkowate^[5], z krótkim dzióbkiem^[6].

Biologia i ekologia

Rozwój: Wieloletnie, wodne geofity (hydrogeofity)^[3], wodopylne.

Siedlisko: Strefy litoralne oceanów i mórz, na skałach, na płyciznach, często wynurzają się w czasie odpływu^[5].

Cechy fitochemiczne: Rośliny z gatunku Phyllospadix iwatensis zawierają flawony: hispidulinę i luteolinę oraz specyficzny alkaloid: phyllospadine^[7].

Systematyka

Pozycja rodzaju według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG IV z 2016): Rodzaj należy do rodziny zosterowatych (Zosteraceae Dumort.), rzędu żabieńcowców (Alismatales Dumort.), w kladzie jednoliściennych (monocots)^[2].

Gatunki^[3]

Phyllospadix iwatensis Makino
Phyllospadix japonicus Makino
Phyllospadix juzepczukii Tzvelev
Phyllospadix scouleri Hook.
Phyllospadix serrulatus Rupr. ex Asch.
Phyllospadix torreyi S.Watson

Zagrożenie i ochrona

Poza P. juzepczukii wszystkie gatunki Phyllospadix zostały ujęte w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych:

Phyllospadix iwatensis – ze statusem VU (narażony)
Phyllospadix japonicus – ze statusem EN (zagrożony)
Phyllospadix scouleri – ze statusem LC (mniejszej troski)
Phyllospadix serrulatus – ze statusem LC (mniejszej troski)
Phyllospadix torreyi – ze statusem LC (mniejszej troski)

Rośliny te są zagrożone przez działalność człowieka w strefie przybrzeżnej, głównie związaną z gospodarką morską, a także utwardzaniem linii brzegowej i uprawami wodorostów. Populacje P. iwatensis i P. japonicus są stale malejące^[8].

Zastosowanie

Rośliny spożywcze: Kłącza i liście Phyllospadix scouleri, Ph. serrulatus i Ph. torreyi są jadane na surowo lub ugotowane, szczególnie z ikrą śledzi pacyficznych^[9]. Całe rośliny, w tym słonawe liście, są suszone przez rdzenną ludność Ameryki Północnej jako zapasy na zimę^[10].

Rośliny magiczne: Indianie Kwakwala okładają liśćmi Phyllospadix torreyi kołyski dzieci, aby te rosły silne^[9].

Przypisy

[3]

[1]

[2]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Search