กองทัพบกสหราชอาณาจักร
กองทัพบกสหราชอาณาจักร (อังกฤษ: British Army) เป็นกองกำลังภาคพื้นดินที่สำคัญของสหราชอาณาจักรซึ่งดูแลและควบคุมโดยกองทัพสหราชอาณาจักร ในปี พ.ศ. 2561 มีบุคลากรในกองทัพที่ประจำการอยู่ (เวลาเต็ม) มากถึง 81,000 คน และมีบุคลากรที่ไม่ประจำการ (ทำเป็นกะ) 27,000 คน[4]
| กองทัพบกสหราชอาณาจักร | |
|---|---|
| British Army | |
 | |
| ประจำการ | 1660[1][2][nb 1] |
| ประเทศ |  สหราชอาณาจักร[nb 2] |
| รูปแบบ | กองทัพบก |
| บทบาท | กองกำลังภาคสนาม |
| กำลังรบ | ประจำการ 81,500 คน [nb 3] กองกำลังสำรอง 27,000 คน[nb 4] |
| ขึ้นกับ | กองทัพสหราชอาณาจักร |
| เว็บไซต์ | www.army.mod.uk |
| ผู้บังคับบัญชา | |
| จอมทัพ | สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 |
| เสนาธิการทหารบก | พลเอก เซอร์ แพทริก แซนเดอร์ |
| รองเสนาธิการทหารบก | พลโท ชารอน เนสมิธ |
| ผู้บังคับหมู่กองทัพบก | พันจ่าเอก พอล คาร์นีย์ |
| เครื่องหมายสังกัด | |
| ธงศึก[nb 5] | .svg) |
| ธงไม่เป็นทางการ |  |
กองทัพบกสหราชอาณาจักรในยุคสมัยใหม่ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2250 โดยยุคแรกเริ่มกองทัพบกอยู่ในชื่อว่า กองทัพอังกฤษ ซึ่งก่อตั้งในปี พ.ศ. 2203 คำว่า "กองทัพบกสหราชอาณาจักร" ได้รับแต่งตั้งชื่อในปี พ.ศ. 2250 หลังจากมีพระราชบัญญัติสหภาพ ระหว่างอังกฤษและสกอตแลนด์[5][6] บุคลากรในกองทัพบกสหราชอาณาจักรทุกคนจะต้องถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระมหากษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร ในฐานะที่พระองค์ทรงดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองทัพ[7] ร่างพระราชบัญญัติว่าด้วยสิทธิพื้นฐานของพลเมือง ค.ศ. 1689 ได้กล่าวว่า กองกำลังที่จะรักษาพระองค์นั้นจะต้องได้รับอนุญาตจากมกุฎราชกุมาร ดังนั้น กองทัพบกสหราชอาณาจักรจึงไม่มีคำว่า "กองทัพในสมเด็จฯ"[8] อย่างไรก็ตาม รัฐสภาได้มีการให้อนุมัติให้กองทัพออกพระราชบัญญัติกองกำลังทางทหาร ทุกๆ 5 ปี กองทัพบกสหราชอาณาจักรเป็นส่วนหนึ่งในการบริหารของกระทรวงกลาโหมสหราชอาณาจักร และต้องอยู่ใต้บัญชาการของเสนาธิการทหารบก[9]
กองทัพบกสหราชอาณาจักรได้เคยเข้าร่วมมหาสงครามครั้งใหญ่ระดับโลกมาแล้วหลายสงคราม อาทิเช่น สงครามเจ็ดปี, สงครามนโปเลียน, สงครามไครเมีย และสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสอง การที่สหราชอาณาจักรชนะในมหาสงครามที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงบนโลกนั้น ทำให้สหราชอาณาจักรมีความเป็นผู้นำทางด้านทหารและเสรษฐกิจอยู่ในระดับสูง[10][11] หลังจากการสิ้นสุดของสงครามเย็นนั้น กองทัพบกสหราชอาณาจักรได้เข้าร่วมรบกับพื้นที่ที่ยังมีความขัดแย้งอยู่ร่วมกับกองทัพฝ่ายสัมพันธมิตร หรือไม่ก็ช่วยเหลือทางด้านทหารกับกองกำลังสหประชาชาติ[12]
เชิงอรรถ
หมายเหตุ
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- Bates, Gill (2010). Rising Star: China's New Security Diplomacy. Brookings Institution Press. p. 25. ISBN 978-0-8157-0453-9.
- BBC staff (6 January 2007). "Recruitment Age for Army Raised". BBC News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 February 2012.
- Beevor, Antony (1990). Inside the British Army. London: Chatto & Windus. ISBN 0-7011-3466-6.
- Buchanan, Michael (27 November 2008). "Irish swell ranks of UK military". BBC.
- Burnside, Iain (19 May 2010). "Songs for squaddies: the war musical Lads in Their Hundreds". The Guardian.
- Cassidy, Robert M (2006). Counterinsurgency and the global war on terror: military culture and irregular war. Greenwood Publishing Group. ISBN 0-275-98990-9.
Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 7 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 3.- Chandler, David; Beckett, Ian, บ.ก. (2003). The Oxford History of the British Army. Oxford Paperbacks.
- Connolly, Sean J. (1998). The Oxford Companion to Irish history. Oxford: Oxford University Press. p. 505. ISBN 978-0-19-211695-6.
- Ensor, (Sir) Robert (1980) [1936]. England: 1870–1914. (The Oxford History of England). Vol. XIV (Revised ed.). Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-821705-6.
- Fremont-Barnes, Gregory (2009). Who Dares Wins – The SAS and the Iranian Embassy Siege 1980. Osprey Publishing. ISBN 978-1-84603-395-7.
- French, David. Army, Empire, and Cold War: The British Army and Military Policy, 1945–1971 (2012) DOI:10.1093/acprof:oso/9780199548231.001.0001
- Gilbert, Martin (2005). Churchill and America. Simon & Schuster. p. 301. ISBN 0-7432-9122-0.
- Heyman, Charles (2009). The Armed Forces of the United Kingdom 2010–2011. Pen & Sword. ISBN 978-1-84884-084-3.
- Holmes, Richard (2002). Redcoat: The British soldier in the Age of Horse and Musket. HarperCollins. pp. 48, 55–57, 59–65, 177–8. ISBN 978-0-00-653152-4.
- Holmes, Richard (2011). Soldiers: Army Lives and Loyalties from Redcoat to Dusty Warriors. HarperCollins.
- Mallinson, Allan (2009). The Making of the British Army. Bantam Press. ISBN 978-0-593-05108-5.
- McGarrigle, Heather (6 December 2010). "British army sees more Irish recruits". Belfast Telegraph.
- McKernan, Michael (2005). Northern Ireland in 1897–2004 Yearbook 2005. Stationery Office. p. 17. ISBN 978-0-9546284-2-0.
- Miller, John (2000). James II. Yale University Press. ISBN 978-0-300-08728-4.
- Norton-Taylor, Richard (5 April 2008). "Commonwealth recruitment caps & current commonwealth troop levels". The Guardian. London. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 April 2011.
- OED staff (June 2013). "Rupert, n.". Oxford English Dictionary (Online ed.). Oxford University Press.
- OED staff (June 2013). "Taffy, n.2". Oxford English Dictionary (Online ed.). Oxford University Press.
- Ripley, Tim (10 December 2008). "UK Army Air Corps received Dauphins". Jane's Defence Weekly. 45 (50): 10.
- Rogers, Colonel H.C.B. (1968). Battles and Generals of the Civil Wars. Seeley Service & Company.
- Royal Scots Greys (1840). Historical record of the Royal regiment of Scots dragoons: now the Second, or Royal North British dragoons, commonly called the Scots greys, to 1839. pp. 56–57.
- Sharrock, David (10 September 2008). "Irish recruits sign up for British Army in cross-border revolution". The Times. London.
- SMH Military correspondent (26 October 1939). "British Army Expansion". The Sydney Morning Herald. p. 5. สืบค้นเมื่อ 18 June 2010.[ลิงก์เสีย]
- Taylor, AJP (1976). The Second World War an illustrated history. Penguin books. ISBN 0-14-004135-4.
- Taylor, Claire; Brooke-Holland, Louisa (28 February 2012). "Armed Forces Redundancies" (PDF). House of Commons. สืบค้นเมื่อ 13 May 2012.
- Warwick, Nigel W. M. (2014). In every place: The RAF Armoured Cars in the Middle East 1921–1953. Rushden, Northamptonshire, England: Forces & Corporate Publishing Ltd. ISBN 978-0-9574725-2-5.
แหล่งข้อมูลอื่น
.svg){kind=link}