ஒயிட்பீல்ட், பெங்களூர்

1882 ஆம் ஆண்டில், மைசூர் மாநிலத்தின் மகாராஜா மன்னர் பத்தாம் சாமராச உடையார் தனது எல்லைக்குள் அமைந்திருக்கும் ஒயிட்பீல்டில் விவசாயக் குடியேற்றங்களை நிறுவுவதற்காக 3,900 ஏக்கர் (16 கிமீ 2) நிலத்தை ஐரோவாசிய மற்றும் ஆங்கிலோ-இந்திய சங்கத்திற்கு வழங்கினார். இச்சங்கத்தினர் தங்களுக்கென சொந்தமாக அழைக்கக்கூடிய ஒரு குடியேற்றத்தை உருவாக்கியதன் ஒரு பகுதியாக அவை இருந்தன.இச் சங்கத்தின் அப்போதைய தலைவரான திரு. ஒயிட், இதில் ஒரு ஆர்வத்தை எடுத்துக் கொண்டார் . மேலும், இதன் முன்னேற்றத்திற்கு உதவினார். இது ஆரம்பத்தில் ஒரு மேல்நோக்கி பணியாக இருந்தது.

1990 களின் பிற்பகுதி வரை, இது ஒரு சிறிய கிராமமாக இருந்தது. அதன் பின்னர் இது இந்திய தொழில்நுட்பத் துறையின் முக்கிய மையமாக மாறியுள்ளது. இங்குள்ள ஏற்றுமதி மேம்பாட்டு தொழில்துறை பூங்கா (ஈபிஐபி) நாட்டின் முதல் தகவல் தொழில்நுட்ப பூங்காக்களில் ஒன்றாகும் - சர்வதேச தொழில்நுட்ப பூங்கா, பெங்களூர் (ஐடிபிபி) போன்ற பல தகவல் தொழிநுட்ப நிறுவனங்களின் அலுவலகங்களைக் கொண்டுள்ளது.

ஒயிபீல்ட் இப்போது அதிகாரப்பூர்வமாக பெங்களூர் நகரத்தின் ஒரு பகுதியாகும். இது பெரிய பெங்களூர் மாநகரப் பேரவையின் ஒரு பகுதியாகவும் உள்ளது.

ஒயிட்பீல்டின் ஒரு பரந்த பார்வை

• 
  கேட்டர் பிள்ளர் வளாகம்
• 
  சங்கத்தின் வளாகம்
• 
  ஏவியேட்டர் வளாகம்
• 
  மெர்சிடிஸ்-பென்ஸ் நிறுவனத்தின் ஆராய்ச்சி மையம்
• 
  தென் விடுதி
• 
  போரம் வணிக வளாகம்
• 
  பீனிக்சு வணிக வளாகம்
• 
  சத்ய சாயி மருத்துவமனை
• 
  சர்வதேச தகவல் தொழி நுட்ப வளாகம்
• 
  இனோர்பிட் வணிக வளாகம் ^[3]