บ็อบบี ชาร์ลตัน

เซอร์ รอเบิร์ต ชาร์ลตัน (อังกฤษ: Sir Robert Charlton; 11 ตุลาคม ค.ศ. 1937 – 21 ตุลาคม ค.ศ. 2023) เป็นนักฟุตบอลอาชีพชาวอังกฤษที่เล่นในตำแหน่งกองกลางตัวรุก กองกลางตัวกลาง และปีกซ้าย ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล^[3][4] เขาเป็นสมาชิกของทีมชาติอังกฤษชุดที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก 1966 ซึ่งเป็นปีที่เขาคว้ารางวัลบัลลงดอร์ด้วย เขาจบอันดับสองในบัลลงดอร์ปี 1967 และ 1968 เขาเล่นเกือบตลอดอาชีพค้าแข้งที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ซึ่งเขามีชื่อเสียงจากสัญชาตญาณในการเล่นเกมรุก ความสามารถในการจ่ายบอลจากตำแหน่งกองกลาง การยิงระยะไกลอันดุดัน ความฟิต และความแข็งแกร่ง เขาได้รับใบเหลืองเพียงสองครั้งในอาชีพของเขา ครั้งหนึ่งกับอาร์เจนตินาในฟุตบอลโลกปี 1966 และอีกครั้งในลีกกับเชลซี ด้วยความสำเร็จในระดับสโมสรและระดับนานาชาติ เขาเป็น 1 ใน 9 ผู้เล่นที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก, ยูโรเปียนคัพ และบัลลงดอร์ แจ็ค พี่ชายของเขา ซึ่งอยู่ในทีมชุดคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกเช่นกัน เคยเป็นอดีตกองหลังของลีดส์ยูไนเต็ดและผู้จัดการทีมชาติ

เซอร์
บ็อบบี ชาร์ลตัน
CBE

ชาร์ลตันในปีค.ศ. 1964
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม	รอเบิร์ต ชาร์ลตัน[1]
วันเกิด	11 ตุลาคม ค.ศ. 1937(1937-10-11)
สถานที่เกิด	แอชิงตัน นอร์ทัมเบอร์แลนด์ อังกฤษ
วันเสียชีวิต	21 ตุลาคม ค.ศ. 2023(2023-10-21) (86 ปี)
ส่วนสูง	5 ft 8 in (1.73 m)[2]
ตำแหน่ง	กองกลาง, กองหน้า
สโมสรเยาวชน
	โรงเรียนอีสต์นอร์ทัมเบอร์แลนด์
1953–1956	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
สโมสรอาชีพ*
ปี	ทีม	ลงเล่น	(ประตู)
1956–1973	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	606	(199)
1974–1975	เพรสตันนอร์ทเอนด์	38	(8)
1976	วอเตอร์ฟอร์ด	3	(1)
1978	นิวคาสเซิลเคบียูไนเต็ด	1	(0)
1980	เพิร์ทอัซซูรี	3	(2)
1980	แบล็กทาวน์ซิตี	1	(1)
รวม		652	(211)
ทีมชาติ
1953	โรงเรียนชายอังกฤษ	4	(5)
1954	เยาวชนอังกฤษ	1	(1)
1958–1960	อังกฤษ อายุไม่เกิน 23 ปี	6	(5)
1958–1970	อังกฤษ	106	(49)
จัดการทีม
1973–1975	เพรสตันนอร์ทเอนด์
1983	วีแกนแอทเลติก (รักษาการแทน)
เกียรติประวัติ ตัวแทนของ  อังกฤษ ฟุตบอลโลก ชนะเลิศ อังกฤษ 1966 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป อิตาลี 1968
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

ชาร์ลตันเกิดที่เมืองแอชิงตัน นอร์ธัมเบอร์แลนด์ ลงเล่นนัดแรกให้กับทีมชุดใหญ่ของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในปี 1956 ด้วยวัย 18 ปี และในไม่ช้าเขาก็ได้เป็นผู้เล่นตัวจริง ซึ่งในช่วงเวลานั้นเขาได้เป็นแชมป์ดิวิชัน 1 ในปี 1957 จากนั้นเขาก็รอดชีวิตจากเหตุการณ์ภัยพิบัติทางอากาศมิวนิก เมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 1958 หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากแฮร์รี เกร็กก์ ผู้รักษาประตูของทีม;ชาร์ลตันเป็นผู้รอดชีวิตคนสุดท้ายของยูไนเต็ดจากอุบัติเหตุครั้งนี้ หลังจากช่วยยูไนเต็ดคว้าแชมป์เอฟเอคัพ ในปี 1963 และฟุตบอลลีกในปี 1965 และ 1967 เขาได้เป็นกัปตันทีมแทนเดนิส ลอว์ กัปตันทีมตัวจริงที่ได้รับบาดเจ็บก่อนการแข่งขัน คว้าแชมป์ยูโรเปียนคัพที่สนามเวมบลีย์ ในปี 1968 เขาทำได้ 2 ประตูจากทั้งหมด 4 ประตูในรอบชิงชนะเลิศช่วยให้พวกเขากลายเป็นสโมสรจากอังกฤษทีมแรกที่ชนะการแข่งขัน ชาร์ลตันออกจากแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดหลังจบฤดูกาล 1972–73 มาเป็นผู้จัดการทีมเพรสตันนอร์ทเอนด์ในฤดูกาล 1973–74