Portal:Kultura

Azulejo – cienkie ceramiczne płytki, najczęściej kwadratowe, pokryte nieprzepuszczalnym i błyszczącym szkliwem. Powierzchnia azulejo jest jedno lub wielokolorowa, gładka lub z fakturą. Płytek azulejo używano jako elementów mozaik składających się z wielu, czasem ponad kilku tysięcy elementów, pokrywających całe ściany, oraz jako oddzielnych kompozycji dekoracyjnych. Motywy wykonywane z azulejo miały postać scen historycznych, mitologicznych, ikonografii religijnej, oraz całej gamy elementów dekoracyjnych zarówno geometrycznych jak i roślinnych.

    Portal:Sztuka

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Sztuka współczesna

Zapraszamy do współpracy:

Hasła podstawowe z dziedziny sztuki

W poszukiwaniu straconego czasu (fr. À la recherche du temps perdu) – siedmiotomowy quasi-autobiograficzny cykl powieściowy Marcela Prousta, uznawany przez krytyków i badaczy literatury za arcydzieło. W świadomości czytelników powieść łączona jest przede wszystkim z motywem reminiscencji wywołanej przypadkowo przez zewnętrzny bodziec; dla bohatera bodźcem takim jest smak zamoczonej w herbacie magdalenki.

Historycy literatury określają cykl jako kontynuację tradycji powieści francuskiej, dopatrując się inspiracji w esejach Montaigne’a i pamiętnikach Saint-Simona oraz w Komedii ludzkiej Balzaka. Sytuują go w obrębie dominujących pod koniec XIX wieku nurtów literackich, takich jak bergsonizm, Freudowska psychoanaliza oraz impresjonizm. Elementami innowacyjnymi są rozbudowane analizy uczuć, unieważnienie intrygi powieściowej rozumianej jako ciąg uporządkowanych wydarzeń, zmiana struktury wypowiedzi artystycznej, w tym perspektywy i technik narracji, a także konstrukcji czasu powieściowego i psychoanalityczna introspekcja. Nowością było także wymaganie stawiane czytelnikowi, który stał się współtwórcą dzieła w procesie lektury, a nie tylko jego biernym odbiorcą.

Proust rozpoczął pracę nad powieścią w lipcu 1909 roku, zakończył na krótko przed swoją śmiercią w 1922 roku. Fragmenty pierwszego tomu (W stronę Swanna) ukazały się w 1911 roku na łamach czasopisma „Le Figaro”, w całości opublikowane zostały w 1913 roku. Ostatni tom (Czas odnaleziony) wydano już po śmierci autora w 1927 roku.

W języku polskim powieść ukazała się w przekładzie Tadeusza Boya-Żeleńskiego (pierwsze pięć tomów), a także Macieja Żurowskiego, Magdaleny Tulli i Juliana Rogozińskiego.

Przeczytaj cały artykuł

    Portal:Literatura

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Literatura

Zapraszamy do współpracy:

Hasła podstawowe z dziedziny literatury

Portale związane z literaturą: Komiks · Śródziemie · William Szekspir · Bibliologia

    Portal:Muzyka

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Muzyka i muzykologia

Zapraszamy do współpracy:

Portale muzyczne: Hip-hop · Metal · Eurowizja · Rock · Chopin

Lokator (ang. The Lodger – A Story of the London Fog) – brytyjski niemy dreszczowiec kryminalny z 1927 w reżyserii Alfreda Hitchcocka. Został zrealizowany na podstawie scenariusza autorstwa Eliota Stannarda, będącego adaptacją opublikowanej w 1913 powieści The Lodger pióra Marie Belloc Lowndes. Akcja filmu rozgrywa się w Londynie, w czasach seryjnych, cotygodniowych morderstw. Pewnego wieczora w domu pani Bunting (Marie Ault) zjawia się tajemniczy nieznajomy (Ivor Novello), chcący wynająć pokój.

Obraz Hitchcocka uzyskał w większości pochlebne recenzje ze strony krytyków oraz został entuzjastycznie przyjęty przez publiczność, stając się pierwszym komercyjnym sukcesem w dorobku reżysera. Współcześnie Lokator uznawany jest za jeden z kluczowych obrazów, który w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju i ukształtowania dreszczowca jako gatunku filmowego. Określany mianem „pierwszego prawdziwie Hitchcockowskiego filmu”, który zapoczątkował charakterystyczny suspensowy styl reżysera.

    Portal:Film

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Filmy

Zapraszamy do współpracy:

Portale filmowe: Gwiezdne wojny · Seriale animowane

Space Invaders (jap. スペースインベーダー Supēsu Inbēdā) – gra na automatach zaprojektowana przez Tomohiro Nishikado, wydana w 1978. Pierwotnie była wytwarzana i sprzedawana przez firmę Taito w Japonii, lecz później licencję na jej produkcję sprzedano firmie Midway Games, będącej oddziałem firmy Bally. Space Invaders jest jedną z najwcześniejszych gier typu shoot 'em up. Wykorzystuje ona grafikę dwuwymiarową. Gra polega na niszczeniu kolejnych fal kosmitów przy użyciu działka i na zbieraniu jak największej liczby punktów. Przy jej projektowaniu Nishikado inspirację czerpał z popularnych mediów: gry Breakout, powieści Wojna światów oraz filmu Gwiezdne wojny. Musiał również opracować odpowiedni sprzęt komputerowy oraz narzędzia deweloperskie.

Mimo, iż gra jak na dzisiejsze standardy jest prosta, była ona jednym z prekursorów współczesnych gier komputerowych i przyczyniła się do ich przemiany z ciekawostki w światowy przemysł. Space Invaders była bardzo popularna. Wydanie gry spowodowało w Japonii krótkotrwały niedobór monet 100-jenowych, a do roku 2007 firma Taito zarobiła 500 mln dolarów. Księga Rekordów Guinnessa wymienia grę jako top arcade game (najważniejszą grę na automaty).

    Portal:Fantastyka

Polecamy artykuły:

    Wikiprojekt:Fantastyka

Zapraszamy do współpracy:

Hasła podstawowe z dziedziny fantastyki

Portale związane z fantastyką:
Gwiezdne wojny · Gry fabularne · Fantasy · Śródziemie

• Artykuły na medal
• Dobre artykuły

Zapraszamy do współpracy w wikiprojekcie Gry komputerowe: