Lionel Messi

Lionel Andrés Messi ka lindur më 24 qershor 1987 në Rosario dhe është fëmija i tretë nga katër të Jorge Messit, një drejtues i një fabrike çeliku dhe Celia Cuccittini, një puntore në një fabrikë të prodhimit të magnetëve. Ai ka origjinë italiane dhe spanjolle nga ana e babait, pasi stërgjyshërit e tij janë emigrantë nga rajoni Marke, kurse nga ana e mamasë ka origjinë katalanase, megjithatë, ai ka më së shumti origjinë italiane.^[7] I rritur në një familje të lidhur dhe të dashuruar pas futbollit, pasioni i tij për futbollin nisi në moshë të hershme, ku ai luante vazhdimisht me vëllezërit e tij më të mëdhenj, Rodrigo dhe Matías, dhe me kushurinjtë Maximiliano dhe Emanuel Biancucchi, të cilët në të ardhmen u bënë futbollist profesionist.^[8] Në moshën katër vjeç ai u bë pjesë e klubit lokal Grandoli, që trajner kishte babain e tij, edhe pse ndikimi më i madh për të nisur futbollin erdhi nga gjyshja e tij nga ana e nënës, Celia, e cila e shoqëronte atë në stërvitje dhe ndeshje.^[9] Ajo vdiq pak pas ditëlindjes së tij të 11të dhe pati një ndikim të rëndë te Messi; që nga ajo kohë, si një katolik i devotshëm, ai ka festuar golat e tij duke drejtuar gishtat tregues drejt qiellit në shenjë homazhi për gjyshen e tij.^[10][11]

Messi është një tifoz i madh i klubit Newell's Old Boys, me të cilën u bashkua kur ishte gjashtë vjeç. Gjatë gjashtë viteve në klub, ai shënoi rreth 500 gola si antar i "The Machine of '87", një ekip të rinjsh pothuajse i pamposhtur i emëruar për vitin e lindjes së lojtarëve, që vazhdimisht argëtoi shikuesit me numrat me topin gjatë pjesës së parë të ndeshjeve të luajtura si vendas.^[13][14] Megjithatë, në moshën 10 vjeç, karriera e tij si futbollist u vu në rrezik kur ai u diagnostifikua me mungesë të hormonit të rritjes. Për shkak se sigurimi shëndetsor i babait të tij mund të mbulonte vetëm për dy vite mjekimin, që kushtonte të paktën 1,000 $, Newell ra dakord të kontribojë, por më pas nuk e mbajti premtimin.^[15][16] Ai më pas u vëzhgua nga klubi i Buenos Aires, River Plate, që kishte në përbërje idhullin e Messit, organizatorin Pablo Aimar, por as ata nuk kishin mundësi financiare për të investuar për shkak të krrizës ekonomike.^[17][18] Idhulli tjetër i tij në aspektin e shënimit të golave ishte Ronaldo, të cilin Messi e ka quajtur "sulmuesi më i mirë që ka parë".^[19]

Familja Messi kërkonte që Leo të bënte një provë te Barcelona në shtator 2000, pasi ata kishin të afërm në Kalalojnë. Drejtori sportiv i ekipit të parë Charly Rexach kërkoi të firmoste me të menjëherë, por drejtuesit ngurruan; në atë kohë, ishte shumë e pazakontë që klubet evropiane të firmosnin me lojtarë të huaj në një moshë aq të vogël. Barcelona mori ultimatumin e fundit më 14 dhjetor për të provuar seriozitetin e tyre, dhe Rexach, pa letër në dorë, i ofroi një kontratë në një pecetë letre.^[17][20] Në shkurt 2001, familja e tij u zhvendos në Barcelonë, ku ata filluan të jetonin në një apartament afër stadiumit Camp Nou. Gjatë vitit të parë në klub, Messi luajti shumë pak me Infantiles për shkak të një problemi me Newell në lidhje me transferimin; për shkak të kësaj, ai mund të luante vetëm në ndeshje miqësore dhe në ligën katalanase. Duke mos mundur dot të luante futbolli, Messi e pati të vështirë të përshtatej në ekip; ai ishte i rezervuar dhe shumë i qetë duke bërë që shokët e skuadrës të mendonin se ai ishte memec. Jashtë futbollit, ai vuajti nga largësia që kishte nga shtëpia e tij pasi mamaja e tij u kthye në Rosario me vëllezërit dhe motrën e tij të vogël, María Sol, duke bërë që në Barcelonë ai të jetonte vetëm me babain.^[13][20][21]

Pas një viti në akademinë e të rinjëve të klubit, La Masia, Messi më në fund u regjistrua në Federatën Mbretërore Spanjolle të Futbollit (RFEF) në shkurt 2002. Tani që kishte mundësi të luante në të gjitha kompeticionet, Messi arriti të krijonte miqësi me të gjithë shokët e skuadrës, ku mes të cilëve ishin edhe Cesc Fàbregas dhe Gerard Piqué.^[22] Pasi mbaroi mjekimin për kurimin e hormonit të rritjes në moshën 14 vjeç,^[23] Messi u bë një lojtar i rëndësishëm i "Baby Dream Team", ekipi i të rinjëve më i mirë i të gjitha kohërave i Barcelonës. Gjatë sezonit të tij të parë të plotë (2002–03), ai ishte golashënuesi më i mirë me 36 gola në 30 ndeshje për Cadetes A, e cila fitoi në mënyrë surprizë një tripletë ku përfshiheshin kampionati dhe kupa e Spanjës dhe Katalonjës.^[22][24] Finalja e Kupës së Katalonjës, e fituar nga ekipi me rezultatin 4–1 kundër Espanyol, u bë e njohur në klub si partido de la máscara, finalja e maskës. Një javë pasi kishte thyer mollëzën e faqes në një ndeshje kampionati, Messi u lejua të luante si titullar vetëm nëse do të mbante një maskë plastike mbrojtëse; Messi u ndje i penguar nga maska që në fillim, duke e hequr shpejtë dhe më pas shënoi dy gola në 10 minuta para se të zëvëndësohej.^[25] Në përfundim të sezonit, ai mori një ofertë për t'u bashkuar me Arsenalin, oferta e parë nga një klub i huaj, por edhe pse Fàbregas dhe Piqué u larguan për në Angli, Messi vendosi të qëndronte te Barcelona.^[20][26][27]

Barcelona

2003–2005: Ngjitja në ekipin e parë

Gjatë sezonit 2003–04, i katërti për Messin si lojtar i Barcelonës, ai ngjiti rangjet e klubit me shpejtësi, duke debutuar për pesë ekipe në një sezon që ishte një rekord. Pasi u shpall lojtari i turnamentit në katër kompeticione ndërkombëtare para-sezonale me Juveniles B, ai luajti vetëm një ndeshje zyrtare me ekipin para se të promovohej tek Juveniles A, ku shënoi 18 gola në 11 ndeshje.^[29] Messi ishte një nga disa lojtarë të rinj të thirrur për të forcuar ekipin e parë që ishte zbrazur nga pauza e kombëtareve. Anësori francez Ludovic Giuly shpjegoi se si i riu Messi ra në syrin e trajnerit Frank Rijkaard gjatë një seance stërvitore me ekipin e parë: "Ai na shkatërroi të gjithëve ne... Ata të gjithë po i gjuanin atij për të shmagur poshtërimin nga ky djalosh, por ai vetëm çohej dhe luante. Ai mund të driblonte katër lojtarë dhe të shënonte. Edhe qëndër-mbrojtësit titullar të ekipit të parë ishin nervozë. Ai ishte një alien."^[30] Në moshën 16 vjeç, katër muaj e 23 ditë, ai bëri debutimin e tij duke hyrë si zëvëndësues në minutën e 75të gjatë miqësores kundër Portos së José Mourinhos më 16 nëntor 2003.^[20][31] Messi bëri një performancë pozitive, duke krijuar dy mundësi për gol dhe duke pasur një gjuajtje në kuadrat, impresionoi stafin teknik, dhe ai më pas filloi duke u stërvitur me ekipin rezervë të klubit, Barcelona B, dhe çdo javë me ekipin e parë. Pas seancës së tij të parë stërvitore me ekipin e parë, ylli i ri i Barcelonës Ronaldinho, i tha shokëve se Messi mund të bëhej një lojtarë më i madhë se dhe vet ai. Ronaldinho më pas u bë shok me Messin, duke e quajtur "vëlla i vogël", e cila masivisht e lehtësoi tranzicionin e tij në ekipin e parë.^[32]

Për të fituar më shumë përvojë, Messi ju bashkua edhe Barcelonës C përveç Juveniles A, duke luajtur ndeshjen e parë për ekipin e tretë më 29 nëntor. Ai ndihmoi ekipin ti shpëtonte rënjes nga Tercera División, duke shënuar pesë gola në dhjetë ndeshje, përfshirë edhe një tregolësh në tetë minuta gjatë një ndeshje të Copa del Rey gjatë kohës që po markohej nga Sergio Ramos i Seviljes. Progresi i tij u pasua edhe nga kontrata e parë si profesionist, e cila erdhi më 4 shkurt 2004, e cila do të zgjaste deri në vitin 2012 dhe kishte një klauzolë blerjeje prej 30 milion €. Një muaj më vonë, më 6 mars, ai debutoi me Barceloën B në një ndeshje të Segunda División B, dhe klauzola e tij u rrit automatikisht në 80 milion €, Ai luajti pesë ndeshje me ekipin B por nuk shënoi.^[33] Fizikisht ai ishte më i dobët se kundërshtarët e tij, që ishin më të vjetër dhe të gjatë, duke bërë që në stërvitje ai të punonte me rritjen e muskujve dhe forcës së përgjithshme për të mundësuar shmangien e mbrojtësve. Nga fundi i sezonit, ai u rikthye në të dy ekipet e të rinjëve, duke ndihmuar Juveniles B të fitonin ligën. Ai e përfundoi sezonin duke shënuar për katër nga pesë ekipet që luajti me një sasi prej 36 golash në të gjitha kompedicionet zyrtare.

Gjatë sezonit 2004–05, Messi ishte një titullar i garantuar për ekipin B, duke luajtur 17 ndeshje gjatë sezonit dhe shënuar në gjashtë raste.^[34] Messi nuk ishte thirrur në skuadrën e parë ë nga debutimi i tij në nëntorin e kaluar, por në tetor 2004, lojtarët i kërkuan trajnerit Frank Rijkaard të promovonte Messin. Me Ronaldinhon që luante në krahun e majtë, Rijkaard lëvizi Messin nga pocizioni i tij natyral në krahun e djathtë (fillimisht kundër dëshirës së lojtarëve), duke i lejuar atij të priste në qëndër dhe të godiste me këmbën e majtë dominuese.^[35] Messi bëri debutimin e tij në kampionat më 16 tetor kundër Espanyolit, duke hyrë si zëvëndësues në minutën e 82të.^[20] Në moshën 17 vjeç, tre muaj e 22 ditë, Messi u bë në atë kohë si lojtari më i ri që luan një ndeshje zyrtare për Barcelonën.^[32] Si një lojtar zëvëndësues, ai luajti 77 minuta në nëntë ndeshje për skuadrën e parë, përfshirë edhe debutimin e tij në UEFA Ligën e Kampioneve kundër Shakhtar Donetsk.^[34][36] Ai shënoi golin e parë me ekipin e parë më 1 maj 2005 kundër Albacetes falë një asisti të Ronaldinhos – duke u bërë – në atë kohë golashënuesi më i ri i klubit.^[37] Barcelona, nën sezonin e dytë nën drejtimin e Rijkaard, fitoi kampionatin për herë të parë pas gjashtë vitesh.^[38]

2005–2008: Duke fituar vendin e titullarit

Më 24 qershor 2005, në ditëlindjen e tij të 18të, Messi firmosi kontratën e parë me ekipin e të rriturve. Kjo kontratë e bëri atë lojtar të Barcelonës deri në vitin 2010, duke i shtuar dy vite kontratës së tij të vjetër, kurse klauzola e tij e lirimit u bë 150 milion €.^[40] Ai ra në sy dy muaj më vonë, më 24 gusht, në ndeshjen vjetore të Trofeut Joan Gamper, një ndeshje para-sezonale e Barcelonës. Ai luajti titullar për herë të parë dhe zhvilloi një paraqitje pozitive ndaj Juventusit në Fabio Capellos, duke fituar duartrokitje nga publiku i Camp Nou.^[39] Capello kërkoi ta huazonte, kurse Inter bëri një ofertë për ta blerë; Zikaltrit ishin gati të paguanin klauzolën dhe t'i trefishonin rrogës.^[41] Sipas presidentetit të asaj kohe Joan Laporta, kjo ishte hera e vetme që Barcelona rrezikoi të humbiste Messin, që në fund vendosi të qëndronte.^[42] Më 16 shtator, kontrata e tij u rinovua për herë të dytë në tre muaj dhe u zgjat deri në vitin 2014.^[40][43]

Për shkak të disa problemeve në lidhje me statusin e tij legal me Federatën Mbretërore Spanjolle të Futbollit, Messi humbi fillimin e La Ligas, por më 26 shtator, ai mori shtetësinë spanjolle dhe u bë i disponueshëm për të luajtur.^[43][44] Ai mbajti fanellën me numrin 19 dhe gradualisht filloi ta vendoste veten si titullar në pozitën e anësorit të djathtë, duke formuar një treshe sulmi sëbashku me Ronaldinhon dhe sulmuesin Samuel Eto'o.^[27][45][46] Ai ishte titullar në ndeshjet kryesore të sezonit si për shëmbull Clásico e tij e parë kundër klubit rival Real Madrid më 19 nëntor, si dhe në fitoren jashtë fushe ndaj Çelsit në raundin e 16-tave të Ligës së Kampioneve.^[47][45] Pasi shënoi 8 gola në 25 ndeshje, përfshirë edhe golin e parë në Ligën e Kampioneve,^[48] sezoni i tij mori fund në ndeshjen e kthimit ndaj Çelsit më 7 mars 2006, ku ai pësoi dëmtim në kofshë. Messi punoi për të rifituar formën e tij në kohë për finalen e Ligës së Kampioneve më 17 maj, por në ditën e fundit, ai u la jashtë duke mos u rikuperuar në kohë. Ai ishte shumë i zhgënjyer rreth kësaj saqë nuk festoi triumfin e ekipit ndaj Arsenalit në Paris, një veprim që e bëri të pendohej më vonë.^[38][45]

Gjatë kohës që Barcelona filloi një rënje graduale, 19 vjeçari Messi filloi ta vendoste veten si një nga lojtarët më të mirë të ekipit gjatë sezonit 2006–07.^[49][50] Ai u bë një idhull i culés, tifozët e klubit, duke shënuar 17 gola në 36 ndeshje në të gjitha kompeticionet.^[50][51] Megjithatë, dëmtimet madhore vazhduan ta godisnin; fraktura metatarsale e pësuar më 12 nëntor 2006 e la jashtë fushave për tre muaj.^[52][53] Ai u rikuperua në kohë për ndeshjen e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Liverpoolit, por në fund nuk luajti; Barcelona, kampionja në fuqi, u eliminua nga turnamenti.^[54] Në kampionat, kontributi i tij i golave u rrit nga fundi i sezonit; 11 nga 14 golat e tij në atë sezon u shënuan në 13 ndeshjet e fundit.^[51] Më 10 mars 2007, ai shënoi tregolëshin e tij të parë në një Clásico, duke u bërë lojtari i parë në 12 vite që e arrin këtë, duke barazuar çdo herë Real Madridin në ndeshjen që u mbyll në barazim 3–3 në Camp Nou.^[55] Rritja e rëndësisë së tij u reflektua me një kontratë të re, që u firmos në atë muaj, gjë që e rriti rrogën e tij masivisht.^[56]

Messi u krahasua shumë me patriotin Diego Maradona, duke e provuar ngjashmërinë e tyre ku ai pothuajse kopjoi dy nga golat më të famshëm të Maradonës brënda tre javësh.^[57] Gjatë gjysëm-finales së Copa del Reyt ndaj Getafes më 18 prill, ai shënoi një gol shumë të ngjashëm më atë të Maradonës në çerek-finalen e Kupës së Botës 1986 ndaj Anglisë, i njohur si "Goli i Shekullit".^[58] Messi mori topin nga e djathta në mesfushë, vrapoi rreth 54 metra dhe dribloi pesë mbrojtësa para se të shënonte nga një kënd i ngushtë, ashtu siç Maradona kishte bërë.^[17][59] Në një ndeshje tjetër, këtë herë ndaj Espanyolit në kampionat më 9 qershor, Messi i'u hodh topit dhe mposhti portierin me një gjuajtje me dorë në mënyrë të ngjashme si goli i Maradonës i quajtur "Dora e Zotit" në të njëjtën ndeshje.^[60] Edhe pse Messi vazhdoi rritjen individuale të tij, Barcelona pësoi rënje; ekipi dështoi të arrinte finlen e Copa del Rey pasi Messi u la pushim në ndeshjen e kthimit ndaj Getafes, si dhe humbën kampionatin ndaj Real Madridit në përballje direkte.^[61][62]

Pasi Ronaldinho humbi formën, Messi u bë ylli i ri i ekipit në moshën 20 vjeç, duke fituar edhe pseudonimin "Messiah" nga mediat spanjolle.^[17][63][64] Paraqitjet e tij në vitin 2007 u vlerësuan, pasi u votua nga gazetarët si lojtari i tretë më i mirë i vitit për Topin e artë, mbrapa fituesit Kaká dhe ndjekësit Cristiano Ronaldo, kurse trajnerët dhe kapitenët e kombëtareve e votuan të dytën në garën për çmimin FIFA Lojtari Botëror i Vitit, sërisht mbrapa brazilianit Kaká.^[65][66] Pavarësisht se shënoi 16 gola gjatë sezonit 2007–08,^[67] pjesa e dytë e saj u karakterizua sërisht me dëmtime, si tërheqja mbrapa gjurit që ndodhi më 15 dhjetor.^[68] Messi u rikthye në shkurt dhe shënoi një dopietë në fitoren jashtë fushe të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve ndaj Celtic, duke u bërë përkohësisht golashënuesi më i mirë i kompeticionit me gjashtë gola,^[69] por u dëmtua sërisht më 4 mars 2008. Megjithatë, trajneri Rijkaard vazhdoi ta aktivizonte pavarësisht paralajmërimeve nga stafi mjeksor, gjë që shtyu edhe kapitenin Carles Puyol të krikonte median spanjolle për presionin e vazhdueshëm ndaj Messit në çdo ndeshje.^[68] Barcelona e mbylli sezonin pa trofe; ata u eliminuan në gjysëm-finalen e Ligës së Kampioneve nga Manchester United, që në fund u triumfoi, si dhe e mbylli kampionatin në vendin e tret.^[70]

Pas dy sezoneve të pasuksesshme, Barcelona kishte nevoj për rindërtim, e cila nisi me largimet e Rijkaard dhe Ronaldinhos. Pas largimit të këtij të fundit, Messit iu dha fanella me numrin 10.^[46] Ai firmosi një kontratë të re në korrik 2008 me rrogë vjetore 7.8 milion €, duke u bërë lojtari më i paguar i ekipit.^[71][72] Para fillimit të sezonit të ri, problemet e tij të vazhdueshme me muskujt vazhduan të ishin një shqetësim i madh; dëmtimet e vazhdueshme në muskuj bënë që ai të qëndronte jashtë fushave për tetë muaj nga viti 2006 e deri në 2008. Për t'u përballur me këtë problem, Messi filloi stërvitje të re, ndryshoi ushqimin dhe regjimin në jetën e përditshme, si dhe klubi i punësoi një fizioterapist personal, i cili gjithashtu do të udhëtonte sa herë që Messi të ishte i angazhuar me Argjentinën. Si rezultat, Messi u bë imun ndaj dëmtimeve për katër vitet e ardhshme, duke arritur të kapte edhe potencialin e tij të plotë.^[53][73] Pavarësisht dëmtimeve në fillim të vitit, viti 2008 pa Messin të ishte ndjekës për çmimet Topi i artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit, që u fituan të dy nga Cristiano Ronaldo.^[65][74]

2009–2011: Suksesi i qëndrueshëm

Sezoni 2008–09 ishte i pari i Messit pa dëmtime, ku ai shënoi 38 gola në 51 ndeshje. Ai formoi një treshe sëbashku me Eto'o dhe anësorin Thierry Henry, dhe sëbashku ata shënuan 100 gola në të gjitha kompeticionet, një rekord për klubin në atë kohë.^[75][76]

Gjatë sezonit të parë nën drejtimin e trajnerit Pep Guardiola, i cili më parë ka qënë edhe ish kapiten i ekipit, Messi luajti më së shumti në krahun e djathtë, ashtu siç kishte bërë edhe me Rijkaard, me ndryshimin se ai vepronte si "anësor fallco" që i lejonte të kalonte nga krahu për në qëndër. Gjatë El Clásicos më 2 maj 2009, ai luajti për herë të parë si "numër 9 fallco", i pozicionuar si qëndër sulmues por më pas zbriste deri në mesfushë për të kombinuar me Xavi dhe Andrés Iniestan. Ai asistoi me parabël golin e parë për ekipin dhe më pas shënoi dy gola për të kontribuar në një fitore historike 6–2; kjo ishte fitorja më e thellë në Stadiumin Santiago Bernabéu.^[77][78] Messi më pas u rikthye në krahë dhe luajti finalen e parë si lojtar i ekipit të parë më 13 maj, duke shënuar dhe asistuar një herë në fitoren 4–1 të Barcelonës ndaj Athletic Bilbao në finalen e Copa del Reyt.^[79] Barcelona u shpall kampione e La Ligas tre ditë më vonë, kjo edhe fal 23 golave të Messit, duke arritur kështu dopietën e pestë në histori.^[75][80]

Në Ligën e Kampioneve, Messi shënoi nëntë gola, duke u shpallur golashënuesi më i mirë. Ai gjithashtu vendosi rekord duke u bërë lojtari më i ri që shpallet golashënuesi më i mirë.^[81] Në çerek-finale, ai shënoi dy gola dhe asistoi dy të tjerë në një fitore 4–0 ndaj Bayern Munich.^[77] Ai u rikthye të luaj si numër 9 falso në finalen e Romës më 27 maj kundër Manchester United. Barcelona u shpall kampione evrope duke fituar 2–0, me Messin i cili shënoi golin e dytë të takimit me një gjuajtje me kokë që la të palëvizur portierin Edwin van der Sar. Me këtë sukses, Barcelona arriti të kompletojë tripletën e parë të futbollit spanjoll.^[82][83] Ky sukses u pasua me një kontratë të re për Messin, i cili më 18 shtator firmosi deri në vitin 2016 me një klauzolë lirimi 250 milion €, kurse rroga e tij u rrit në 12 milion €.^[71] Barcelona vazhdoi formën e shkëlqyer edhe në pjesën e dytë të vitit 2009, duke u bërë ekipi i parë që arrin të fitojë gjashtë trofe në një vit.^[84] Pas fitoreve të Superkupës së Spanjës dhe Superkupës Evropiane në gusht, Barcelona fitoi edhe FIFA Kupën e Botës për Klube kundër Estudiantes de La Plata më 19 dhjetor, me Messin që shënoi me gjoks duke kontribuar në fitoren 2–1.^[85] Në moshën 22 vjeç, Messi fitoi çmimet Messi won the Topi i artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit, të dyja me diferencën më të madhe të votave në histori.^[65]

I pakënaqur me pozicionin e tij në krahun e djathtë, Messi u rivendos si numër 9 falso në fillim të vitit 2010, duke nisur me ndeshjen e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër VfB Stuttgart. Pas barazimit në ndeshjen e parë, Barcelona fitoi ndeshjen e dytë 4–0, kjo edhe falë një dopiete dhe asisti nga Messi. Në atë pikë, ai u bë qëndra taktike e skemës së trajnerit Guardiola, duke bërë që mesatarja e tij e shënimit të rritet.^[87] Messi shënoi 47 gola në të gjitha kompeticionet në sezon, duke barazuar rekordin e klubit që u vendos nga Ronaldo në sezonin 1996–97.^[88][89] Ai zhvilloi një paraqitje mbreslënëse në çerek-finalen e Ligës së Kampioneve kundër Arsenalit të Arsène Wenger më 6 prill duke shënuar katër gola, gjë që e bëri atë golashënuesin më të mirë të Barcelonës në kompeticion.^[90][91] Pavarësisht se Barcelona u eliminua në gjysëm-finale nga Interi, që në fund u shpall kampion, Messi e përfundoi kompeticionin si shënuesi më i mirë me 8 gola për të dytin vit rresht.^[92] Si golashënuesi më i mirë i kampionatit me 34 gola (duke barazuar rekordin e Ronaldos), ai ndihmoi Barcelonën të fitonte trofeun e dytë rresht të La Ligas me vetëm një humbje.^[89][93]

Messi i siguroi Barcelonës trofeun e parë të sezonit 2010–11, Supercopa de España, duke shënuar një tregolësh në fitoren 4–0 në ndeshjen e kthimit ndaj Seviljes, pasi ndeshja e parë u humb.^[94] Messi më pas mori një rol organizues në formacion dhe rezultoi sërisht vendimtar në një El Clásico më 29 nëntor 2010, e para me José Mourinhon si trajner të Realit, me Barcelonën që mposhti rivalët e tyre 5–0.^[95] Messi ndihmoi ekipin e tij të arrinte 16 fitore rresht në kampionat, një rekord në futbollin spanjoll, duke kontribuar me një tjetër tregolësh kundër Atlético Madrid më 5 shkurt 2011.^[96][97] Performancat e bëra në vitin 2010 e bënë Messin fituesin e parë të çmimit FIFA Topi i Artë, një bashkim i çmimeve Topi i Artë dhe FIFA Lojtari Botëror i Vitit.^[65][98] Nën formatin e vjetër të çmimit, ai do të renditej jashtë treshes, duke fituar vetëm falë votave të trajnerëve dhe kapitenëve të kombëtareve.^[98]

Nga fundi i sezonit, Barcelona luajti katër El Clásico për 18 ditë. Një ndeshje në kampionat më 16 prill u mbyll në barazim 1–1 pas një penalltie nga Messi. Pasi Barcelona humbi finalen e Copa del Rey katër ditë më pas, Messi shënoi të dy golat e ekipit të tij në fitoren 2–0 në ndeshjen e parë të gjysëm-finales së Ligës së Kampioneve në Madrid, ku i dyti erdhi pasi dribloi tre lojtarë kundërshtarë, dhe u konsiderua si një nga më të bukurit e historisë së kompeticionit.^[99] Edhe pse nuk shënoi në ndeshjen e dytë, Messi gjithsesi dha një kontribut të rëndësishëm për ekipin që barazoi dhe siguroi finalen e Ligës së Kampioneve,^{[21][100][101]} ku gjetën sërisht Manchester United në një përsëritje të finales së dy sezoneve më parë. Si golashënuesi më i mirë i kompeticionit për të tretin sezon rresht, me 12 gola, Messi dhuroi një paraqitje mbreslënëse në Wembley më 28 maj, duke shënuar golin e dytë të Barçës në një fitore 3–1.^[102][103] Pas kësaj, Barcelona fitoi La Ligan për të tretin sezon rresht. Messi, përveç se ishte golashënuesi më i mirë me 31 finalizime, u shpall edhe asistuesi më i mirë me 18 asiste.^[104][105] Ai e përfundoi sezonin 2010–11 me 53 gola dhe 24 asiste në të gjitha kompeticionet, duke u bërë lojtari i me më shumë gola në një sezon i klubit dhe i pari lojtar në historinë e futbollit spanjoll që arrin shifrën 50 gola.^{[104][106][107][108]}

Pasi Messi u zhvillua në një kombinim të një numri 8 (krijues), numri 9 (shënues) dhe numri 10 (asistues)^[109] ai shënoi një shifër mahnitëse 73 gola dhe dhuroi 29 asiste në të gjitha kompeticionet gjatë sezonit 2011–12, duke shënuar tre ose më shumë gola në më shumë se dhjetë ndeshje.^{[110][111][112]} Ai e nisi sezonin duke ndihmuar Barcelonën të fitonte Superkupën e Spanjës dhe të Evropës; në Supercopa de España, ai shënoi tre herë në fitoren 5–4 me rezultat të përgjithshëm kundër Real Madridit, duke parakaluar Raúlin si golashënuesi më i mirë në historinë e kompeticionit me tetë gola.^[113][114] Në fund të vitit, më 18 dhjetor, ai shënoi dy gola në finalen e FIFA Kupës së Botës për Klube, ku Barcelona fitoi 4–0 kundër Santos, si dhe u shpërblye me çmimin Topi i Artë si lojtari më i mirë i turnamentit, ashtu siç kishte bërë dy vite më parë.^[115] Për performancat e tij në vitin 2011, Messi sërisht fitoi FIFA Topin e Artë, duke u bërë lojtari i katërt në histori që e fiton tre herë, pas Johan Cruyff, Michel Platini, dhe Marco van Basten.^[116] Përveç kësaj, ai fitoi edhe edicionin e parë të çmimit UEFA për lojtarin më të mirë në Evropë, një ringjalje e stilit të vjetër të Topit të Artë.^[117] Nga atëherë, Messi konsiderohej gjerësisht si një nga futbollistët më të mirë të të gjitha kohërave, duke qënë në një grup me lojtarë si Diego Maradona dhe Pelé.^[21]

2012: Një vit me rekorde të thyera

Messi vazhdoi të ruante formën e tij të shënimit edhe në pjesën e dytë të sezonit, duke thyer disa rekorde jetëgjata në vitin 2012. Më 7 mars, dy javë pasi shënoi katër gola në një ndeshje kampionati kundër Valencias, ai shënoi pesë gola në ndeshjen e raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve kundër Bayer Leverkusen, një arritje e pazakontë në këtë kompeticion.^[120][121] Përveçëse ishte edhe asistuesi më i mirë me pesë asiste, kjo gjë bëri që Messi të bëhej golashënuesi më i mirë me 14 gola, duke barazuar rekordin e vendosur nga José Altafini në sezonin 1962–63, si dhe u bë lojtari i dytë pas gjermanit Gerd Müller që shpallet kryegolashënuesi më i mirë në katër sezone.^[122][123] Dy javë më pas, më 20 mars, Messi u bë golashënuesi më i mirë i Barcelonës në moshën 24 vjeç, duke thyer rekordin 57-vjeçar të César Rodríguez me 232 gola pas një tregolëshi kundër Granadës.^[119]

Pavarësisht formës individuale të Messit, ciklit katër-vjeçar të Barcelonës nën drejtimin e Guardiolës – një nga më të mëdhatë në historinë e klubit – i erdhi fundi.^[124] Pavarësisht se Barcelona fitoi Copa del Rey kundër Athletic Bilbao më 25 maj, titulli i 14të në atë kohë, ata humbën kampionatin që u fitua nga Real Madridi si dhe u eliminuan në gjysëm-finalen e Ligës së Kampioneve nga Çelsi, që në fund u shpall kampione; në ndeshjen e kthimit, Messi humbi një penallti vendimtare, duke goditur traversën.^[125][126] Në ndeshjen e fundit të ekipit në shtëpi në kampionat më 5 maj, Messi shënoi të katër golat e fitores 4–0 kundër Espanyolit para se të shkonte në pankinë për të përqafuar Guardiolën, i cili kishte lajmëruar dorëheqjen.^[127] Ai e përfundoi sezonin si golashënuesi më i mirë i Spanjës dhe Evropës për herë të dytë rresht, me 50 gola, një rekord i të gjitha kohërave në La Liga, kurse 73 golat e tij në të gjitha kompeticionet thyen rekordin 67 gola në sezonin 1972–73 të Gerd Müller në Bundesligë, duke u bërë golashënuesi më i mirë në një sezon në historinë e futbollit Evropian.^[128][129]

Nën drejtimin e Tito Vilanovës, i cili kishte qënë trajneri i tij në moshën 14 vjeç te La Masia, Messi ndihmoi Barcelonën të regjistronte startin më të mirë në La Liga në pjesën e dytë të vitit 2012, duke grumbulluar 55 pikë në mesin e kompeticionit, një rekord në futbollin spanjoll.^[130][131] Më 9 dhjetor, Messi shënoi një dopietë kundër Real Betis duke thyer dy rekorde jetëgjata: ai u bë golashënuesi më i mirë i Barcelonës në La Liga duke thyer rekordin e 190 golave nga César Rodríguez si dhe theu rekordin e Gerd Müller për më shumë gola të shënuar në një vit kalendarik, duke kaluar 85 golat e shënuar nga gjermani për Bayern Munich dhe Gjermaninë në vitin 1972.^[132] Messi i dërgoi Müllerit një fanellë të Barcelonës me numrin 10, e firmosur me "respekt dhe admirim", pasi i theu rekordin 40-vjeçar.^[133] Në fund të vitit, Messi kishte shënuar 91 gola në të gjitha kompeticionet për Barcelonën dhe Argjentinën.^[134] Pavarësisht se FIFA nuk e njohu këtë arritje për shkaqe verifikimi, ai mori titullin e Rekordeve Botërore Guinness për më shumë gola të shënuar në një vit kalendarik.^[135][136] Si favoriti kryesor, Messi sërisht fitoi FIFA Topin e Artë, duke u bërë lojtari i vetëm në histori që e fiton këtë çmim katër herë.^[134][137]

2013–2014: Messidependencia

Barcelona e kishte siguruar virtualisht titullin e La Ligas nga fillimi i vitit 2013, duke barazuar në fund rekordin e Real Madridit të vendosur sezonin e kaluar, ku ato mblodhën 100 pikë. Megjithatë, paraqitjet e tyre në pjesën e dytë të sezonit 2012–13 përsuan rënje, kjo edhe për shkak të mungesës së Vilanovës për shkak të një sëmundjeje.^[138][139] Pasi humbën dy El Clásico rresht, përfshirë edhe gjysëm-finalen e Copa del Rey, ata ishin pranë eliminimit edhe nga Liga e Kampioneve kundër Milanit; ata fituan ndeshjen e dytë me rezultatin 4–0, me dy gola dhe një asist nga Messi.^[140] Në sezonin e tij në nëntë me ekipin e parë, Messi firmosi një kontratë të re më 7 shkurt, duke e angazhuar veten në klub deri në vitin 2018, kurse rroga e tij bë 13 milion €.^[141][142] Ai mbajti shiritin e kapitenit për herë të parë një muaj më pas, më 17 mars, në një ndeshje kampionati kundër Rayo Vallecano; që nga atëherë, ai ishte bërë pika kryesore taktike e ekipit në një shkallë ku ai mund të rivalizohej vetëm nga ish legjenda të klubit si Josep Samitier, László Kubala dhe Johan Cruyff.^[143] Që nga transformimi i tij në një numër 9 falso tre vite më parë, përfshirja e tij në sulmin e ekipit ishte rritur shumë; kontributi i tij i golave ishte rritur në 40%, duke thyer 24% të arritur në sezonin e tripletës.^[144]

Pas katër sezonesh të plota pa dëmtime, dëmtimet muskurale filluan të shqetësonin sërisht Messin. Pasi ai pësoi një dëmtim në kofshë më 2 prill, gjatë çerek-finales së parë kundër Paris Saint-Germain, paraqitjet e tij u bënë sporadike. Në ndeshjen e dytë ndaj francezëve, me një Barcelonë që po luante dobët dhe ishte në disavantazh të një goli, Messi hyri në pjesën e dytë si zëvëndësues dhe brënda nëntë minutave ai kontriboi në aksionin e golit, që ndihmoi ekipin të kalonte në gjysëm-finale. Ai nuk ishte rikuperuar ende, gjë që u pa edhe në ndeshjen e parë gjysëm-finale ndaj Bayern Munich si dhe nuk luajti fare në ndeshjen e kthimit, me Barcelonën që u eliminua me rezultatin e përgjithshëm 7–0.^[146][147] Këto ndeshje i dhanë besim nocionit Messidependencia, varësia e perceptuar taktike dhe psikologjike e Barcelonës në yllin e saj.^[147]

