Wujskie

Wola Ujsko 1513, Załuska Wola 1526^[6].

Od drugiej połowy XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Wujskie był Adam Wiktor^{[7][8][9][10][11][12]}. W 1905 posiadał we wsi obszar 425 ha^[13]. Po śmierci Adama Wiktora dobra przejął jego syn, Paweł Wiktor^[14], w 1911 posiadający tam 425 ha^[15]. W latach około 1914-1918 majątek posiadali spadkobiercy Adama Wiktora^[16][17].

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie sanockim województwa lwowskiego. Wiosną 1940 władze sowieckie wszystkich mieszkańców wsi, znajdującej się wówczas w pasie przygranicznym, przesiedliły na Wołyń. W 1943 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tam 8 Polaków z Wujskich. Pozostali powrócili do wioski w 1944 i odbudowali domy. Część domów została spalona w czasie ataku UPA w 1946, ale atak został odparty bez strat własnych przez polską samoobronę^[18].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

We wsi zamieszkiwał Klemens Trzebuniak^[19].

• Kościół parafialny Świętych Kosmy i Damiana, murowany z 1804 wraz z dzwonnicą. W latach 1839–1947 pełnił funkcję parafialnej cerkwi greckokatolickiej pw. Świętych Kosmy i Damiana.

Wujskie jest siedzibą parafii św. Kosmy i Damiana, należącej do dekanatu Sanok II. Na początku 1932 gmina Wujskie została wydzielona z parafii Lesko i przydzielona do parafii Sanok^[20]. Parafia ma kościół filialny w Załużu^[21].

W Wujskiem znajduje się punkt startowy do organizowanego corocznie w maju Bieszczadzkiego Wyścigu Górskiego na trasie Wujskie – szczyt Gór Słonnych, przy drodze DK28^[22]. Wyścig zaliczany jest jako runda Górskich Samochodowych Mistrzostw Polski.

Wyścigi odbywały się także w okresie II Rzeczypospolitej. Startował w nich m.in. Rudolf Caracciola (zwycięzca) i Jan Ripper^[23].

• Bieszczadzki Wyścig Górski
• 
• 
• 

• Wujskie. al. ''Wójskie'', [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 69 .