Poniedziałki w słońcu

Poniedziałki w słońcu (hiszp. Los lunes al sol) – hiszpańsko-francusko-włoski komediodramat z 2002 roku w reżyserii Fernando Leóna de Aranoa, z Javierem Bardemem w roli głównej. Zdjęcia w większości kręcono w mieście Vigo w regionie Galicja[1][2]. Jedynie sceny zamieszek powstały w Gijón (Asturia).

Poniedziałki w słońcu
Los lunes al sol
Gatunek

komediodramat

Rok produkcji

2002

Data premiery

23 września 2002

Kraj produkcji

Hiszpania
Francja
Włochy

Język

hiszpański

Czas trwania

113 minut

Reżyseria

Fernando León de Aranoa

Scenariusz

Fernando León de Aranoa
Ignacio del Moral

Główne role

Javier Bardem
Luis Tosar
José Ángel Egido
Enrique Villén

Muzyka

Lucio Godoy

Zdjęcia

Alfredo Mayo

Kostiumy

Maiki Marín

Montaż

Nacho Ruiz Capillas

Produkcja

Elías Querejeta
Jaume Roures

Nagrody
Goya

MFF w San Sebastián

  • Złota Muszla dla najlepszego filmu

Obraz zdobył Złotą Muszlę na MFF w San Sebastián oraz pięć nagród Goya, w tym za najlepszy hiszpański film roku oraz reżyserię.

Fabuła

Autorzy filmu relacjonują sytuację kilku Argentyńczyków, którzy utracili pracę z powodu zamknięcia stoczni. Bezrobotni mężczyźni tracą sens życia, wikłają się w problemy rodzinne oraz społeczne. Wydaje się im, iż nie tracą nadziei, a jednak próby uzyskania nowej pracy czy zmiany sytuacji wciąż spełzają na niczym[3].

Obsada

W filmie wystąpili[4]:

  • Javier Bardem jako Santa
  • Luis Tosar jako Jose
  • José Ángel Egido jako Lino
  • Nieve de Medina jako Ana
  • Enrique Villén jako Reina
  • Celso Bugallo jako Amador
  • Joaquín Climent jako Rico
  • Aida Folch jako Nata

Nagrody

Film miał swoją premierę 23 września 2002. W 2003 otrzymał nagrodę Hiszpańskiej Akademii Sztuk Filmowych Goya w kategoriach: najlepszy film, najlepszy aktor Javier Bardem, najlepszy reżyser Fernando León de Aranoa, najlepszy aktor drugoplanowy Luis Tosar, najlepszy debiutujący aktor José Ángel Egido. Obraz otrzymał też Złotą Muszlę dla najlepszego filmu na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastián w 2002. Na tym samym festiwalu przyznano mu też: Nagrodę Koła Autorów Filmowych dla najlepszego filmu, Nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej za liryczne oraz głębokie spojrzenie na życie ludzi mieszkających na peryferiach współczesnej Argentyny i Nagrodę Światowego Katolickiego Stowarzyszenia Komunikacji Społecznej. Film De Aranoa nominowany był też do nagrody David di Donatello w 2004, w kategorii najlepszy film europejski[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne