การประท้วงในประเทศพม่า พ.ศ. 2564–2565

การประท้วงในประเทศพม่า พ.ศ. 2564–2565 รู้จักกันในประเทศว่า การปฏิวัติฤดูใบไม้ผลิ (พม่า: နွေဦးတော်လှန်ရေး, เสียงอ่านภาษาพม่า: [nwè.ú.tɔ̀.l̥àɰ̃.jé])^[11][12] เป็นความพยายามขัดขืนของพลเมืองในประเทศพม่าต่อรัฐประหารในประเทศพม่า พ.ศ. 2564 นำโดย พลเอกอาวุโส มี่นอองไลง์ ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของพม่า ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2564^[13] โดยจนถึงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ มีบุคคลอย่างน้อย 452 คนถูกกักขังเนื่องจากรัฐประหาร^[14] ผู้ประท้วงใช้วิธีการประท้วงแบบสันติวิธีและปราศจากความรุนแรง^[15] ซึ่งได้แก่การดื้อแพ่ง การนัดหยุดงาน การรณรงค์คว่ำบาตรกองทัพ ขบวนการตีหม้อ การรณรงค์ริบบิ้นแดง การประท้วงสาธารณะ และการรับรองผลการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการโดยผู้แทนราษฎรที่มาจากการเลือกตั้ง

การประท้วงในประเทศพม่า พ.ศ. 2564–2565 (การปฏิวัติฤดูใบไม้ผลิพม่า)
ส่วนหนึ่งของ ความขัดแย้งภายในพม่า
ตามเข็มนาฬิกาจากบน: ผู้ประท้วงพันกว่าคนร่วมเดินขบวนต่อต้านทหารที่ย่างกุ้ง ผู้ประท้วงชูสามนิ้ว ผู้ประท้วงในยานพาหนะชูสโลแกนต่อต้านทหาร กลุ่มผู้ประท้วงสร้างโซ่มนุษย์ในย่าน Kamayut ย่างกุ้ง กลุ่มผู้ประท้วงประณามมินอ่องหล่าย และสะบัดธงพรรค NLD
วันที่	2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2564 – ปัจจุบัน
สถานที่	ประเทศพม่า
สาเหตุ	รัฐประหารในประเทศพม่า พ.ศ. 2564
เป้าหมาย	ให้ประธานสภาบริหารแห่งรัฐ มี่นอองไลง์ ลาออก ปล่อยตัวอองซานซูจี, วี่น-มหยิ่น และนักโทษทางการเมืองคนอื่น ๆ ยอมรับผลการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2563 ฟื้นฟูรัฐบาลพลเรือน ยกเลิกรัฐธรรมนูญฉบับ พ.ศ. 2551 จัดตั้งสหพันธ์ประชาธิปไตย
วิธีการ	การเดินขบวน, การนัดหยุดงาน, การดื้อแพ่ง, ความเคลื่อนไหวทางอินเทอร์เน็ต, ศิลปะการประท้วง
สถานะ	ยังดำเนินอยู่ กองกำลังปราบปรามผู้ประท้วง การตัดสัญญาณอินเทอร์เน็ตทั่วประเทศ ขยายสถานการณ์ฉุกเฉินและเลื่อนการจัดการเลือกตั้งใหม่ไปในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2566[1] เกิดการก่อความไม่สงบอีกครั้ง
คู่ขัดแย้ง
ผู้ประท้วง: ขบวนการดื้อแพ่ง นักศึกษา สหภาพแรงงาน รัฐบาลเอกภาพแห่งชาติ กองกำลังติดอาวุธประชาชน สนับสนุนโดย: สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย องค์กรชาติพันธุ์ติดอาวุธ สภาบริหารแห่งรัฐ  พม่า  กองทัพบกพม่า  กองทัพอากาศพม่า[2]  หน่วยยามฝั่งพม่า สนับสนุนโดย: พรรคสหสามัคคีและการพัฒนา[3][4] พรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติ[ต้องการอ้างอิง] ผู้ประท้วงที่สนับสนุนทหาร[5]
ผู้นำ
ผู้ประท้วง: ไม่มีผู้นำเป็นศุนย์กลาง NUG: Duwa Lashi La Mahn Win Khaing Than Yee Mon มี่นอองไลง์ Myint Swe โซ วิน Mya Tun Oo Soe Htut Than Hlaing Aung Lin Dwe
ความเสียหาย
เสียชีวิต	ผู้ประท้วง 2,327 คน (จากAAPP)[6] ตำรวจ 47 นายและทหาร 7 นาย (จากSAC; ในวันที่ 23 พฤษภาคม ค.ศ. 2021)[a][9][10]
ถูกจำคุก	ปัจจุบันถูกคุมคัว 15,691 คน (จากAAPP)[6]

สัญลักษณ์ในการประท้วง ประกอบด้วยสีแดงซึ่งเป็นสีของพรรคสันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย (NLD),^[16] เพลง "กาบามาเจบู" (ကမ္ဘာမကျေဘူး) ซึ่งได้รับความนิยมครั้งแรกในการก่อการกำเริบ 8888 เป็นเพลงประท้วง^[17][18][19] สัญลักษณ์สามนิ้วยังมีการใช้อย่างกว้างขวาง^[20] ส่วนชาวเน็ตนิยมประชาธิปไตยบางส่วนเข้าร่วมพันธมิตรชานม ซึ่งเป็นขบวนการความเป็นปึกแผ่นประชาธิปไตยออนไลน์ในทวีปเอเชีย^[21]

ฝ่ายรัฐบาลทหารมีมาตรการตอบโต้หลายวิธี รวมทั้งการสั่งปิดอินเทอร์เน็ตและสื่อสังคม การปิดสื่อ การจับกุมและลงโทษอาญาต่อผู้ประท้วง การเผยแพร่สารสนเทศเท็จ การทาบทามทางการเมืองต่อพรรคการเมืองให้เข้าร่วมสภาบริหารแห่งรัฐ (สภาชั่วคราว) การส่งผู้ประท้วงและผู้ปลุกระดมฝั่งนิยมทหาร และการใช้กำลังรุนแรงเพื่อปราบปรามการประท้วง ในปัจจุบันมีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าวจำนวนมาก ไม่เว้นแม้กระทั่งผู้พิพากษา^[22]สตรี เด็ก และเยาวชน ที่ต่างถูกสังหารในเหตุการณ์ครั้งนี้ อาจจะทวีคูณขึ้นอย่างต่อเนื่อง