มรดกทางวัฒนธรรม

มรดกทางวัฒนธรรม เป็นมรดกของทรัพย์สินมรดกทั้งที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้ของกลุ่มหรือสังคมที่สืบทอดมาจากรุ่นก่อน ๆ มรดกของคนรุ่นก่อน ๆ ไม่ใช่ทั้งหมดที่จะเป็น "มรดก" การเป็น "มรดก" เป็นผลจากการคัดเลือกของสังคม^[1]

มรดกทางวัฒนธรรม ได้แก่ วัฒนธรรมที่จับต้องได้ (เช่น อาคาร อนุสาวรีย์ ภูมิทัศน์ จดหมายเหตุ หนังสือ งานศิลปะ และสิ่งประดิษฐ์), วัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ (เช่น นิทานพื้นบ้าน ประเพณี ภาษา และความรู้) และมรดกทางธรรมชาติ (ได้แก่ ภูมิทัศน์ที่มีความสำคัญทางวัฒนธรรม และความหลากหลายทางชีวภาพ)^[2] คำนี้มักใช้ในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญาพื้นเมือง^[3]

การกระทำโดยเจตนาที่จะรักษามรดกทางวัฒนธรรมจากปัจจุบันเพื่ออนาคตเรียกว่าการอนุรักษ์ ซึ่งส่งเสริมโดยพิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์และศูนย์วัฒนธรรม มรดกที่ได้รับการอนุรักษ์ได้กลายเป็นจุดยึดของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวระดับโลก ซึ่งเป็นผู้มีส่วนสำคัญในการสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจให้กับชุมชนท้องถิ่น^[1]

การคุ้มครองทรัพย์สินทางวัฒนธรรมในทางกฎหมายประกอบด้วยข้อตกลงระหว่างประเทศและกฎหมายภายในประเทศหลายฉบับ องค์กรสหประชาชาติ, ยูเนสโก และบลูชีลด์อินเตอร์เนชันแนล ดำเนินการด้านการคุ้มครองมรดกทางวัฒนธรรม นอกจากนี้ยังมีการใช้ในการบูรณาการของการรักษาสันติภาพของสหประชาชาติด้วย^{[4][5][6][7][8][9]}