ของหวาน

ของหวาน เป็นอาหารที่ทานหลังมื้ออาหารหลัก ขณะที่พจนานุกรมเคมบริดจ์นิยามว่าเป็น อาหารรสหวานที่ทานหลังมื้ออาหารหลัก^[1] คำว่า "ของหวาน" ครอบคลุมถึงอาหารที่มีส่วนประกอบหลักเป็นน้ำตาลและคาร์โบไฮเดรต (confections) เช่น บิสกิต เค้ก คุกกี้ ไอศกรีม ไปจนถึงเครื่องดื่ม เช่น ไวน์ของหวานและลิเคียวร์ ของหวานในแต่ละประเทศมีความแตกต่างกัน เช่น ในสหรัฐจะประกอบด้วยแป้งพาย พุดดิง เค้ก ไอศกรีม ในขณะที่อังกฤษจะประกอบด้วยผลไม้ ถั่วเปลือกแข็งและไวน์ของหวาน ส่วนในฝรั่งเศสจะประกอบด้วยเนยแข็ง ผลไม้และไวน์^[2]

ของหวาน

ของหวานหลากชนิด
รูปแบบอื่น	หลากหลาย (บิสกิต, เค้ก, ทาร์ต, คุกกี้, เจลาติน, ไอศกรีม, แป้งพาย, พาย, พุดดิง, คัสตาร์ด และอื่น ๆ)
ตำราอาหาร: ของหวาน   สื่อ: ของหวาน

คำว่า dessert ในภาษาอังกฤษมีรากศัพท์มาจากคำในภาษาฝรั่งเศส desservir ที่แปลว่า เก็บโต๊ะ^[3] ไมเคิล ครอนเดิลกล่าวในหนังสือ A History of Dessert ว่าที่มาของคำนี้มาจากการที่ของหวานจะถูกเสิร์ฟหลังอาหารก่อนหน้าถูกเก็บออกไป^[4] การทำของหวานมีมาตั้งแต่สมัยเมโสโปเตเมียและอินเดียโบราณ^[5] ต่อมามีการปลูกอ้อยและการแปรรูปน้ำตาล ทำให้ของหวานเป็นที่แพร่หลายมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ชาวยุโรปเริ่มทำของหวานทานเป็นครั้งแรกในช่วงยุคกลาง^[6] เมื่อมีการปฏิวัติอุตสาหกรรมในศตวรรษที่ 18 ของหวานก็เป็นที่นิยมมากขึ้นจากการค้นพบวิธีผลิตน้ำตาลจำนวนมากที่ง่ายขึ้น และวิทยาการในการถนอมอาหาร^[7]