William Friedkin

reżyser amerykański

William David Friedkin (ur. 29 sierpnia 1935 w Chicago, zm. 7 sierpnia 2023 w Los Angeles[1]) – amerykański reżyser, producent filmowy i scenarzysta, ściśle utożsamiany z ruchem „Nowe Hollywood” lat 70. XX wieku[2][3].

William Friedkin
Ilustracja
William Friedkin (2017)
Imię i nazwisko przy narodzeniu

William David Friedkin

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1935
Chicago

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 2023
Los Angeles

Zawód

reżyser
producent filmowy
scenarzysta

Współmałżonek

Jeanne Moreau
(1977–1979; rozwód)
Lesley-Anne Down
(1982–1985; rozwód)
Kelly Lange
(1987–1990: rozwód)
Sherry Lansing
(1991–2023; jego śmierć)

Lata aktywności

1962–2023

podpis

Rozpoczynając karierę od filmów dokumentalnych na początku lat 60. XX wieku, wyreżyserował dreszczowiec kryminalny Francuski łącznik (1971), który zdobył pięć Oscarów, w tym za najlepszy film, najlepszy scenariusz adaptowany i najlepszą reżyserię, oraz horror o zjawiskach nadprzyrodzonych Egzorcysta (1973), za który otrzymał Złoty Glob dla najlepszego reżysera i nominację do Oscara dla najlepszego reżysera[4].

14 sierpnia 1997 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6925 Hollywood Boulevard[5][6].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Chicago[7] w stanie Illinois. W 1953 ukończył Senn High School[8], gdzie nie był zbyt dobrym uczniem, ale grał w koszykówkę na tyle dobrze, że mógł rozważyć przejście na zawodowstwo[9]. Jednak chciał zmienić ścieżkę kariery na dziennikarstwo[9]. Jako nastolatek zaczął chodzić do kina, gdzie oglądał m.in. Widmo, Cenę strachu i Psychozę. W 1960, w wieku 25 lat po obejrzeniu Obywatela Kane’a Orsona Wellesa, podjął decyzję o karierze filmowca[8].

Kariera

Początkowo reżyserował na potrzeby telewizji. W 1962 zrealizował telewizyjny film dokumentalny The People vs. Paul Crump o więźniu Paulu Crumpie, który siedział w celi śmierci za rozbój i morderstwo, a zyskał międzynarodowy rozgłos i został zwolniony warunkowo po napisaniu powieści Burn, Killer, Burn[10]. W 1965 był reżyserem jednego z odcinków serialu NBC Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem (The Alfred Hitchcock Hour) – pt. „Off Season”, sygnowanego przez Alfreda Hitchcocka[11]. W 1967 zadebiutował w kinie komedią Dobre czasy (Good Times) z udziałem Sonny’ego Bono i Cher[12]. Jego najgłośniejsze dzieła powstały w pierwszej połowie lat 70. W 1971 nakręcił obsypanego Oscarami Francuskiego łącznika (sam otrzymał statuetkę dla najlepszego reżysera), a w 1973 powstał Egzorcysta, jeden z najlepszych horrorów w historii kina[13]. Żaden z jego kolejnych filmów nie dorównał klasą wymienionym arcydziełom[13].

W 1981 na Broadwayu reżyserował spektakl Duet dla jednego[14] z udziałem Anne Bancroft i Maxa von Sydowa.

Jego dramat kryminalny Zadanie specjalne (1980) z Alem Pacino po premierze został źle przyjęty przez krytyków i zdobył dwie nominacje do Złotej Maliny: dla najgorszego reżysera i najgorszego scenariusza[12]. Produkcja wywołała kontrowersje wśród protestujących na rzecz praw gejów[12]. Kolejne realizacje to: Żyć i umrzeć w Los Angeles (1985), Jade (1995)[15], Regulamin zabijania (2000) i Zabójczy Joe (Killer Joe, 2011) z Matthew McConaugheyem i Giną Gershon[16].

Zmarł 7 sierpnia 2023 w swoim domu w Bel Air w Los Angeles w Kalifornii z powodu niewydolności serca i zapalenia płuc w wieku 87 lat[13][9].