Messi vazhdoi të vuante me dëmtimet edhe në vitin 2013, gjë që solli edhe shkëputjen e marrëdhënjes me fizioterapistin e tij personal.^[148] Një tjetër dëmtim në kofshë i pësuar më 12 maj bëri që rekordi i tij i 21 ndeshjeve rresht në La Liga, një rekord botëror, t'i vinte fundi; ai kishte shënuar 33 gola gjatë kësaj periudhe, përfshirë edhe katër kundër Osasunës, duke u bërë ndërkohë edhe lojtari i parë në histori që shënon kundër 19 kundërshtarëve të ndryshëm në një sezon të La Ligas.^{[143][149][150][151]} Me 60 gola në të gjitha kompeticionet, përfshirë 46 në La Liga, ai e përfundoi sezonin si golashënuesi më i mirë në Spanjë dhe Evropë për të dytin vit rresht, duke u bërë lojtari i parë në histori që fiton Këpucën e Artë Evropiane tre herë.^[152][153] Pas një fillimi të çrregullt të sezonit të ri nën drejtimin e Gerardo Martinos, ish trajner në fëmijërinë e tij te Newell's Old Boys, Messi pësoi dëmtimin e pestë për vitin 2013 kur ai dëmtoi sërisht kofshën më 10 nëntor, duke e lënë jashtë fushave për dy muaj.^[154][155] Pavarësisht dëmtimeve, Messi u votua i dyti për FIFA Topin e Artë, duke ja dorëzuar këtë çmim Cristiano Ronaldos pas një dominimi katër-vjeçar.^[156]

Gjatë pjesës së dytë të sezonit 2013–14, dyshuesit këmbëngulën rreth formës së Messit, madje disa tifozë të klubit dyshuan se ai po ruante veten për të qënë gati për Kupën e Botës 2014. Statistikisht, kontributi i tij i golave, gjuajtjet, dhe pasimet kishin pësuar rënje të madhe krahasuar me sezonin e kaluar.^{[157][158][159]} Megjithatë, ai arriti të thyente dy rekorde jetëgjata brënda disa ditëve: tregolëshi i shënuar më 16 mars kundër Osasunës e bëri Messin golashënuesin më të mirë të Barcelonës në të gjitha kompeticionet përfshirë edhe miqësoret, duke kaluar 360 golat e shënuar nga Paulino Alcántara, kurse një tjetër tregolësh kundër Real Madridit e bëri Messin golashënuesin më të mirë në historinë e El Clásico, duke arritur 18 gola, një shifër e mjaftueshme për të kaluar Alfredo Di Stéfanon.^[157][160] Messi e përfundoi sezonin me statistikat më negative në pesë vitet e fundit, edhe pse ai arriti të shënonte 41 gola në të gjitha kompeticionet.^[158][161] Për herë të parë në pesë vite, Barcelona e mbylli sezonin pa fituar asnjë trofe madhor; ata humbën finalen e Copa del Rey kundër Real Madridit si dhe humbën kampionatin në ndeshjen e fundit të sezonit në shtëpi kundër Atlético Madrid, duke bërë që Messi të vërshëllehej nga disa sektorë të Camp Nou.^[162][163] Pas shumë spekullimesh rreth të ardhmes së tij në klub, Messi firmosi një kontratë të re më 19 maj 2014, vetëm një vit pas rinovimit të fundit; rroga e tij u bë 20 milion €, ose 36 milion € para taksave, duke u bërë rroga më e lartë në historinë e sportit.^[164][165]

2014–2015: Një tripletë historike

Nën drejtimin e trajnerit të ri Luis Enrique, Messi qëndroi imun ndaj dëmtimeve gjatë gjithë sezonit 2014–15, duke mundur të thyej edhe tre rekorde të tjera jetëgjata gjatë fundit të vitit.^[166] Një tregolësh i shënuar kundër Seviljes më 22 nëntor e bëri atë golashënuesit më të mirë në historinë e La Ligas, duke thyer rekordin 59-vjeçar të spanjollit Telmo Zarra i cli shënoi 251 gola.^[167] Tre ditë më pas, ai shënoi sërisht tre gola, këtë herë kundër APOEL në Ligën e Kampioneve,^[168] duke kaluar 71 golat e Raúl për t'u bërë golashënuesi më i mirë në historinë e kompeticionit.^[169] Një tregolësh i tretë i shënuar kundër rivalëve të qytetit Espanyol më 7 dhjetor e bëri Messi shënuesin më të mirë në historinë e Derbi barceloní me 12 gola.^[170] Messi sërisht u rendit i dyti për çmimin FIFA Topi i Artë mbrapa Cristiano Ronaldos, me një ndihmes të madhe që luajti vendi i dytë i arritur në Kupën e Botës 2014 me Argjentinën.^[171]

Në fillim të vitit 2015, Barcelona parashikohej të bënte një tjetër sezon negativ, duke hapur gjithashtu zërat e një largimit të mundshëm të Messit në fund të sezonit. Pika e kthesës erdhi më 11 janar gjatë fitores 3–1 kundër Atlético Madrid, ku tridhëmbëshi i sulmit katalanas Messi, Luis Suárez dhe Neymar, i quajtur "MSN", shënuan nga një gol secili, duke shënuar fillimin e një rekordi shumë të suksesshëm.^{[172][173][174]} Pas pesë vitesh duke luajtur në qëndër, Messi u kthye në pozicionin e tij origjinal si anësor i djathtë nga fundi i vitit të kaluar, por me sygjerimin e tij sipas Suárezit, qëndër-sulmuesi i ekipit.^[174][175] Pas këtij ndryshimi, Messi rikuperoi formën e tij më të mirë, kurse Suárez dhe Neymar i dhanë fund varësisë së ekipit ndaj Messit në fazën sulmuese.^[176][177] Treshja shënoi plot 122 gola në të gjitha kompeticionet, duke vendosur një rekord të ri në futbollin spanjoll, kjo edhe falë 58 golave të Messit.^{[178][179][180]}

Nga fundi i sezonit, Messi shënoi në fitoren 1–0 si vizitor ndaj Atlético Madrid më 17 maj, duke siguruar titullin e La Ligas.^[181] Pjesë e 43 golave të shënuar në kampionat ishte edhe tregolëshi kundër Rayo Vallecano më 8 mars, më i shpejti në karrierën e tij; ishte gjithashtu tregolëshi i 32të me Barcelonën, duke parakaluar Telmo Zarrën si lojtari me më shumë tregolësha në historinë e futbollin spanjoll.^{[182][179][183]} Përveç kësaj, si asistuesi më i mirë i kampionatit me 18 asiste, ai parakaloi portugezin Luís Figo si lojtari me më shumë asiste në La Liga;^{[note 2]} ai e vendosi rekordin më 15 shkurt në ndeshjen kundër Levantes ku ai regjistroi asistin e 106të si dhe shënoi edhe një tregolësh.^{[184][185][186]} Messi më pas shënoi një dopietë në fitoren 3–1 të Barcelonës kundër Athletic Bilbao në finalen e Copa del Rey më 30 maj, duke arritur dopietën e gjashtë në histori. Goli i parë i tij u lavërua si një nga më të mirët e karrierës: ai mori topin afër mesit të fushës dhe më pas vrapoi drejt zonës kundërshtare, duke dribluar edhe katër kundërsharë, para se të mposhte portierin me një gjuajtje të ulët nga një kënd i ngushtë.^[187][188] Goli më pas u emërua si një nga tre nominimet finale për Çmimin FIFA Puskás 2015.^[189]

Në Ligën e Kampioneve, Messi shënoi dy gola dhe asistoi një tjetër në fitoren 3–0 në gjysëm-finalen e parë kundër Bayern Munich, tani nën drejtimin e Pep Guardiolës.^[191] Goli i tij i dytë, i cili erdhi tre minuta pas të parit, pa Messin të mposhte portierin Manuel Neuer me një parabël pasi dribloi mbrojtësin Jérôme Boateng, i cili nga driblimi humbi ekujlibrin dhe u rrëzua; kjo gjë u bë virale në internet, duke u bërë edhe momenti sportiv më i postuar në Twitter, si dhe goli u emërua si më i miri i sezonit nga UEFA.^{[192][193][194]} Pavarësisht një humbje në ndeshjen e kthimit, Barcelona avancoi në finalen e 6 qershorit në Berlin, ku ata mposhtën Juventusin 3–1 për të kompletuar tripletën e dytë të tyre, duke u bërë ekipi i parë në histori që e arrin këtë gjë.^[195][196] Pavarësisht se Messi nuk shënoi, ai mori pjesë në aksionet e golave të ekipit të tij, në veçanti te goli i dytë, ku pritja e Buffon pas gjuajtjes së tij u kthye në 'rebound' për Suárez, i cili shënoi të dytin.^[178] Përveçëse ishte asistuesi më i mirë me gjashtë asiste, Messi e mbylli kompeticionin edhe si shënuesi më i mirë me 10 gola sëbashku me dy lojtarë të tjerë, duke u bërë lojtari i parë në histori që shpallet shënuesi më i mirë në pesë edicione të Ligës së Kampioneve.^[197][198] Si shpërblim për performancat e tij në sezonin 2014–15, Messi mori çmimin UEFA Lojtari më i mirë në Evropë për herë të dytë.^[199][200]

