ราชอาณาจักรโบฮีเมีย

ราชอาณาจักรโบฮีเมีย (อังกฤษ: Kingdom of Bohemia; เช็ก: České království; เยอรมัน: Königreich Böhmen; ละติน: Regnum Bohemiae) เป็นราชอาณาจักรที่ตั้งอยู่ในตอนกลางของทวีปยุโรปที่ได้รับการก่อตั้งโดยสารตราทองแห่งซิซิลีที่ออกโดยจักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 1212 ที่เป็นพระราชโองการที่ยกฐานะดัชชีโบฮีเมียขึ้นเป็นราชอาณาจักร ราชอาณาจักรโบฮีเมียจึงเป็นสมาชิกอิสระของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ต่อมาก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิออสเตรียและมาถูกยุบในปี ค.ศ. 1918 เมื่อจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีล่มสลายลง เมื่อพระเจ้าคาร์ลที่ 3 แห่งโบฮีเมียทรงสละราชสมบัติ การประชุมสภาแห่งชาติปลดราชวงศ์ฮับส์บูร์ก-โลทริงเงินและประกาศให้เป็นสาธารณรัฐเชโกสโลวักที่ 1

ราชอาณาจักรโบฮีเมีย České království  (เช็ก) Königreich Böhmen  (เยอรมัน) Regnum Bohemiae  (ละติน)
ค.ศ. 1198–ค.ศ. 1918
บน: ธงพระอิสริยยศในสมัยกลาง ล่าง: ธงราชการและธงพระอิสริยยศในตอนปลาย ตราแผ่นดินโบฮีเมียในฐานะดินแดนของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (ค.ศ. 1890)[1]
เพลงชาติ: ไม่มีเพลงชาติอย่างเป็นทางการ, ฮอสโปดินโปมีลูยนือ, สวาโตวาคลัฟสกึยคอรัล (โดยพฤตินัย)
Medieval, royal shield of the King of Bohemia as imperial Elector and Arch-Cupbearer:[2][3]
ราชอาณาจักรโบฮีเมียและดินแดนราชบัลลังก์โบฮีเมีย ภายในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (ค.ศ. 1618)
ราชอาณาจักรโบฮีเมียภายในจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (ค.ศ. 1914)
สถานะ	รัฐของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (ค.ศ. 1198–1806) ดินแดนราชบัลลังก์ของราชบัลลังก์โบฮีเมีย (ค.ศ. 1348–1918) นครรัฐผู้คัดเลือก (ค.ศ. 1356–1806) ดินแดนราชบัลลังก์ของราชาธิปไตยฮาพส์บวร์ค (ค.ศ. 1526–1804), จักรวรรดิออสเตรีย (ค.ศ. 1804–1867) และดินแดนซิสไลทาเนียของจักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (ค.ศ. 1867–1918)
เมืองหลวง	ปราก
ภาษาทั่วไป	เช็ก, เยอรมัน, ละติน
ศาสนา	Roman Catholic (official) Hussite, later evolved into Bohemian Reformed (Utraquist, Brethren) Lutheran Judaistic Waldensian Picard/Neo-Adamite
การปกครอง	ราชาธิปไตยฟิวดัล
พระมหากษัตริย์
• ค.ศ. 1198–1230	พระเจ้าออตโตคาร์ที่ 1 (พระองค์แรก)
• ค.ศ. 1916–1918	พระเจ้าคาร์ลที่ 3 (พระองค์สุดท้าย)
ประวัติศาสตร์
• สถาปนาราชอาณาจักร	ค.ศ. 1198
• ให้การรับรองฐานันดรแบบสืบตระกูล	26 กันยายน ค.ศ. 1212
• ราชวงศ์ลักเซมเบิร์กเข้าพิธีรับพระอิสริยยศพระมหากษัตริย์แห่งโบฮีเมีย	7 เมษายน ค.ศ. 1348
• กลายเป็นดินแดนหลักของดินแดนราชบัลลังก์โบฮีเมีย	5 เมษายน ค.ศ. 1355
• พระมหากษัตริย์ได้เป็นผู้คัดเลือก	25 ธันวาคม ค.ศ. 1356
• พระเจ้าแฟร์ดีนันท์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์	16 ธันวาคม ค.ศ. 1526
• จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการีถูกยุบ	31 ตุลาคม ค.ศ. 1918
ประชากร
• ประมาณ ค.ศ. 1400[4][5]	ประมาณ 2 ล้านคน
สกุลเงิน	Denarius[6] Bracteate Kreuzer Groschen Thaler Gulden Krone
ก่อนหน้า ถัดไป ดัชชี่โบฮีเมีย ดัชชี่วรอตสวัฟ ดัชชี่ยาวอร์ ดัชชี่แบช์ก อีเกอร์ลันด์ สาธารณรัฐเชโกสโลวัก
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	สาธารณรัฐเช็ก เยอรมนี โปแลนด์

ราชอาณาจักรโบฮีเมียเป็นส่วนหนึ่งของที่ดินของพระมหากษัตริย์โบฮีเมีย (Lands of the Bohemian Crown) ที่รวมทั้ง:

• อาณาจักรมาร์ชแห่งโมราเวีย (March of Moravia) ได้มาโดยประมุขโบฮีเมียหลังจากยุทธการเล็คเฟลด์ (Battle of Lechfeld) ในปี ค.ศ. 955, มาเสียไปให้แก่ราชอาณาจักรโปแลนด์ ใน ค.ศ. 999 และได้คืนมาอีกครั้งโดยพระเจ้าเบรติสเลาสที่ 1 แห่งโบฮีเมีย ราวระหว่าง ค.ศ. 1019 ถึง ค.ศ. 1029
• ดัชชีออสเตรีย ใน ค.ศ. 1251 ดัชชีสติเรีย ใน ค.ศ. 1261 เอเกอร์แลนด์ ใน ค.ศ. 1266, ดัชชีคารินเทีย พร้อมกับดัชชีคาร์นีโอลา และดัชชีวินดิก ใน ค.ศ. 1269 และดัชชีฟริอุลิ ใน ค.ศ. 1272 ดินแดนทั้งหมดนี้ได้มาโดยพระเจ้าออทโทคาร์ที่ 2 แห่งโบฮีเมีย และมาเสียไป ใน ค.ศ. 1278 ในยุทธการที่มาร์ชเฟลด์ (Battle on the Marchfeld)
• ลูเซเชียเหนือถูกผนวกโดยพระเจ้าจอห์นแห่งโบฮีเมีย ใน ค.ศ. 1319 และ ใน ค.ศ. 1329 เกอร์ลิทซ์ (Görlitz) และลูเซเชียใต้ (เดิมเป็นดัชชีลูเซเชีย) ที่ได้มาโดยจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์^[7] จาก ออทโทที่ 5 ดยุกแห่งบาวาเรีย ใน ค.ศ. 1367 ต่อมาจักรพรรดิแฟร์ดีนันด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ก็เสียลูเซเชียให้แก่รัฐผู้คัดเลือกซัคเซินใน ค.ศ. 1635
• ดัชชีไซลีเซียได้มาใน ค.ศ. 1335 จากสนธิสัญญาเทรนเซ็น (Treaty of Trencsén) ระหว่าง Jan Lucemburský และพระเจ้าคาซิเมียร์ที่ 3 แห่งโปแลนด์ ต่อมาจักรพรรดินีมาเรีย เทเรซาเสียดินแดนไซเลเซียยกเว้นไซเลเซียออสเตรีย ให้แก่พระเจ้าฟรีดริชที่ 2 แห่งปรัสเซีย ใน ค.ศ. 1742
• ดินแดนโอเบิร์ฟฟัล์ซ ("โบฮีเมียใหม่") ผนวกโดยจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 ใน ค.ศ. 1355 เวนซสเลาส พระมหากษัตริย์แห่งโรมัน พระราชโอรสของพระองค์เสียโอเบิร์ฟฟัล์ซ ใน ค.ศ. 1400 แก่รูเปิร์ตแห่งเยอรมนี
• ดัชชีบรันเดินบวร์คได้มาโดยจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 จากออทโทที่ 5 ดยุกแห่งบาวาเรีย ใน ค.ศ. 1373 พระราชโอรสในจักรพรรดิซีกิสมุนด์เสียบรันเดินบวร์คใน ค.ศ. 1415 แก่ฟรีดริชที่ 1 ผู้คัดเลือกแห่งบรันเดินบวร์ค

ระหว่างรัชสมัยของพระมหากษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์ Přemyslid และราชวงศ์ลักเซมเบิร์กต่อมาโดยเฉพาะในรัชสมัยของจักรพรรดิคาร์ลที่ 4 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เป็นสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดของอาณาจักร จนดินแดนโบฮีเมียไม่กลายไปเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เช่นที่ระบุไว้ในการปฏิรูปจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (Imperial Reform) ของปี ค.ศ. 1500

สาธารณรัฐเช็กในปัจจุบันยังคงใช้สัญลักษณ์บางอย่างของราชอาณาจักรโบฮีเมียเช่นสิงห์โตสองหางในตราอาร์มของ และใช้ปราสาทปรากเป็นที่พำนักอย่างเป็นทางการของประธานาธิบดี