Życie prywatne

William Friedkin i jego żona Sherry Lansing (2012)

William David Friedkin był synem Rachael (z domu Green), pielęgniarki, i Louisa Friedkina, marynarza handlowego, sprzedawcy odzieży męskiej i półprofesjonalnego gracza w softball[17]. Jego ojciec urodził się w Illinois w USA w rodzinie rosyjskich Żydów, a matka była żydowską emigrantką z Ukrainy, która urodziła się w Kijowie[18].

Był czterokrotnie żonaty. Na początku lat 70. związany był z Kitty Hawks (ur. 1946), córką reżysera Howarda Hawksa. W latach 1972–76 pozostawał w nieformalnym związku z tancerką i choreografką Jennifer Nairn-Smith, z którą miał syna Cedrica (ur. 1976). 8 lutego 1977 zawarł związek małżeński z francuską aktorką Jeanne Moreau[19]. W 1979 doszło do rozwodu[19]. W latach 1982–1985 jego drugą żoną była aktorka Lesley-Anne Down[19], z która miał syna Jacka Anthony’ego (ur. 30 sierpnia 1982)[20]. Związek małżeński z dziennikarką Kelly Lange trwał od 7 czerwca 1987 do 1990 roku[21][22]. 6 lipca 1991 poślubił producentkę filmową Sherry Lansing[23].

Friedkin wychował się jako Żyd, ale w późniejszym życiu nazwał siebie agnostykiem[24].

Filmografia

Filmy kinowe

RokTytułReżyserScenarzystaProducent
1967Dobre czasy (Good Times) niewymieniony
1968Przyjęcie urodzinowe (The Birthday Party)
1968Noc, w którą zamordowano Minsky’ego (The Night They Raided Minsky’s)
1970The Boys in the Band
1971Francuski łącznik (The French Connection) niewymieniony
1973Egzorcysta (The Exorcist)
1977Cena strachu (Sorcerer) niewymieniony
1979Skok na Brinka (The Brink’s Job)
1980Zadanie specjalne (Cruising)
1983Układ stulecia (Deal of the Century)
1985Żyć i umrzeć w Los Angeles (To Live and Die in L.A.)
1987Szaleństwo (Rampage)
1990Opiekunka (The Guardian)
1994Drużyna asów (Blue Chips)
1995Jade niewymieniony
2000Regulamin zabijania (Rules of Engagement)
2003Nożownik (The Hunted)
2007Fobia (Bug)
2011Zabójczy Joe (Killer Joe)
2023The Caine Mutiny Court-Martial

Filmy TV

RokTytuł
1986KOT. Squad (C.A.T. Squad)
1988KOT. Squad: Python Wolf (C.A.T. Squad: Python Wolf)
1994Jailbreakers
1997Dwunastu gniewnych ludzi (12 Angry Men)

Seriale

RokTytułOdcinek
1965Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem (The Alfred Hitchcock Hour)„Off Season”
1967The Pickle Bros.pilot
1985The Twilight Zone„Nightcrawlers”
1992Opowieści z krypty (Tales from the Crypt)„On a Deadman’s Chest”
2007CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas (CSI: Crime Scene Investigation)„Cockroaches”
2009„Mascara”

Nagrody

RokNagrodaKategoriaFilm
1972Złoty GlobNajlepsza reżyseria[25]Francuski łącznik (1971)
Nagroda Akademii FilmowejNajlepsza reżyseria[25]
1974Złoty GlobNajlepsza reżyseria[25]Egzorcysta (1973)
1991Nagroda SaturnNagroda pamięci George’a Pala[25]
1999Nagroda Prezydenta[25]
200659. MFF w CannesNagroda FIPRESCI[25]Robak (2006)
2007Międzynarodowy Festiwal Filmowy w MonachiumNagroda CineMerit[25]
Kataloński Międzynarodowy Festiwal Filmowy w SitgesNagroda honorowa wehikułu czasu[25]
2009Międzynarodowy Festiwal Filmowy w LocarnoLampart honoru[25]
201168. MFF w WenecjiZłota Mysz[25]Zabójczy Joe (2011)
2013Nagroda SaturnNagroda za całokształt twórczości[25]
70. MFF w WenecjiHonorowy Złoty Lew[25]

Przypisy

Publikacje

Linki zewnętrzne