2015–2016: Suksesi në Spanjë

Messi e nisi sezonin 2015–16 duke shënuar dy gola me goditje dënimi në fitoren 5–4 (pas kohës shtesë) kundër Seviljes në Superkupën Evropiane.^[201] Një disfatë me rezultatin e përgjithshëm 5–1 kundër Athletic Bilbao në Supercopa de España shuajti shpresat e Barcelonës për të fituar sërisht gjashtë tituj brënda një viti kalendarik, me Messin i cili shënoi golin e vetë të ekipit të tij.^[202] Më 16 shtator, Messi u bë lojtari më i ri që arrin 100 ndeshje në UEFA Ligën e Kampioneve në barazimin 1–1 si vizitor ndaj Romës.^[203] Më 26 shtator, Messi u dëmtua në ndeshjen kundër Las Palmas; analizat konfirmuan se ai kishte dëmtuar ligamentin e gjurit të tij të majtë që do t'a mbante jashtë fushave të lojës nga gjashtë deri në tetë javë.^[204] Ai u rikthye në aksion më 21 nëntor, duke u paraqitur si zëvëndësues në suksesin 4–0 jashtë fushe në El Clásico ndaj Real Madridit.^[205] Messi e përfundoi vitin duke fituar FIFA Kupën e Botës për Klube më 20 dhjetor, duke koleksionuar trofeun e pestë për vitin 2015; në finale ekipi siguroi një fitore të lehtë 3–0 kundër River Plate në Yokohama.^[206] Messi, edhe pse humbi gjysëm-finalen, fitoi çmimin Topi i Argjendë. Më 30 dhjetor, Messi shënoi në fitoren 4–0 kundër Real Betis, duke regjistuar edhe paraqitjen e tij të 500të me ekipin.^[207]

Më 6 janar 2016, Messi shënoi një dopietë, përfshirë edhe golin e parë të Barcelonës në vitin e ri, si dhe asistoi në fitoren 4–1 kundër Espanyol në Camp Nou e vlefshme për ndeshjen e parë të raundit të 16-tave të Copa del Rey.^[208] Pesë ditë më pas, argjentinasi fitoi Topin e Artë për herë të pestë në karrierë, një rekord.^[209] Më 3 shkurt, ai shënoi një tregolësh në fitoren shkatërrimtare 7–0 kundër Valencias në ndeshjen e parë të gjysëm-finales së Copa del Reyt, po në Camp Nou, duke regjistruar edhe golin e 500të në karrierë, ku përfshihen edhe kompeticionet me të rinjtë.^[210][211] Me shokun e skuadrës Luis Suárez që shënoi katër golat e tjerë të takimit, kjo ishte hera e parë që dy lojtarë kishin shënuar sëbashku të paktën tre gola në Camp Nou, dhe hera e parë që nga koha e Luis Suárez Miramontes dhe Justo Tejada në vitin 1956. Kjo gjë kishte ndodhur më parë vetëm tre herë në historinë e klubit, në të treja rastet në Camp de Les Corts.^[212] Në ndeshjen e rradhës në kampionat në Camp Nou, në një fitore 6–1 kundër Celta de Vigo, Messi asistoi Suárezin nga penalltia.^[213] Disa njerëz e konsideruan këtë si "një prekje gjeniale", kurse të tjerët e kritikuan duke e parë si një veprim ofendues.^[214] Megjithatë, lojtarët e Celtës, nuk u ankuan kurse trajneri i tyre e mbrojti këtë veprim të dyshes, duke deklaruar: "Sulmuesit e Barçës janë shumë të respektueshëm." Ekzekutimi i penalltisë nga Messi u krahasua me atë të ikonës së klubit Johan Cruyff në vitin 1982,^[215] i cili po luftonte me kancerin e mushkrive, duke bërë që shumë tifoz të mendonin se penalltia ishte një homazh për holandezin. Vetë Cruyff ishte "shumë i lumtur" me lojën, duke këmbëngulur se penalltia ishte "e ligjshme dhe argëtuese".^{[216][217][218]}

Më 17 shkurt, Messi shënoi golin e 300të në kampionat në fitoren 3–1 si vizitor ndaj Sporting de Gijón.^[219] Disa ditë më vonë, ai shënoi të dy golat e fitores 2–0 në Emirates Stadium ndaj Arsenalit, në ndeshjen e parë të raundit të 16-tave të Ligës së Kampioneve; goli i dytë ishte goli i 10,000të i Barcelonës në kompeticionet zyrtare.^[220] Më 17 prill, Messi i dha fund një vargu prej pesë ndeshjesh pa shënuar në humbjen 2–1 në shtëpi ndaj Valencias; goli ndaj tyre ishte i 500ti në karrierë në nivel klubesh.^[221] Ai e përfundoi sezonin 2015–16 duke asistuar të dy golat e fitores 2–0 në kohën shtesë kundër Seviljes në finalen e Copa del Rey në Stadiumin Vicente Calderón më 22 maj 2016, me klubin që festoi dopietën për të dytin sezon rresht.^[222][223] Gjithsej, Messi shënoi 41 gola dhe dhuroi 23 asiste, dhe ishte pjesë e treshes së sulmit të Barcelonsë që shënoi 131 gola gjatë sezonit, duke thyer rekordin e sezonit të kaluar.^[224]

2016–2017: Këpuca e Artë e katërt

Messi e hapi sezonin 2016–17 duke ngritur trofeun e Supercopa de España 2016 si kapiteni i skuadrës në mungesë të mesfushorit Andrés Iniesta;^[226] ai asistoi golin e Munir në fitoren 2–0 kundër Seviljes në ndeshjen e parë më 14 gusht,^[227] kurse në ndeshjen e dytë tre ditë më pas, shënoi dhe asistoi në një fitore 3–0 në shtëpi.^[228] Në ndeshjen hapëse të La Ligas më 20 gusht, Messi shënoi një dygolësh si dhe asistoi një gol në fitoren 6–2 kundër Real Betis.^[229] Më 13 shtator, Messi shënoi një tregolësh në fitoren fantastike 7–0 kundër ekipit skocez Celtic në ndeshjen e parë të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve 2016–17;^[230] ky ishte tregolëshi i gjashtë i argjentinasit në këtë kompeticion, më shumë se çdo lojtar.^[231] Një javë më vonë, Messi pësoi një dëmtim në ije gjatë barazimit 1–1 kundër Atlético Madrid që e mbajti jashtë fushave të lojës për tre javë.^[232] Ai u rikthye me një gol, duke shënuar tre minuta pasi hyri në fushë si zëvëndësues në fitoren 4–0 në shtëpi kundër Deportivo de La Coruña, më 16 tetor.^[233] Tre ditë pas rikthimit, Messi shënoi tregolëshin e tridhjetë e shtatë në fitoren 4–0 kundër Manchester City në Ligën e Kampioneve.^[234] Më 1 nëntor, Messi shënoi golin e tij të 54të në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve në humbjen 3–1 të ekipit si vizitor përball Manchester Cityt, duke thyer rekordin e Raúl me 53 gola.^[235][236]

Më 12 nëntor, Messi u rendit i dyti për çmimin Topi i Artë 2016 mbarapa Cristiano Ronaldos, i cili e fitoi këtë çmim për herë të katërt.^[237] Ai e mbylli vitin me 51 gola, duke qënë golashënuesi më i mirë në Evropë, me një gol më shumë se Zlatan Ibrahimović.^[238] Pasi u rendit i dyti për Topin e Artë, më 9 janar 2017, Messi gjithashtu u rendit i dyti – sërisht mbrapa Cristiano Ronaldos – për çmimin FIFA Lojtari më i mirë 2016.^[239] Më 11 janar, Messi shënoi me goditje dënimi në fitoren e ekipit 3–1 kundër Athletic Bilbao në ndeshjen e dytës të raundit të 16-tave të Copa del Rey, duke i mundësuar Barcelonës kalimin për në çerek-finale; ky ishte goli i 26të i tij me goditje dënimi për Barcelonën në të gjitha kompeticionet, duke barazuar rekordin e klubit, e cila më parë ishte vendosur nga Ronald Koeman.^[240] Në ndeshjen e rradhës në kampionat, më 14 janar, Messi shënoi në fitoren 5–0 kundër Las Palmas;^[241] ky gol i lejoi të barazonte rekordin e Raúl për numrin e ekipeve të cilave u ka shënuar në La Liga (35).^[242]

