Województwo kieleckie (1975–1998)
Województwo kieleckie – województwo powołane do życia w myśl reformy administracyjnej wprowadzonej 1 czerwca 1975[1]. W czasie reformy administracyjnej w 1999 zostało zlikwidowane. Po reformie większa część jego obszaru znalazła się w województwie świętokrzyskim ze stolicą w Kielcach, a reszta w województwie małopolskim.
| ||||
| 1975–1998 | ||||
| ||||
| Państwo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Data powstania | 1 czerwca 1975 | |||
| Data likwidacji | 31 grudnia 1998 | |||
| Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
| Powierzchnia | 9211 km² | |||
| Populacja (1998) • liczba ludności |
| |||
| • gęstość | 122,9 os./km² | |||
| Tablice rejestracyjne | KI, KE, KJ | |||
Położenie na mapie Polski | ||||
28 maja 1975 weszła w życie ustawa o dwustopniowym podziale administracyjnym państwa. Polska została podzielona na 49 województw. W 1993 województwo kieleckie miało 1 135 500 mieszkańców[2]. Składało się wówczas z 80 gmin, a na jego terenie znajdowało się 19 miast[2].
Od wschodu graniczyło z województwem tarnobrzeskim, od południa z tarnowskim i krakowskim, od zachodu z katowickim, częstochowskim i piotrkowskim, a od północy z województwem radomskim.
Z obszarem 9,2 tys. km² województwo kieleckie zajmowało szóste miejsce w kraju pod względem powierzchni[3].
Urzędy Rejonowe
- Urząd Rejonowy w Busku-Zdroju dla gmin: Bejsce, Busko-Zdrój, Chmielnik, Czarnocin, Gnojno, Kazimierza Wielka, Kije, Koszyce, Michałów, Nowy Korczyn, Oleśnica, Opatowiec, Pacanów, Pińczów, Solec-Zdrój, Stopnica, Szydłów, Tuczępy, Wiślica i Złota
- Urząd Rejonowy w Jędrzejowie dla gmin: Imielno, Jędrzejów, Krasocin, Małogoszcz, Nagłowice, Oksa, Sędziszów, Słupia, Sobków, Włoszczowa i Wodzisław
- Urząd Rejonowy w Kielcach dla gmin: Bieliny, Bodzentyn, Chęciny, Daleszyce, Górno, Łagów, Łączna, Łopuszno, Masłów, Miedziana Góra, Morawica, Nowa Słupia, Piekoszów, Pierzchnica, Raków, Sitkówka-Nowiny, Słupia (Konecka), Strawczyn, Suchedniów i Zagnańsk oraz miasta Kielce
- Urząd Rejonowy w Końskich dla gmin: Bliżyn, Końskie, Mniów, Radoszyce, Ruda Maleniecka, Smyków i Stąporków
- Urząd Rejonowy w Miechowie dla gmin: Charsznica, Działoszyce, Kozłów, Książ Wielki, Miechów, Pałecznica, Racławice, Skalbmierz i Słaboszów
- Urząd Rejonowy w Starachowicach dla gmin: Bałtów, Bodzechów, Brody, Kunów, Mirzec, Pawłów, Skarżysko Kościelne, Waśniów i Wąchock oraz miast: Ostrowiec Świętokrzyski, Skarżysko-Kamienna i Starachowice
Miasta
Ludność (stan na 31.12.1998 r.)
Kielce – 212 383
Ostrowiec Świętokrzyski – 79 173
Starachowice – 57 083
Skarżysko-Kamienna – 50 799
Końskie – 22 353
Busko-Zdrój – 18 255
Jędrzejów – 17 459
Pińczów – 12 405
Miechów – 11 935
Włoszczowa – 11 067
Suchedniów – 8 337
Sędziszów – 6 167
Stąporków – 6 036
Kazimierza Wielka – 5 474
Chęciny – 4 258
Chmielnik – 4 056
Małogoszcz – 3 155
Kunów – 3 136
Wąchock – 2 755
Bodzentyn – 2 276
Skalbmierz – 1 302
Działoszyce – 1 163
Ludność w latach
| Rok | Liczba mieszkańców |
|---|---|
| 1975 (31 grudnia)[4] | 1037,1 tys. |
| 1976 (31 grudnia)[5] | 1043,7 tys. |
| 1977 (31 grudnia)[6] | 1050,2 tys. |
| 1978 (spis powszechny)[7] | 1 058 663 |
| 1978 (31 grudnia)[8] | 1058,2 tys. |
| 1979 (31 grudnia)[9] | 1062,8 tys. |
| 1980 (31 grudnia)[10] | 1068,7 tys. |
| 1985 (31 grudnia)[11] | 1107,9 tys. |
| 1986[12] | 1112,6 tys. |
| 1987[13] | 1115,6 tys. |
| 1988[14] | 1112,5 tys. |
| 1989 (31 grudnia)[15] | 1126 tys. |
| 1990 (30 czerwca)[16] | 1126,4 tys. |
| 1990 (31 grudnia)[16] | 1126,7 tys. |
| 1991 (31 grudnia)[17] | 1127,3 tys. |
| 1992 (31 grudnia)[18] | 1135,6 tys. |
| 1993 (30 czerwca)[19] | 1135,5 tys. |
| 1994 (31 grudnia)[20] | 1137,2 tys. |
| 1995 (30 czerwca)[21] | 1136 tys. |
| 1995 (31 grudnia)[22] | 1136,6 tys. |
| 1997 (31 grudnia)[23] | 1132,8 tys. |
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Jarosław Swajdo, Między Wisłą a Pilicą. Dzieje podziałów administracyjnych w regionie kielecko-radomskim do 1975 roku, Kielce 2005.
- Jerzy Z. Pająk, Dzieje podziałów administracyjnych a granice regionu świętokrzyskiego, [w:] Region świętokrzyski. Mit czy rzeczywistość?, Kielce 2001.
- Teresa Koba-Ryszewska, Przeszłość administracyjna ziem województwa kieleckiego, [w:] Z dziejów ziemi kieleckiej (1918–1944), Warszawa 1970.