Polonia 1

polskojęzyczna stacja telewizyjna

Polonia 1 – jedna z najstarszych obecnie istniejących w Polsce komercyjnych telewizji, utworzona w 1992 roku[2], oficjalnie nadająca program od 7 marca 1993. Pierwotnie stanowiła sieć 12 (przez krótki czas 13) lokalnych stacji w większych aglomeracjach miejskich, emitujących program drogą naziemną, następnie – do dziś – niekodowany kanał satelitarny. Telewizja założona została przez sardyńskiego biznesmena Nicolę Grauso, powiązanego z byłym premierem Włoch Silvio Berlusconim. Obecnie producentem programu Polonii 1 jest spółka Polcast Television, należąca do Media 5. Telewizja działa na podstawie włoskiej koncesji, wydanej na spółkę Polcast Italia z siedzibą w Mediolanie[3].

Polonia 1
Ilustracja
Rozpoczęcie nadawania

7 marca 1993 (SDTV)
1 maja 2020 (HDTV)

Format obrazu

16:9 576i (SDTV)
16:9 1080i (HDTV) (jako Polonia 1 HD)

Właściciel

Polcast Television

Systemy
emisji sygnału

DVB-S2, FTA, DVB-C

Kraj nadawania

 Polska

Język

polski

Siedziba

Warszawa
ul. Domaniewska 50

Udziały w rynku

0,025%[1](czerwiec 2016)

Strona internetowa

Polonia 1 była pierwszą w kraju stacją telewizyjną, która swoje programy przerywała blokami reklamowymi. Także jako pierwsza w Polsce przy układaniu ramówki uwzględniała pasmo prime time. Stacja szybko zdobyła uznanie ośmiomilionowej widowni, tym samym wkrótce po starcie cieszyła się ponad dwudziestoprocentową oglądalnością.[potrzebny przypis] Dodatkowo stałymi pozycjami były programy skierowane do dzieci i młodzieży. Od 1996 do 2018 roku Polonia 1 dzieliła czas nadawania z kanałem teleshoppingowym Top Shop.

Program jest dostępny w sieciach kablowych w całej Polsce oraz na platformach Polsat Box oraz Platforma Canal+. Aktualny zasięg Polonii 1 to 17,8 miliona widzów na terenie Polski (do ponad 53% gospodarstw domowych w Polsce).

Historia

Nadawcy lokalni

Sieć Polonia 1 powstała na bazie dwunastu lokalnych stacji telewizyjnych, z których siedem (PTV Rondo, PTV Krater, TV EX, Tele-Top, PTV Morze, TV Copernicus i Tele-24) zostało uruchomionych (w latach 1991–1993) z inicjatywy Nicoli Grauso z zamiarem budowy ogólnopolskiej sieci. Docelowo spółka należąca do Grauso w każdej z dwunastu stacji objęła 33% udziałów[4][5].

Nazwa stacjiSiedziba stacjiRozpoczęcie nadawaniaZakończenie nadawaniaZasięg nadajnika[6]
Nowa Telewizja WarszawaWarszawa5 grudnia 199229 sierpnia 199450 km
PTV EchoWrocław6 lutego 19908 marca 199550 km
PTV RondoKatowice16 grudnia 199221 września 1994100 km
PTV KraterKraków199229 sierpnia 199430 km[7]
PTV Opole vel TelopolOpole23 stycznia 199329 sierpnia 199430 km
PTV MorzeSzczecin31 października 1991[8][9]29 sierpnia 199460 km
Tele-Top vel PTV NeptunGdynialuty 199321 września 1994?[10]
Tele-24Łódź5 września 199221 września 199430 km
TV EXBydgoszcz199311 marca 199540 km
TV ESPoznań6 czerwca 199229 sierpnia 199470 km
Telewizja NiezależnaLublin1 kwietnia 1992[11][12]29 sierpnia 199460 km
TV CopernicusOlsztyn199221 września 199440 km
TV CentrumKalisz21 stycznia 19937 lipca 199315–20 km
Stacje retransmitujące program Polonii 1, nie należące formalnie do sieci
NTL RadomskoRadomsko19941 grudnia 202030 km
TV VigorGorzów Wielkopolski19922012?[13]
TV AVALJelenia Góra2 lutego 199830 czerwca 2000/2013[14]?
TVLubin (obecnie Tv Regionalna)Lubin1990Nadal emituje?
TV LubańLubań1 marca 19901 sierpnia 2019[15]?

W niedługim czasie do powyższych stacji dołączyła także TV Centrum z Kalisza. W późniejszym okresie na retransmisję programu Polonii 1 zdecydowały się ponadto: TVLubin, TV Vigor z Gorzowa Wielkopolskiego, TV AVAL z Jeleniej Góry i TV Lubań, mimo iż żadna z nich nie stała się formalnie częścią sieci.

1993-1995[16]

Oficjalne nadawanie programu Polonia 1 rozpoczęła 7 marca 1993 roku. We wszystkich dwunastu stacjach wprowadzona została wspólna ramówka. Od tej pory poza własnymi, lokalnymi pasmami, emitowały one również ogólnopolski blok programów przygotowywany przez Polonię 1.

Emisja wspólnego bloku dla wszystkich nadawców, dostarczanego im na kasetach U-matic SP, rozpoczynała się codziennie o 16:15 (w pierwszych tygodniach emisji o 16:30) i trwała do ok. północy. Ramówka przewidywała także co najmniej cztery godziny pasm lokalnych dziennie, w których poszczególne telewizje mogły nadawać własne produkcje. Niekiedy pojawiały się również filmy spoza oferty Polonii 1. Pasmo wspólne wypełniały japońskie filmy animowane, seriale przygodowe i kryminalne (jak np. MacGyver, Drużyna A), przede wszystkim argentyńskie telenowele (np. Manuela, Maria), a także filmy fabularne i programy produkowane przez poszczególne stacje lokalne, m.in. A Teraz Konkretnie i ATaK Show – blok programów publicystycznych A.T. Kijowskiego, czy *U... NTW – program muzyczny Rafała Włoczewskiego i Rafała Olbrychskiego.Pozostały czas antenowy stacje sieciowe wypełniały powtórkami bloku Polonii 1, bądź własną produkcją (magazyny, wiadomości lokalne)[17]. Zdarzały się od tego wyjątki – olsztyński TV Copernicus przez pewien czas emitował w godzinach porannych filmy erotyczne (w wytoczonym później procesie prezesowi telewizji zarzucono m.in. łamanie praw autorskich).

Siedziba Polonii 1 mieściła się wówczas w Warszawie w dawnym budynku Życia Warszawy (przedwojennym Domu Prasy) przy ul. Marszałkowskiej 3/5. Łącznie ze swoimi dwunastoma terenowymi ośrodkami telewizja zatrudniała blisko 2000 ludzi.

Oferta programowa Polonii 1 przygotowywana była przez Fininvest – włoski holding mediowy, należący do Silvio Berlusconiego. Fininvest otworzył również w Polsce oddział swojego biura reklamy o nazwie Publipolska Multimedia – którego zadaniem było pozyskiwanie reklamodawców dla Polonii 1.

Sieć szybko zdobyła popularność: na początku 1994 r. oglądalność Polonii 1 sięgała – według danych nadawcy – 20% w skali kraju (8 mln widzów).

Program A Teraz Konkretnie, wyemitowany w 1994

Warto zaznaczyć, że w latach, gdy przyszłe stacje Polonii 1 rozpoczynały nadawanie, nie udzielano jeszcze koncesji dla nadawców radiowych i telewizyjnych, a same przepisy regulujące ich wydawanie były na etapie tworzenia. Po wejściu przepisów dotyczących koncesjonowania w 1994 r. prywatne telewizje nadające wówczas z terytorium Polski (poza PTV Echo, która posiadała tymczasowe zezwolenie na emisję programu) uznane zostały za prowadzące swoją działalność nielegalnie. W pierwszym procesie koncesyjnym, w którym udział brała m.in. Polonia 1, koncesję ogólnopolską otrzymał Polsat. Jeden z zarzutów KRRiT pod adresem Polonii 1 dotyczył skomplikowanej i mało przejrzystej struktury kapitałowej sieci. Był on o tyle istotny, że dopuszczalny udział obcego kapitału w spółkach ubiegających się o koncesję nie mógł przekraczać 33%.

