Siodlarka stepowa
Siodlarka stepowa (Ephippiger ephippiger) – gatunek ciepłolubnego, kserotermicznego owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych (Tettigoniidae)[2]. Długość jego ciała sięga 30 mm. W Polsce jest gatunkiem rzadkim, ograniczonym do obszarów wyżynnych. Wyspowo występuje w siedliskach kserotermicznych[3]. Zagrożony wyginięciem. Na Czerwonej Liście Zwierząt Ginących i Zagrożonych w Polsce klasyfikowany jest w kategorii VU (narażony)[4].
| Ephippiger ephippiger | |||
| (Fiebig, 1784) | |||
 Samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | siodlarka stepowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||
 | |||
Występuje w Europie, zwłaszcza w jej południowej części – od Pirenejów po Bałkany. Jego zachodnio- i południowoeuropejskie populacje, zwłaszcza w południowej Francji, wykazują duże zróżnicowanie morfologiczne i behawioralne. Wyróżniono kilka (od 2 do 7, w zależności od autora) podgatunków[2][5]. Na podstawie badań morfologicznych proponowane jest uznanie 3 z nich:
- E. e. ephippiger – podgatunek nominatywny występujący na wschód od Alp,
- E. e. witium – występujący w Europie Zachodniej,
- E. e. cunii – występujący w Pirenejach.
Pochodzenie poszczególnych form nie jest jasne. W obrębie gatunku stwierdzono dużą różnorodność sygnałów godowych, przy czym ich zróżnicowanie nie idzie w parze z różnicami genetycznymi badanych form[6].