Фотима
Фотима бинти Муҳаммад (ар. فاطمة بنت محمد; на пештар аз 604 и на дертар аз 604, Макка, Ҳиҷоз — 14 декабр 632, Мадина, Ҳиҷоз, Арабистони Саудӣ) — духтари хурдии Муҳаммад, паёмбари ислом аз ҳамсари якум Хадиҷа.
| Фотима | |
|---|---|
| араб. ар. فَاطِمَةُ الزَّهْرَاء | |
 | |
| Иттилооти инфиродӣ | |
| Касб, шуғл: | шоир |
| Таърихи таваллуд: | на пештар аз 604 и на дертар аз 604 |
| Зодгоҳ: | |
| Таърихи даргузашт: | 14 декабр 632 (28 сол) |
| Маҳалли даргузашт: | |
| Маҳалли дафн: | |
| Кишвар: | |
| Эътиқод: | ислом |
| Падар: | Муҳаммад[1][2] |
| Модар: | Хадиҷа[1][2] |
| Ҳамсар | Алӣ ибни Абутолиб[3][1][4] |
| Фарзандон: | Umm Kulthum bint Ali ibn Abi Talib[d][1], Zaynab bint Ali[d][1][5], Муҳсин ибни Алӣ[d][1], Ҳасан ибни Алӣ[1][6] ва Ҳусайн ибни Алӣ[7][1] |
| Шабоҳат: | Shia view of Fatimah[d] |
Иттилооти иловагӣ | |
| Лоиҳаҳои алоқаманд: |  Викианбор |
 Вироиши Викидода | |
Муъомила бо падар
Фотима бо падараш Муҳаммад муомилаи бисёр нарм ва хуб дошт. Ӯ шахси якум буд, ки Муҳаммад пас аз сафар баргаштан, салому дуруд мехонд ва шахси охирин буд, ки бо ӯ хайру хуш мекард.[8].
Ба ҷуз Фотима, шахсеро надидаам, ки намуди зоҳириаш ин қадар ҷиддӣ ва хислати шишту хезаш ба паёмбар монанд бошад. Ҳар боре ки Фотима вуруди хона мегашт, фиристодаи Аллоҳ барои пешвоз гирифтан, сӯи ӯ мерафт ва буса карда дар ҷойи нишасти худ мешинонд. Вақте ки фиристодаи Аллоҳ вуруди хона мегашт, Фотима аз ҷой бархеста, паёмбарро буса карда дар ҷойи худ мешинонд.[9]
Ҳамсарӣ
Пас аз ба балоғат расидани Фотима, хостгорони номдору сарватманди зиёде пеши паёмбар меомаданд. Дар байни онҳо саҳобаҳои паёмбар ҳам буданд, Абу Бакр ва Умар. Лекин ҳазрати Муҳаммад бо розигии Фотима, бо писари амаки худ Алӣ хонадор мекунанд. Ин дар соли 622 ё 623 воқеъ гашт.
Маҳр (қалин), ки ба Фотима дода шуд, 480 (дар баъзе сарчашмаҳо 500) динорро, ки аз фуруши ҷавшани Алӣ баромад, ташкил кард.[10]. Туй хоксорона шуда гузашт, мувофиқи шариати ислом.
Никоҳи онҳо 10 сол давом дод ва бо марги Фотима анҷом ёфт. Дар ислом ки мумкин буд бисёрзанӣ, Алӣ, то даме ки Фотима дар ҳаёт буд, зани дуюм нагирифт.
Ҳиҷоб
Эшон барои ҳиҷоби худ бисёр арзиш медоштанд, ривоятҳои мухталиф вӯҷуд дорад, ки дар он барои ҳифзи ҳиҷоб, ин бону таъкид шуда ва дар як ривояти омада ки сурати Фотимаро ҳеч фарди номаҳрам надида аст.
Фарзандон
- Ҳасан ибни Алӣ (624)
- Ҳусейн ибни Алӣ (626)
- Зайнаб бинти Алӣ
- Умм Кулсум бинти Алӣ
- Муҳсин ибни Алӣ.