ยุทธการที่ไลพ์ซิช

ยุทธการที่ไลพ์ซิช (อังกฤษ: Battle of Leipzig) ระหว่างวันที่ 16 ถึง 19 ตุลาคม ค.ศ. 1813 เป็นหนึ่งในยุทธการที่สำคัญในสงครามนโปเลียนซึ่งได้รับขนานนามว่า ยุทธการนานาชาติ (อังกฤษ: Battle of the Nations) เนื่องจากมีชาติเข้าร่วมรบจำนวนมาก สงครามครั้งนี้เป็นการสู้รบกันระหว่าง กองกำลังผสมของรัสเซีย ปรัสเซีย ออสเตรีย และสวีเดน กับ ฝ่ายกองทัพผสมระหว่างฝรั่งเศส โปแลนด์ อิตาลี และสมาพันธรัฐแห่งลุ่มแม่น้ำไรน์ (Confederation of the Rhine) ภายใต้การนำของจักรพรรดินโปเลียนที่ 1 ในสงครามครั้งนี้มีทหารเข้าร่วมมากกว่า 600,000 นาย ซึ่งนับเป็นสงครามครั้งใหญ่ที่สุดก่อนยุคสงครามโลกครั้งที่ 1 โดยช่วงต้นของสงครามฝ่าย พันธมิตรนโปเลียนเป็นฝ่ายได้เปรียบแต่ถูกกองทัพปรัสเซียโจมตีจากด้านหลังทำให้พ่ายแพ้ ผลของสงครามทำให้นโปเลียนถูกบีบบังคับให้กลับสู่ฝรั่งเศสและในปีถัดมาฝ่ายพันธมิตรรัสเซีย ปรัสเซีย ออสเตรีย และสวีเดน ได้รุกคืบสู่ฝรั่งเศส ทำให้นโปเลียนต้องยอมสละราชสมบัติและถูกเนรเทศไปสู่เกาะเอลบาในฤดูใบไม้ผลิของปีเดียวกัน

ยุทธการที่ไลพ์ซิช
ส่วนหนึ่งของ สงครามประสานมิตรครั้งที่หก
ยุทธการที่ไลพ์ซิช
วันที่ 16–19 ตุลาคม ค.ศ. 1813 สถานที่ ไลพ์ซิช, รัฐซัคเซิน ผล ชัยชนะอย่างขาดลอยของฝ่ายประสานมิตร
คู่สงคราม
จักรวรรดิฝรั่งเศสที่ 1 นครรัฐวอร์ซอ ราชอาณาจักรอิตาลี ราชอาณาจักรเนเปิลส์ ราชอาณาจักรแซกโซนี(16-17 ตุลาคม)[1]	จักรวรรดิรัสเซีย จักรวรรดิออสเตรีย ราชอาณาจักรปรัสเซีย สวีเดน ราชอาณาจักรแซกโซนี (18-19 ตุลาคม)[1]
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
จักรพรรดินโปเลียนที่ 1 มีแชล แน โอกุสต์ เดอ มาร์มง แจ็คคัวส์ แม็คโดนัลด์ เคล้า วิคเตอร์-เปริน โจเซฟ โพเนียโทสกี้ † ฌออากีม มูว์รา เฟรเดอริก ออกัสตัสที่ 1 แห่ง แซกโซนี	บาร์เคลย์ เดอ โทลลี่ เคานต์ เบ็นนิงเซน คาร์ล ฟิลิลิพ พระเจ้าคาร์ล โยฮันที่ 14 แห่งสวีเดน แกบฮาร์ด ฟอน บลือเชอร์
กำลัง
195,000 นาย[2] ปืน 700 [3]	430,000 นาย[2] ปืน 1,500 [3]
ความสูญเสีย
38,000 นาย ตายหรือได้รับบาดเจ็บ 20,000 นาย ถูกจับ	54,000 นาย ตายหรือได้รับบาดเจ็บ[2]