Më 4 shkurt 2017, Messi shënoi golin e 27të me goditje dënimi për Barcelonën në fitoren 3–0 në shtëpi kundër Athletic Bilbao në kampionat, duke thyer rekordin e klubit për numrin e golave nga goditjet e dënimit të vendosur nga Koeman.^[243] Më 23 prill, Messi shënoi një dopietë në fitoren 3–2 si vizitor kundër Real Madridit.^[244] Goli i tij i dytë në kohën shtesë, që rezultoi edhe goli i fitores, ishte goli i 500të me fanellën e Barcelonës.^[245] Në momentin e festimit të golit, Messi hoqi fanellën dhe e mbajti atë në drejtim të tifozëve të Realit – me emrin dhe numri ne fanellës që ishte përballë tifozëve.^[246] Më 27 maj, Messi shënoi një gol dhe asistoi Paco Alcácer në finalen e Copa del Rey 2017, duke ndihmuar Barcelonën të fitonte 3–2 kundër Alavés; ai u shpall lojtari i ndeshjes.^[247][248] Argjentinasi e përfundoi sezonin 2016–17 me 54 gola dhe 16 asiste gjithsej, ku 37 gola në kampionat i siguruan çmimet Pichichi dhe Kupëca e Artë për herë të katërt në karrierë.^[249]

2017–2018: Dopieta e trofeve në Spanjë dhe Këpuca e Artë e pestë

Messi e nisi sezonin 2017–18 duke shënuar një penallti në humbjen 3–1 në shtëpi ndaj Real Madridit në ndeshjen e parë të Supercopa de España 2017.^[250] Më këtë gol, Messi vazhdoi rekordin e tij ndaj Real Madridit duke regjistruar golin e 24të zyrtar dhe të 25të gjithsej.^[251] Më 9 shtator, Messi shënoi tregolëshin e parë në kampionat për sezonin e ri në fitoren 5–0 ndaj Espanyol në derbi barceloní.^[252] Tre ditë më pas, ai shënoi një dopietë kundër Gianluigi Buffon, me Barçën që arriti një fitore 3–0 në shtëpi kundër kampionëve të italisë Juventusit në ndeshjen e parë të fazës së grupeve të Ligës së Kampioneve.^[253] Më 19 shtator, Messi shënoi katër herë në fitoren tenistike 6–1 ndaj Eibar në Camp Nou e vlefshme për La Ligan.^[254] Tre javë më vonë, më 1 tetor, Messi kaloi ish shokun e skuadrës Carles Puyol për t'u bërë lojtari i tretë me më shumë ndeshje i klubit, duke ndihmuar ekipin të fitonte ndaj Las Palmas; Ai asistoi golin e parë të ndeshjes të shënuar nga mesfushori Sergio Busquets në ndeshjen e tij të 594të zyrtare. Kjo ndeshje u luajt pa praninë e tifozëve për shkak të dhunës në Katalonjë në lidhje me referendumin e pavarësisë.^[255][256]

Më 18 tetor, në ndeshjen e tij të 122të në kompeticionet evropiane, Messi shënoi golin e tij të 97të në Ligën e Kampioneve, dhe atë të 100të në kompeticionet evropiane, në një fitore 3–1 në shtëpi ndaj Olympiakos.^[257] Ai u bë lojtari i dytë në histori që arrin 100 gola në të gjitha kompeticionet pas Cristiano Ronaldos, por e arriti këtë gjë në 21 ndeshje më pak se kolegu portugez.^[257] Më 4 nëntor, ai zhvilloi ndeshjen e tij të 600të me Barcelonën në të gjitha kompeticionet në fitoren 2–1 në shtëpi ndaj Seviljes në La Liga.^[258][259] Pasi mori Këpucën e Artë Evropiane, Messi firmosi një marrëveshje të re me Barcelonën, duke e zgjatur qëndrimin e tij në Camp Nou deri në përfundim të sezonit 2020–21.^[260] Klauzola e tij e lirimit u bë plot 700 milion €.^[261] Më 7 janar 2018, Messi luajti ndeshjen e tij të 400të në La Liga në triumfin 3–0 në shtëpi kundër Leventes, duke e festuar këtë arritje asistin e tij të 144të dhe golin e tij të 365të në ligë; ky gol bëri që Messi të barazonte rekordin e gjermanit Gerd Müller për numrin e golave të shënuar me një klub të vetëm në pesë ligat kryesore të Evropës.^[262] Një javë më vonë, në fitoren 4–2 kundër Real Sociedadit, Messi vendosi rekordin e ri duke shënuar golin e tij të 366të me një goditje dënimi.^[263][264]

Më 4 mars, Messi shënoi golin e tij të 600të në karrierë me një goditje dënimi në fitoren 1–0 ndaj Atlético Madrid në La Liga.^[265] Dhjetë ditë më pas, Messi shënoi golin e tij të 99të dhe 100të në Ligën e Kampioneve në suksesin 3–0 në shtëpi ndaj Çelsit, duke u bërë lojtari i dytë që e arrin këtë gjë pas Cristiano Ronaldos; në krahasim me portugezin, Messi ishte më i ri, kishte luajtur më pak ndeshje, minuta dhe kishte goditur më pak në portë.^[266][267] Goli i tij i parë në këtë ndeshje, e cila erdhi pas dy minutash e tetë sekondash, ishte më i shpejti në karrierën e tij.^[268] Me këtë fitore, Barcelona përparoi në çerek-finalet e kompeticionit.^[269] Më 7 prill, ai shënoi një tregolësh në fitoren 3–1 në shtëpi ndaj Leganés përfshirë edhe golin e gjashtë me goditje dënimi për këtë sezon, duke barazuar rekordin e vendosur nga ish shoku i skuadrës Ronaldinho.^[270] Ai e mbylli sërisht sezonin në La Liga si golashënuesi më i mirë me 34 gola, duke fituar Këpucën e Artë për herë të pestë.^[271][272] Më 21 prill, Messi shënoi golin e dytë të Barcelonës – dhe golin e 40të sezonal – në fitoren 5–0 ndaj Seviljes në finalen e Copa del Reyt, duke asistuar edhe golin e Suárez më vonë gjatë ndeshjes; ky ishte titulli i katërt rresht për katalanasit dhe i 30ti gjithsej.^[273] Tetë ditë më vonë, Messi shënoi një tregolësh në fitoren 4–2 në transfertë ndaj Deportivo de La Coruña, duke ndihmuar Barcelonën të fitonte La Ligan për herë të 25të në histori.^[274] Më 9 maj, Messi shënoi në fitoren 5–1 të Barcelonës ndaj Villarrealit duke vendosur numrin rekord të ndeshjeve pa pësuar humbje në La Liga (43).^[275]

2018–2019: Kapiten i Barcelonës, titulli i 10të i La Liga dhe Këpuca e Artë e gjashtë

Pas largimit të kapitenit të ekipit Andrés Iniesta në maj 2018, Messi u emërua kapiteni i ri i ekipit për sezonin e ardhshëm.^[276] Më 12 gusht, ai fitoi titullin e parë si kapiten, Supercopa de España, pas triumfit 2–1 të Barcelonës ndaj Seviljes.^[277] Një javë më pas, Messi shënoi dy gola në fitoren 3–0 kundër Alavés në ndeshjen hapëse të La Ligas; goli i tij i parë me goditje dënimi, të cilën ai e ekzekutoi me një gjuajtje që kaloi poshtë murit mbrojtës që kërceu, ishte goli i 6,000të i Barcelonës në La Liga.^[278][279] Më 18 shtator, Messi shënoi tre gola në fitoren 4–0 ndaj PSV Eindhoven në ndeshjen e parë të Barcelonës në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve, duke vendosur rekordin për numrin e tregolëshave të shënuar në këtë kompeticion (8).^[280] Më 20 tetor, Messi shënoi dhe asistoi në fitoren 4–2 ndaj Seviles, por në minutën e 26të ai u dëmtua në krahun e djathtë pasi ra keq pas një dueli; ekzaminimet treguan se ai kishte pësuar frakturë në kockën radiale, që do ta mbante jashtë fushave për afërsisht tre javë.^[281] Më 8 dhjetor, Messi shënoi dy gola me goditje dënimi – të nëntin dhe të dhjetin për këtë vit kalendarik – në fitoren 4–0 në transfertë ndaj rivalëve katalanas Espanyol në La Liga; kjo ishte hera e parë që ai shënonte dy gola me goditje dënimi në kampionat.^[282][283] Ai arriti edhe golin e 10të sezonal, duke u bërë lojtari i parë në historinë e La Ligas që arrin shifër dyshe në 13 sezone rresht.^[284]

Më 13 janar 2019, Messi shënoi golin e 400të në La Liga në ndeshjen e tij të 435të në fitoren 3–0 në shtëpi ndaj Eibar,^[285] duke u bërë lojtari i parë në pesë ligat kryesore evropiane që e arrin këtë gjë.^[286] Më 2 shkurt, ai shënoi dy gola në barazimin 2–2 ndaj Valencias, me golin e tij të parë që erdhi nga penalltia, i 50ti në La Liga; ai u bë lojtari i tretë në historinë e La Ligas që shënon 50 gola me penallti pas Cristiano Ronaldos dhe Hugo Sánchez.^[287] Më 23 shkurt, Messi shënoi tre gola dhe asistoi golin e Suárez në fitoren 4–2 ndaj Seviljes në transfertë; kjo ishte ndeshja e 50të ku Messi kishte shënuar tre ose më shumë gola, duke arritur edhe golin e 650të me klubin dhe kombëtaren.^[288] Më 16 prill, Messi shënoi dy gola në fitoren 3–0 në fitoren 3–0 në shtëpi ndaj Manchester United në ndeshjen e kthimit të çerek-finaleve të Ligës së Kampioneve, duke ndihmuar Barcelonën të fitonte 4–0 dhe të kualifikohej në gjysëm-finalet e kompeticionit për herë të parë që nga viti 2013; këto ishin golat e parë të Messit në fazën çerek-finale të Ligës së Kampioneve që nga viti 2013.^[289][290]

