Renaud Lavillenie

Renaud Lavillenie (ur. 18 września 1986 w Barbezieux-Saint-Hilaire) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w skoku o tyczce.

Renaud Lavillenie

Renaud Lavillenie (2010)
Data i miejsce urodzenia	18 września 1986 Barbezieux-Saint-Hilaire, Francja
Wzrost	177 cm
Informacje klubowe
Klub	Cognac Ac
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012 skok o tyczce srebro Rio de Janeiro 2016 skok o tyczce Mistrzostwa świata srebro Moskwa 2013 skok o tyczce brąz Berlin 2009 skok o tyczce brąz Daegu 2011 skok o tyczce brąz Pekin 2015 skok o tyczce brąz Londyn 2017 skok o tyczce Mistrzostwa Europy złoto Barcelona 2010 skok o tyczce złoto Helsinki 2012 skok o tyczce złoto Zurych 2014 skok o tyczce brąz Berlin 2018 skok o tyczce Halowe mistrzostwa świata złoto Stambuł 2012 skok o tyczce złoto Portland 2016 skok o tyczce złoto Birmingham 2018 skok o tyczce Halowe mistrzostwa Europy złoto Turyn 2009 skok o tyczce złoto Paryż 2011 skok o tyczce złoto Göteborg 2013 skok o tyczce złoto Praga 2015 skok o tyczce
Multimedia w Wikimedia Commons

Jako junior nie odnosił sukcesów międzynarodowych, a na dużej imprezie zadebiutował w 2007, zajmując dziesiątą lokatę w młodzieżowych mistrzostwach Europy^[1]. Już na eliminacjach zakończył swój udział w halowym czempionacie globu w Walencji (2008). Rok później został halowym mistrzem Europy. Kilka miesięcy po tym sukcesie, 21 czerwca 2009, podczas drużynowego czempionatu Starego Kontynentu uzyskał wynik 6,01 – tym samym poprawił rekord Francji oraz został siedemnastym w historii lekkoatletyki tyczkarzem, który pokonał poprzeczkę zawieszoną na wysokości ponad sześciu metrów^[2]. Należał do grona faworytów mistrzostw świata w Berlinie (2009) – ostatecznie zdobył na tej imprezie brązowy medal^[3]. Na początku sezonu 2010 nie udało mu się wywalczyć awansu do finału podczas halowych mistrzostw globu^[4]. Latem najpierw został mistrzem Europy^[5], a później uplasował się na drugiej pozycji w zawodach o puchar interkontynentalny^[6][7]. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w skoku o tyczce^[8]. Osiągając wynik 6,03 – nowy rekord kraju – wygrał w Paryżu halowe mistrzostwa Starego Kontynentu (2011)^[9]. Brązowy medalista mistrzostw świata (Daegu 2011). Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2011 w skoku o tyczce^[10]. 5 grudnia 2011 podczas treningu doznał kontuzji złamania lewej ręki^[11]. Po wyleczeniu kontuzjowanej ręki został w marcu 2012 halowym mistrzem świata^[12]. W czerwcu 2012 obronił tytuł mistrza Europy, a w sierpniu tego roku został mistrzem olimpijskim. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 w skoku o tyczce^[13]. Na koniec roku 2012 zajął drugie miejsce w plebiscycie na europejskiego lekkoatletę roku organizowanym przez European Athletics^[14]. Na początku marca 2013 zdobył trzeci w karierze złoty medal halowych mistrzostw Europy^[15]. Podczas Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce 2013 wywalczył srebrny medal. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2013 w skoku o tyczce^[16]. Podczas mistrzostw świata w Pekinie stanął na najniższym stopniu podium (2015). Na początku 2016 zdobył swój drugi złoty medal halowych mistrzostw świata. Wicemistrz olimpijski z 2016 z Rio de Janeiro. W 2017 zdobył swój czwarty brązowy medal mistrzostw świata.

Medalista mistrzostw Francji.

Jego młodszy brat Valentin także jest tyczkarzem^[17].