Bez sukcesu dla nadawców zakończyło się również przydzielanie lokalnych pasm – KRRiT zarzucała stacjom brak niezależności od włoskich inwestorów, utrzymywano również, iż nie przewidziano w konkursie utworzenia sieci opartej o nadajniki małej mocy. Mimo to jednak na początku 1995 roku ta ponoć nieprzewidziana sieć nadajników w większych miastach została przydzielona nadawcy kodowanemu – Canal+. Mimo nieuzyskania koncesji, stacje Polonii 1 nie zaprzestały nadawania, próbując w międzyczasie podważyć decyzje koncesyjne KRRiT w Naczelnym Sądzie Administracyjnym – bez rezultatu.

29 sierpnia 1994 roku prokuratury w Warszawie, Krakowie, Opolu, Lublinie, Poznaniu oraz Szczecinie (przy wsparciu miejscowych brygad antyterrorystycznych) przeprowadziły akcję zamknięcia tych stacji Polonii 1, które nadawały na częstotliwościach zarezerwowanych dla wojska. Nadawcom zarzucano wówczas sprowadzenie bezpośredniego zagrożenia dla życia – wykorzystywanie pasm wojskowych mogło teoretycznie spowodować nawet katastrofę lotniczą. Podczas procesu wytoczonego kierownictwu poznańskiej TV-ES okazało się jednak, iż nikt z Ministerstwa Obrony Narodowej w okresie nadawania na owych pasmach nie interweniował w tej sprawie, a więc uznano, że zagrożenia nie było.

W związku z wyłączeniami ośrodków sieci 13 września 1994 Polonia 1 rozpoczęła emisję programu z Rzymu za pośrednictwem satelity Eutelsat. Sześć działających jeszcze wówczas stacji lokalnych zaprzestało w znacznym lub całkowitym stopniu produkcji własnych programów, ograniczając się do retransmisji przekazu satelitarnego. 21 września 1994 nastąpiła powtórna akcja wyłączania[18]. Tego dnia z eteru zniknęły: gdyński Tele Top, łódzki Tele-24, katowicki PTV Rondo i olsztyński TV Copernicus. Od tej pory program emitowały ostatnie dwie stacje naziemne: wrocławskie PTV Echo i bydgoskie TV EX, które jako jedyne nie korzystały z częstotliwości wojskowych. Obie zaprzestały nadawania dopiero w połowie marca 1995 roku, gdy było już pewne, że żadna z nich nie otrzyma koncesji.

1995-2002

Niepowodzenie w procesie koncesyjnym zaskutkowało jednakże rezygnacją Nicoli Grausy z dalszych inwestycji w Polsce. Niebawem pozbył się on udziałów zarówno w „Życiu Warszawy”, jak i w Polonii 1. Wcześniej stacja zmieniła siedzibę – z dawnego „Domu Prasy” przeniosła się na ul. Podskarbińską 4, do budynku byłego kina 1 Maj.

Mimo wcześniejszych zapowiedzi, stacje tworzące sieć Polonii 1 nie wystartowały w kolejnym procesie koncesyjnym i wkrótce zostały zlikwidowane. Sama Polonia 1 trafiła w ręce podmiotów związanych z włoską spółką Eurocast Italia: do 2001 r. – Polcast Warszawa, następnie Fincast. W 1996 stacja zmieniła ofertę programową, skupiając się na emisji polskiej produkcji programów o charakterze rozrywkowym i poradnikowym, oraz oprawę graficzną. Od 1997 roku dzieli czas nadawania z kanałem Top Shop (w przeszłości również przejściowo z kodowanym kanałem erotycznym EurOtica/Rendez Vous, a także rozpoczynającą wówczas działalność katarską telewizją informacyjną Al Jazeera).

W 1998 roku uruchomiono kanał Super 1, którego ofertę stanowiły głównie seriale i filmy pokazywane na antenie Polonii 1 we wczesnych latach 90., a także – wspólna dla obu kanałów – produkcja własna.

Emisja Polonii 1 (a następnie także Super 1) od połowy lat 90. do 2002 roku prowadzona była z wielu państw europejskich, m.in. Włoch, Chorwacji czy Słowenii. W czerwcu 2001 roku Polonia 1 i Super 1 napotkały problemy techniczne[19]. Na dwa tygodnie z satelity zniknął całkowicie przekaz obu programów. Następnie stacje wznowiły nadawanie – tym razem z Wielkiej Brytanii.

W 2002 roku wystartowała nowa telewizja Tele 5, uruchomiona przez Fincast w miejsce kanału Super 1. Zakończono wówczas nadawanie obu programów z zagranicy, przenosząc studia emisyjne do Warszawy. Testowa emisja Tele 5 rozpoczęła się 17 kwietnia 2002 roku, oficjalnie stacja ruszyła dwa dni później. Polonia 1 wprowadziła wówczas zupełnie nowe logo, nawiązujące do logotypu Tele 5, oraz całkowicie zmienioną oprawę graficzną[20]. W niedługim czasie zmieniła się siedziba obu telewizji – przeniosły się one z zajmowanego od lat budynku przy ul. Podskarbińskiej 4 w Warszawie do biurowca Zeptera przy ul. Domaniewskiej 37. Obecna siedziba mieści się przy ul. Domaniewskiej 50.

2002-2010

Polonia 1 stała się telewizją niszową, nadającą programy, które trudno znaleźć na innych kanałach. Stacja nadawała w tym czasie klasykę kin włoskiego i amerykańskiego, a także współczesne kino amerykańskie i europejskie, anime, telenowele, seriale, programy dokumentalne, rozrywkowe, sport oraz programy erotyczne. Telewizja dzieli swój czas antenowy z telezakupowym kanałem Top Shop.

We wrześniu 2007 roku ramówka Polonii 1 poszerzona została o serwisy pogodowe szczegółowo prezentujące prognozę dla poszczególnych regionów Polski oraz największych miast Europy i świata. Program zniknął z anteny 31 stycznia 2008 roku.

Od 2008 roku nadawany był program Zdrowy Puls[21]. Emitowały go Polonia 1 i TVP Info, a wcześniej – TV Puls.

od 2011

W kwietniu 2011 roku do ramówki Polonii 1 wprowadzono piątkowe wieczory z horrorami, w których znalazły się amerykańskie filmy grozy.W czerwcu 2011 roku w strukturach stacji utworzono stanowisko dyrektora programowego. Zajął je David Podhajski[22]. Odpowiadał on za nową koncepcję stacji, a także jej rozwój. Od 12 września 2011 roku wprowadzano stopniowe zmiany w ramówce kanału, rezygnując m.in. z emisji seriali anime. Ofertę programową stacji – skierowaną przede wszystkim do kobiet – stanowiły głównie seriale i filmy, które jeszcze nie były emitowane w Polsce[23]. W styczniu 2013 funkcję dyrektora programowego objął Jarosław Burdek[24]. Od roku 2013 Polonia1 stała się stacją, na której przez dłuższy czas emitowane były jedyne w Polsce programy interaktywne typu CallTV, programy ezoteryczne, nadawane w paśmie dziennym (w większości stacji komercyjnych były one emitowane w paśmie nocnym) oraz Telezakupy z biżuterią.7 marca 2013 roku z okazji 20-lecia stacji wprowadzono oprawę graficzną, nowe logo i złoty kolor loga. Tego samego dnia kanał przeszedł z 4:3 na 16:9. 26 października 2013 z okazji jubileuszu 20-lecia Polonii 1 stacja wyemitowała dokument Z ziemi włoskiej do Polski, opowiadający o początkach działalności Polonii 1[25][26].

17 stycznia 2015 roku zmieniono profil stacji na rozrywkowy. W ramówce kanału emitowane są programy rozrywkowe, muzyczne, telezakupy, seriale reality, programy ezoteryczne i nocne pasmo erotyczne (blok Różowa noc, później pod nazwą Miłe rozmowy)[27]. Zmianom uległy również oprawa graficzna kanału i logo, które nawiązuje do wcześniejszej oprawy z literą P i cyfrą 1[28]. W styczniu 2015 funkcję dyrektora programowego objęła Aleksandra Fajęcka[29].

1 maja 2020 kanał rozpoczął nadawanie w HD[30].

Z okazji 30-lecia kanału od marca 2023 pod logiem widnieje napis „30 LAT”.

Odbiór Polonii 1

Polonia 1 nadaje w przekazie niekodowanym na satelicie Hot Bird 13C[31].

  • Częstotliwość: 11,662
  • Polaryzacja: V
  • Symbol Rate: 27500
  • FEC: 3/4
  • SID: 16956
  • PCR PID: 2021
  • Video PID: 2021
  • Audio PID: 2022
  • PMT PID: 1856

Programy

  • Akta Prosiaczka
  • A Teraz Konkretnie
  • ATaK Show
  • A.T. Kijowskiego
  • Boom Bum
  • Disco Bandżo
  • Disco Start
  • EurOtica
  • Gemporia (prod. Telemedia Interac TV – Węgry/Budapeszt)
  • Klejnot TV (prod. Telemedia Interac TV – Węgry/Budapeszt)
  • Magiczna.tv
  • Magazyn Disco Polo
  • Muzyczna Ruletka
  • Nasze smaczki
  • Part time music
  • Power Dance
  • Rendez Vous
  • Różowa noc
  • Śniadanie z wróżkami
  • Taka sytuacja
  • U... NTW
  • Werdykt
  • Zagadkowy Weekend

Animacje

Polonia 1 Telesprzedaż

Polonia 1 Telesprzedaż
Rozpoczęcie nadawania

1 stycznia 2019

Format obrazu

16:9 SDTV, HDTV

Kraj nadawania

 Polska

Język

Polski

Zastąpił

Top Shop

Strona internetowa

Polonia 1 Telesprzedaż – polskie pasmo telezakupów.

Programy pasma

Logo Polonia 1

Zmiany logo[32][33][34]:

LataOpisLogo
7 marca 1993 – 31 sierpnia 1996Czarny napis „Polonia” rozmieszczony wzdłuż lewego brzegu czerwonej cyfry 1. Na ekranie biała obwódka loga w prawym dolnym rogu.
1 września 1996 – 30 kwietnia 2002Logo wzorowane na logu Italii 1. Cyfra 1 na żółtym czworoboku, pod nim żółty napis „Polonia”. Na ekranie w prawym dolnym rogu, pod koniec logo przesunięto na prawy górny róg.
1 maja 2002 – 23 sierpnia 2006Znak nawiązujący do logo Tele 5: srebrna litera „P” i złota cyfra 1, wpisane w srebrnym łuku z przerwą na literę „P”. Na ekranie krystaliczne w lewym górnym rogu.
24 sierpnia 2006 – 30 września 2010Połączone płaskimi bokami złota cyfra 1 i srebrna litera „P”. 10 marca 2007 zmodyfikowano logo (węższa biała cyfra 1 z żółtymi konturami i srebrna litera „P”). Na ekranie krystaliczne w prawym górnym rogu.
1 października 2010 – 16 stycznia 2015
  • Wersja nr 1: Cyfra 1 w kolorze białym ułożona poziomo na niebieskim tle, a na niej napis „Polonia” w kolorze tła (od 1 października 2010 do 11 września 2011).
  • Wersja nr 2: Ta sama stylizowana cyfra 1, tyle, że w zielonym kolorze i z odchodzącymi od niej, grubymi, zielonymi konturami, a na niej jest biały napis „Polonia” (od 12 września 2011 do 6 marca 2013).
  • Wersja nr 3: Na 20-lecie Polonii 1 cyfra 1 i jej kontury stały się złote, a kontury zmieniono na równo cienkie (od 7 marca 2013[35] do 16 stycznia 2015).

Na ekranie początkowo w prawym górnym, a od 12 września 2011 w prawym dolnym rogu.

od 17 stycznia 2015Powrót do znaku graficznego składającego się z litery „P” i cyfry 1. Napis w kolorze białym wpisany w niebieskie koło (na ekranie krystaliczne z bezbarwnym napisem w prawym górnym rogu). Od 1 maja 2020 w wersji HD widnieje napis HD pod logiem w prawym dolnym rogu.

Na czas żałoby narodowej zmienia kolor na czarny.

Przypisy

Bibliografia

Filmografia

Linki zewnętrzne