Më 27 prill, Messi erdhi nga stoli dhe shënoi golin e vetëm të fitores 1–0 ndaj Levantes, duke i siguruar Barcelonës një tjetër titull të La Ligas;^[291] kjo ishte ndeshja e tij e 450të në La Liga si dhe titulli i parë si kapiten.^[292] Vetëm katër ditë më vonë, Messi shënoi një dygolësh në fitoren 3–0 kundër Liverpoolit në ndeshjen e parë të gjysëm-finales së Ligës së Kampioneve;^[293] realizimi i tij i dytë, një goditje dënimi nga 32 metra distancë, ishte goli i tij i 600të në nivel klubesh, të gjitha të shënuara me Barcelonën.^[294] Megjithatë, në ndeshjen e kthimit në Anfield më 7 maj, Barcelona pësoi një disfatë të rëndë 4–0, duke u eliminuar nga kompeticioni me rezultatin e përgjithshëm 4–3.^[295][296] Më 19 maj, në ndeshjen e fundit të Barcelonës në La Liga për këtë sezon, Messi shënoi dy gola në barazimin 2–2 ndaj Eibarit (golat e tij të 49të dhe 50të sezonal), duke fituar sërisht trofeun Pichichi si golashënuesi më i mirë i kampionatit me 36 gola në 34 ndeshje; me gjashtë tituj, ai barazoi Zarrën si lojtari me më shumë çmime golashënuesi në La Liga.^[297] Ai gjithashtu fitoi çmimin Këpuca e Artë për herë të gjashtë në karrierë dhe për herë të tretë rresht që nga sezoni 2016–17.^[298] Më 25 maj, Messi shënoi golin e fundit të sezonit 2018–19 në humbjen 2–1 ndaj Valencias në finalen e Copa del Rey 2019.^[299]

Paris Saint-Germain

Më 10 gusht 2021, Messi u transferua te Paris Saint-Germain.^[300] Ai firmosi një kontratë deri në qershor 2023 me opsion rinovimi edhe për një vit.^[301]

Inter Miami

Pas largimit nga Paris Saint-Germain, e ardhmja e Messit u lidh me disa klube, përfshirë edhe klubin arab Al-Hilal që kishte ofruar një shumë marramëndëse për t'a bindur. Megjithatë, argjentinasi firmosi me klubin amerikan Inter Miami në Major League Soccer. Ai ishte edhe objektiv i ish klubit të tij Barcelona,^[302][303] e cila mundi të firmoste me lojtarin në pamundësi financiare.^[304]

Më 7 qershor, Inter Miami publikoi një video në rrjetet sociale e cila jepte shenja se klubi kishte firmosur me Messin.^[305] Një të njëjtën ditë, argjentinasi zhvilloi një intervistë të përbashkët me Mundo Deportivo and Sport gjatë së cilës ai shprehu dëshirën për t'ju bashkuar klubin amerikan, duke shtuar se "nuk e kishte marrë vendimin 100%"; MLS gjithashtu deklaroi se transferimi nuk ishte kryer ende.^[306] Ai shpjegoi se edhe pse La Liga kishte pranuar dhe se ai mund të kthehej te Barcelona, kishte ende gjëra të tjera për t'u bërë si ulja e rrogave të lojtarëve si dhe shitja e disa prej tyre, gjëra që Messi nuk donte të ishte përgjegjës.^[307] Ai gjithashtu shtoi se kishte oferta nga klube të tjera evropiane, por Barcelona ishte klubi i vetëm evropian me të cilin ai donte të luante.^[304]

Mē 15 korrik, Inter Miami njoftoi se Messi kishte firmosur një kontratë për dy vite e gjysëm.^[308][309] Ai u prezantua zyrtarisht para tifozëve në transmetim të drejtpërdrejtë, e quajtur "La PresentaSÍon" në DRV PNK Stadium sëbashku me ish shokun e ekipit te Barça Sergio Busquets.^[310] Messi debutoi më 21 korrik në një ndeshje të Kupës së Ligës kundër Cruz Azul, duke shënuar me goditje dënimi në minutën e fundit të kohës shtesë për t'i dhënë ekipit fitoren 2–1.^[311]

2011–2013: Kapiteni i ri

2014–2015: Finalet e Kupës së Botës dhe Copa América

Messi ishte kapiteni i skuadrës në ndeshjen e tyre të parë në Kupën e Botës 2014, duke udhëhequr skuadrën në suksesin 2–1 kundër Bosnjës dhe Hercegovinës më 15 Qershor ^[312]. Goli i parë i Argjentinës erdhi pas tre minutash pas krosit të tij i cili u prek nga Marcos Rojo i cili detyroi Sead Kolašinac të shkaktonte autogol. Në minutën e 65, Messi shënoi Golin e dytë të Argjentinës, pasi tribloi tre lojtarë, dhe pas një kombinimi njësh-dysh me Higuaín, ai shënoi nga jashtë zone duke mposhtur portierin Mensur Mujdža ^[313]. Ky ishte Goli i tij i parë në një Kupë Bote që nga viti 2006 kur ai shënoi kundër Serbisë dhe Malit të Zi në debutimin e tij në një Kupë Bote në fitoren 6–0. Në ndeshjen e dytë të skuadrës, Messi shënoi Golin e fitores në kohën shtesë në fund të ndeshjes kundër Iranit me një goditje nga 25 metra që erdhi nga krahu i majtë ^[314]. Ky ishte Goli i tij i 40 ndërkombëtarë, duke i siguruar Argjentinës një fitore 1–0 dhe kualifikimin për në fazën me eleminim direkt ^[315][316]. Në ndeshjen e tretë të grupit më 25 Qershor, Messi arriti në kuotën e katër Golave në këtë turnament, duke shënuar dy gola në fitoren 3–2 kundër Nigerisë, me golin e dytë të dytë që erdhi nga një goditje dënimi, me Argjentinën që e mbylli grupin në vendin e parë ^[317]. Messi u zgjodh lojtari i ndeshjes në të tre ndeshjet e grupit ^{[318][319][320]}.

Në ndeshjen e raundit të 16 kundër Zvicrës, Messi assistoi Golin e mesfushorit Ángel di María që rezultoi Goli i fitores në minutën e 118 të kohës shtesë. Pasi mori një top nga Rodrigo Palacio, Messi filloi të triblojë, duke kaluar mbrojtësin Fabian Schär, dhe më pas dhuroi topin te di María i cili shënoi ^[321]. Messi u shpall sërisht lojtari i ndeshjes ^[322].

2018: Kupa e Botës

Pas fushatës së dobët kualifikuese nga Argjentina, që u shpëtua nga Messi, pritshmëritë për Kupën e Botës 2018 nuk ishin të mëdha, me ekipin e tij, pa Messin në fushë, u mposht 6–1 nga Spanja në mars 2018.^[324][325] Para ndeshjes hapëse të Argjentinës, në media po qarkullonin zëra se ky do të ishte edicioni i fundit i Kupës së Botës për Messin.^[326] Në ndeshjen e parë të fazës së grupeve kundër Islandës më 16 qershor, Messi humbi një penallti që potencialisht mund t'i jepte Argjentinës fitoren, me ndeshjen që u mbyll në barazim 1–1.^[327] Në ndeshjen e dytë të fazës së grupeve, Argjentina u mposht nga Kroacia 3–0.^[328] Pas ndeshjes trajneri i ekipit Jorge Sampaoli rreth cilësisë së pakët të ekipit që rrethonte Messin, "realiteti i ekipit të Argjentinës njollos gjenialitetin e tij".^[329] Messi e preku topin 49 herë dhe vetëm dy herë brënda zonës kroate.^[330] Sampaoli deklaroi: "neve thjesht nuk po mundim t'i pasonim topin atij për të prodhuar situatat që ai është mësuar t'i bëjë. Ne punuam fortë për t'i dhënë topin por dhe kundërshtari punoi fortë për të penguar atë të merrte topin. E humbën këtë betejë.”^[329] Mesfushori i Kroacisë Luka Modrić gjithashtu deklaroi pas ndeshjes, "Messi është një lojtar i jashtëzakonshëm por nuk mund të bëjë gjithçka i vetëm."^[330][331]

Jeta personale

Është i martuar dhe ka tre fëmijë. Bashkëshortja e tij quhet Antonela. Aktualisht ata janë të martuar sipas ligjit. Leo Messi ka tre djem Tiago, që është djali i madh 8 vjec dhe Mateo, djali i dyte 5 vjec dhe Ciro djali vogel.

Klube

Redaktuar më 9 janar 2020

• FC Barcelona profile
• BDFutbol profile
• La Liga profile Arkivuar 2 qershor 2013 tek Wayback Machine
• Transfermarkt profile
• Profile Arkivuar 23 mars 2010 tek Wayback Machine tek ESPN FC
• Faqe personale interneti Arkivuar 12 korrik 2010 tek Wayback Machine
• Profili sportiv dhe shpërblimet