ماکس وېبر

لومړنی ژوند او مخینه

ماکسیمیلیان کارل ایمېل وېبر د ۱۸۶۴ کال د اپرېل په ۲۱مه د پروشیا د ساکسوني ایالت په ارفورت ښار کې زیږېدلی و، خو کورنۍ یې په ۱۸۶۹ کال کې برلین ته کډه شوه. هغه د ماکس وېبر سېنیر او مېرمن هېلېن فالنشټاین د اتو ماشومانو له ډلې تر ټولو مشر زوی و. ماکس وېبر سېنیر د خپل ژوند په اوږدو کې د حقوقي وکیل، ملکي کارمند، او د ملي لیبرال ګوند لپاره د پروشیا لینډټاګ او د جرمني پارلمان رایخسټاګ کې د پارلمان د غړي په توګه دندې ترسره کړې وې. مور یې فالنشټاین بیا تر یوې اندازې په فرانسوي هوګنوټ کډوالو کې ريښه لرله او له یوې بډایه مخینې څخه راغلې وه. زوی یې وېبر جونیر د وخت په تېرېدو سره د خپل مور او پلار ترمنځ د ازدواجي او شخصیتي ترینګلتیاوو څخه اغېزمن شو، ځکه د هغه پلار "یو داسې څوک و چې د ځمکې له خوښیو یې خوند اخیست" او مذهبي او خیریه عوامل او اهداف یې په پام کې نه نیول؛ خو د هغه مور یوه پرهېزګاره کالوینېسته وه "چې غوښتل یې د یو زاهدانه ژوند وکړي" او مطلق اخلاقي نظریات یې لرل.^[۳۱]

په عامه ژوند کې د هغه د پلار وېبر سېنیر ښکېلتیا د هغه کور په سیاست او اکاډمیکو چارو دواړو کې ډوب کړ، ځکه چې د هغه سالون د پوهانو او عامه شخصیتونو لکه فیلسوف وېلهلم دېلتای او حقوقپوه لیوین ګولډشمیت د راټولېدو ځای و. ځوان وېبر او د هغه ورور الفرېډ، چې له هغه څخه هم یو ټولنپوه او اقتصادپوه جوړ شو، خپل لومړني کلونه په دې فکري فضا کې تېر کړل. دیارلس کلن ماکس وېبر په ۱۸۷۷ کال کې د کرسمس په مناسبت خپل مور او پلار ته دوې تاریخي مقالې ډالۍ کړې، چې عنوانونه یې داسې وو: "د امپراتور او پاپ موقعیتونو ته له ځانګړې حوالې سره، د جرمني تاریخي سیر ته کتنه" او "له قسطنطینیې څخه د کډوالۍ تر دورې پورې د روم د امپراتورۍ دورې ته کتنه".^[۳۲]

ځوان وېبر به په درسي ټولګیو کې ستړی او خسته و او د ښوونکو تر اغېزې لاندې نه راته –کوم څه چې ښوونکو به د سپکاوي چلند باله او ترې ناراضه وو– وېبر په پټه توګه د لیکوال یوهان وولفګانګ وون ګوېته د اثر ټول څلویښت جلدونه ولوستل، او ویل کېږي چې د هغه پر ​​​​فکر او مېتودولوژي یې  پام وړ اغېزې وښندلې. پوهنتون ته له شاملېدو وړاندې د فیلسوف ایمانویل کانټ د اثارو په ګډون هغه ډېر نور کلاسیک اثار هم ولوستل.

زده کړې

ښاغلي وېبر په ۱۸۸۲ کې په هایدلبرګ پوهنتون کې د قانون د محصل په توګه نوم لیکنه وکړه، او له یو کال پوځي خدمت وروسته د برلین پوهنتون ته تبدیل شو. د تحصیل له لومړیو څو کلونو وروسته، چې هغه پکې ډېر وخت په "بیر څښلو او جګړه‌ییزو لوبو" کې تېر کړ، او په کورنیو جنجالونو کې یې ورځ تر بلې د خپلې مور اړخ نیوه او له خپل پلار څخه ورو ورو لرې شو. له زده کړو سره هم‌مهاله، هغه د ځوان حقوقي وکیل په توګه کار کاوه. په ۱۸۸۶ کال کې یې د ریفرنډر ازموینه ورکړه، چې د برتانیا او متحده ایالاتو په قانوني سیستمونو کې د وکیلانو ټولنې (bar association) د ازموینې له کچې سره برابره ده. د ۱۸۸۰ لسیزې په وروستیو کې یې د قانون او تاریخ په اړه خپلو زده کړو ته دوام ورکړ، او بالاخره یې په ۱۸۸۹ کال کې د حقوقي تاریخ په اړه "په منځنیو پېړیو کې د سوداګریزو شراکتونو تاریخ" تر سرلیک لاندې یوې رسالې په لیکلو سره د حقوقو دوکتورا ترلاسه کړه. دا لیکنه یې بیا د یوې بلې اوږدې لیکنې یوه برخه هم جوړوي، چې "د سویلي اروپا د سرچینو پر بنسټ، په منځنیو پېړیو کې د سوداګریزو شرکتونو تاریخ ته کتنه" تر سرلیک لاندې په همدغه کال خپره شوه. دوه کاله وروسته یې له اوګوست میتزن سره د کار کولو پر مهال، خپل نهایي تیزیس (habilitation) "د روم کرنیز تاریخ او د عامه او خصوصي قانون لپاره یې اهمیت" تر سرلیک لاندې بشپړ کړ. په دې توګه یې رسما د پرایوېډوزېنټ (privatdozent) علمي رتبه ترلاسه کړه او د برلین پوهنتون په استادانو کې شامل شو، او د لیکچرونو ترڅنګ به یې حکومت ته مشورې ورکولې. ^[۳۳]

واده

په ۱۸۹۳ کال کې یې د تره له لور ماریان شنیټګر سره واده وکړ، چې نوموړې هم وروسته بیا یوه ښځینه فعاله او لیکواله وه، او د وېبر له مړینې وروسته یې د هغه د علمي مقالو پر راټولولو او د کتابونو پر بڼه خپرولو باندې کار کاوه، حال دا چې د هغې له خوا د وېبر لیکل شوی ژوندلیک د وېبر د پېژندنې لپاره یوه مهمه سرچینه ده. دوی هېڅ اولاد نه درلود؛ خو دغه واده وېبر ته اوږدمهالې مالي خپلواکي ورکړه، او د هغه لپاره یې شونې کړه چې بالاخره د خپل مور او پلار کور پرېږدي.