Stanisław Osostowicz

Urodził się 3 maja 1906 w Tarnopolu^[1]. Po ukończeniu Wydziału Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego przy Państwowej Szkole Przemysłowej we Lwowie studiował 1927–1932 malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Fryderyka Pautscha, Ignacego Pieńkowskiego Xawerego Dunikowskiego, Władysława Jarockiego, Kazimierza Sichulskiego i Stanisława Kamockiego. Już jako student został w drodze wyjątku członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Profesor Pautsch uważał go nawet za swojego następcę. Na początku lat trzydziestych zaczął sympatyzować z lewicą, zaprzyjaźnił się z Jonaszem Sternem, Saszą Blonderem i Henrykiem Wicińskim. W 1931 uczestniczył w tworzeniu grupy artystycznej „Żywi”, która w 1932 dała początek Grupie Krakowskiej. W 1932 namalował swoją pracę dyplomową „Epopea Chłopska”, która jako radykalna społecznie została decyzją rektora Akademii usunięta wraz z kilkoma innymi przy udziale policji z wystawy podyplomowej.Siedmiu studentów zostało aresztowanych, a Stanisław Osostowicz oraz Leopold Lewicki i Adam Franciszek Jaźwiecki zostali relegowani z uczelni.Odrzucone obrazy zostały wystawione w lokalu ZPAP w Krakowie, co przyczyniło się do powstania przy poparciu Leona Chwistka Grupy Krakowskiej. W 1933 przeniósł się do Lwowa, gdzie wszedł w lewicowe środowisko, reprezentowane m.in. przez Henryka Strenga, późniejszego Marka Włodarskiego. W 1939 został zatrudniony w charakterze rysownika przez Muzeum Narodowe w Warszawie. Zginął podczas bombardowania oblężonej Warszawy.

12 czerwca 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”^[1].

• Stanisław Osostowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22] .
• Stanisław Osostowicz: Listy, oprac. Irena Jakimowicz, Kraków : Wydawnictwo Literackie, 1978.