Sarna

rodzaj ssaka parzystokopytnego z rodziny jeleniowatych

Sarna[5] (Capreolus) – rodzaj ssaków z podrodziny saren (Capreolinae) w obrębie rodziny jeleniowatych (Cervidae).

Sarna
Capreolus
J.E. Gray, 1821[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec sarny europejskiej (C. capreolus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

jeleniowate

Podrodzina

sarny

Plemię

Capreolini

Rodzaj

sarna

Typ nomenklatoryczny

Cervus capreolus Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

6 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji – od zachodniej Europy po wschodnie wybrzeże środkowej Azji[6][7][8].

Morfologia

Długość ciała 107–145 cm, długość ogona 1,5–4 cm, wysokość w kłębie 65–94 cm; długość poroża u samców 16–33 cm; masa ciała samic 17–47 kg, samców 20–65 kg[7][9].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1821 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym systematyce kręgowców opublikowanym na łamach The London Medical Repository[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) sarnę europejską (C. capreolus).

Etymologia

  • Capreolus: łac. capreolus ‘dzika koza, kozioł (tj. samiec sarny)’, od capreus ‘dzika koza’; przyrostek zdrabniający -olus[10].
  • Caprea: łac. capreus ‘dzika koza’[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Cervus capreolus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11][9][6][5]:

Opisano również gatunki wymarłe:

  • Capreolus constantini Vislobokova & Kalmykov, 1995[12] (Azja; pliocen).
  • Capreolus curtocerus (Kaup, 1833)[13] (Europa)
  • Capreolus cusanoides Kahlke, 2001[14] (Europa; plejstocen).
  • Capreolus suessenbornensis Kahlke, 1956[15] (Europa; plejstocen).

Uwagi

Przypisy