| พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ | พระมหากษัตริย์แห่งสกอตแลนด์ |
| พระนาม | ครองราชย์ | หมายเหตุ | พระนาม | ครองราชย์ | หมายเหตุ |
|---|
| ราชวงศ์เวสเซ็กซ์ | ราชวงศ์อัลปิน |
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 (Kenneth I of Scotland) | ค.ศ. 843–858 | กษัตริย์พระองค์แรกของชาวพิกต์และชาวสกอต |
| สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 1 (Donald I of Scotland) | ค.ศ. 858–862 | พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 (Constantine I of Scotland) | ค.ศ. 862–877 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช (Alfred the Great) | ค.ศ. 871–899 | ทรงได้รับการยกย่องเป็นกษัตริย์ของชาวอังกฤษพระองค์แรก ภายใต้สนธิสัญญาเวดมอร์ ค.ศ. 878 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดที่ 1 (Áed of Scotland) | ค.ศ. 877–878 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าเอโอชาร์ดที่ 1 (Eochaid of Scotland) | ค.ศ. 878–889 | พระภาคิไนย (หลานลุง) ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด
ครองราชย์ร่วมกันกับสมเด็จพระเจ้ากิริค ? |
| สมเด็จพระเจ้ากิริคที่ 1 (Giric of Scotland) | ค.ศ. 878–889 | พระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) พระองค์แรกในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด ? |
| สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 2 (Donald II of Scotland) | ค.ศ. 889–900 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส (Edward the Elder) | ค.ศ. 899–924 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ด มหาราช |
| สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 (Constantine II) | ค.ศ. 900–943 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ด |
| สมเด็จพระเจ้าเอลเวียรด แห่งเวสเซกซ์ (Ælfweard) | ค.ศ. 924 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด ทรงเป็นเพียงแต่กษัตริย์แห่งเวสเซกซ์ |
| สมเด็จพระเจ้าเอเธลสตันแห่งอังกฤษ (Athelstan) | ค.ศ. 924–939 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส กษัตริย์พระองค์แรกที่ทรงเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษโดยพฤตินัย |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 1 (Edmund I) | ค.ศ. 939–946 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด |
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 (Malcolm I) | ค.ศ. 943–954 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเอเดรด (Edred) | ค.ศ. 946–955 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด |
| สมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟที่ 1 (Indulf) | ค.ศ. 954–962 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดวี (Edwy the Fair) | ค.ศ. 955–959 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ผู้รักสงบ (Edgar the Peaceable) | ค.ศ. 959–975 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ |
| สมเด็จพระเจ้าดับที่ 1 (Dub) | ค.ศ. 962–966 | พระราชโอรสในพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าคุยเลนที่ 1 (Cuilén) | ค.ศ. 966–971 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟ |
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 (Kenneth II) | ค.ศ. 971–? | พระราชโอรสในพระเจ้ามัลคอล์มที่ 1 |
สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ (นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้พลีชีพ) (St Edward the Martyr) | ค.ศ. 975–978 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ | สมเด็จพระเจ้าแอมเลบที่ 1 (Amlaíb) | ?–ค.ศ. 977 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอินดัล์ฟ |
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 (Kenneth II) | ค.ศ. 977–995 | รัชสมัยที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 (Ethelred the Unready) | ค.ศ. 978–1013
ค.ศ. 1014–1016 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ |
| สมเด็จพระเจ้าคอนสแตนตินที่ 3 (Constantine III) | ค.ศ. 995–997 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคุยเลน |
| สมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 3 (Kenneth III) | ค.ศ. 997–1005 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดับ |
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 2 (Malcolm II) | ค.ศ. 1005–1034 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 (Edmund Ironside) | ค.ศ. 1016 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เร็ด |
ราชวงศ์เดนมาร์ก
ค.ศ. 1013–1016 ราชสำนักแซกซอนส์และเดนมาร์กต่างอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์อังกฤษ เดนมาร์กและอังกฤษมีกษัตริย์ร่วมกันตั้งแต่ ค.ศ. 1016 ถึง 1042 |
| สเวน ฟอร์กเบียร์ด (Sweyn Forkbeard) | ค.ศ. 1013–1014 | |
| สมเด็จพระเจ้าคานูทมหาราช (Canute The Great) | ค.ศ. 1016–1035 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าสเวน |
| สมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 (Duncan I) | ค.ศ. 1034–1040 | พระราชนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ แฮร์ฟุต (Harold Harefoot) | ค.ศ. 1035–1040 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคานูท |
| สมเด็จพระเจ้าฮาร์ธาคานูท (Harthacanute) | ค.ศ. 1040–1042 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าคานูท | สมเด็จพระเจ้าแมคเบธที่ 1 (Macbeth) | ค.ศ. 1040–1057 | พระสวามีในพระนัดดา (หลานปู่) ในสมเด็จพระเจ้าเคนเนธที่ 3 |
| การฟื้นฟูราชวงศ์แซกซอนส์ตะวันตก |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ (นักบุญเอ็ดเวิร์ดผู้สารภาพ)
(St Edward the Confessor) | ค.ศ. 1042–1066 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอเธล์เรดที่ 2 แห่งอังกฤษ |
| สมเด็จพระเจ้าลูลัคที่ 1 (Lulach) | ค.ศ. 1057–1058 | พระราชปนัดดา (เหลน) ในพระเจ้าเคนเนธที่ 3, พระราชโอรสติดและพระภาดา (ลูกพี่ลูกน้อง) ในสมเด็จพระเจ้าแมคเบธ |
| ราชวงศ์ดันเคลด์ |
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 (Malcolm III) | ค.ศ. 1058–1093 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสัน (Harold Godwinson) | ค.ศ. 1066 | พระเทวัญ (น้องเขย) ในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ด สืบเชื้อสายมาจากเอเธล์เร็ดแห่งเวสเซ็กส์ พระเชษฐาในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟรด |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ เอเธลลิง (Edgar the Atheling) | ค.ศ. 1066 | พระราชนัดดา (หลานปู่) ในพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 |
ราชวงศ์นอร์มัน
หลังจากพวกนอร์มันเอาชนะชนแซ็กซอนได้ในปี ค.ศ. 1066 |
| สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I, the Conqueror) | ค.ศ. 1066–1087 | พระญาติห่างๆ ในสมเด็จพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราช |
| สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 2 (William II, Rufus) | ค.ศ. 1087–1100 | พระราชโอรสในพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 พระญาติวงศ์ในพระเจ้าอัลเฟร็ดมหาราช |
| สมเด็จพระเจ้าโดนัลด์ที่ 3 (Donald III) | ค.ศ. 1093–1094
ค.ศ. 1094–1097 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าดันแคนที่ 2 (Duncan II) | ค.ศ. 1094 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดการ์ที่ 1 (Edgar) | ค.ศ. 1097–1107 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 1 (Henry I) | ค.ศ. 1100–1135 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 พระญาติวงศ์ในพระเจ้าอัลเฟร็ด |
| สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 1 (Alexander I) | ค.ศ. 1107–1124 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 (David I) | ค.ศ. 1124–1153 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าสตีเฟน (Stephen) | ค.ศ. 1135–1154 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้ามัลคอล์มที่ 4 (Malcolm IV) | ค.ศ. 1153–1165 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 |
ราชวงศ์อานเจวินหรือแพลนทาเจเน็ท
ชื่อราชวงศ์เปลี่ยนเนื่องจากพระจักรพรรดินีมาทิลดาทรงอภิเษกสมรสกับเจฟฟรีย์ แพลนทาเจเน็ท |
| สมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา (Matilda) | ค.ศ. 1141 | พระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 1, พระราชธิดาในพระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดมันด์ที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 (Henry II) | ค.ศ. 1154–1189 | พระราชโอรสในสมเด็จพระจักรพรรดินีมาทิลดา |
| สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 (William I) | ค.ศ. 1165–1214 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 1 (Richard I, the Lionheart) | ค.ศ. 1189–1199 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 |
ราชสำนักอังกฤษและไอร์แลนด์
ค.ศ. 1199 สมเด็จพระเจ้าจอห์นผู้ทรงดำรงพระยศกษัตริย์แห่งไอร์แลนด์ได้ครองราชบัลลังก์อังกฤษ |
| สมเด็จพระเจ้าจอห์น (John "Lackland") | ค.ศ. 1199–1216 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 (Alexander II) | ค.ศ. 1214–1249 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 (Henry III) | ค.ศ. 1216–1272 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์น |
| สมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3 (Alexander III) | ค.ศ. 1249–1286 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 (Edward I "Longshanks") | ค.ศ. 1272–1307 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 |
| สมเด็จพระราชินีนาถมาร์กาเร็ต (Margaret) | ค.ศ. 1286 - 1290 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3 |
ราชวงศ์เบลเลียว
หลังจากสมเด็จพระราชินีนาถมาร์กาเรทสวรรคตใน ค.ศ. 1290 นั้น ไม่ทรงมีรัชทายาทที่ชัดเจน สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษทรงแทรกแซงการแย่งราชบัลลังก์ระหว่างโรเบิร์ต บรูซและจอห์น เบลเลียว โดยทรงเลือกจอห์น เบลเลียวเป็นกษัตริย์ของสกอตแลนด์ |
| สมเด็จพระเจ้าจอห์นที่ 1 (John) | ค.ศ. 1292–1296 | พระปนัดดาในเจ้าชายเดวิดแห่งฮันติงดัน (พระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1) |
ราชวงศ์บรูซ
หลังจากจอห์น เบลเลียวก่อการกบฏ สงครามเอกราชของสกอตแลนด์เกิดขึ้น โรเบิร์ต บรูซตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์ |
| สมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 (Robert I) | ค.ศ. 1306–1329 | เป็นลื่อ(ไม่มีในราชาศัพท์)ในเจ้าชายเดวิดแห่งฮันติงดัน (พระราชอนุชาในสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 1) |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 (Edward II) | ค.ศ. 1307–1327 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 (Edward III) | ค.ศ. 1327–1377 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 |
| สมเด็จพระเจ้าเดวิดที่ 2 (David II) | ค.ศ. 1329–1371 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 |
ราชวงศ์เบลเลียว
เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง ทั้งเอ็ดเวิร์ด เบลเลียวและพระเจ้าเดวิดที่ 2 ต่างอ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 | ค.ศ. 1332–1336 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอห์น เบลเลียว |
ราชวงศ์สจวต
สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 แห่งสกอตแลนด์หลังจากทรงเข้าพิธีหมั้นเมื่อพระชนมายุ 5 พรรษา พระองค์ทรงถูกนำมาเลี้ยงดูในฝรั่งเศส ทรงพระนาม "Marie Stuart, Reine de l'Écosse," etc. พระนามของพระองค์แปลเสียงของชื่อราชวงศ์ 'สจวต' (Stewart) ให้เป็นแบบภาษาฝรั่งเศส (Stuart) สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 ทรงนำการสะกดชื่อราชวงศ์เป็นภาษาฝรั่งเศสเข้ามาในสกอตแลนด์ในปี ค.ศ. 1560 |
| พระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2 (Robert II) | ค.ศ. 1371–1390 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 (Richard II) | ค.ศ. 1377–1399 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 3 (Robert III) | ค.ศ. 1390–1406 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 2 |
ราชวงศ์ลางเคสเตอร์
เฮนรี โบลิงโบรกได้ยึดอำนาจมาจากพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ชื่อพระราชวงศ์มาจาก ดยุคแห่งแลงแคสเตอร์ ยศของพระราชบิดาของเฮนรี |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 (Henry IV) | ค.ศ. 1399–1413 | พระราชนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 (James I) | ค.ศ. 1406–1437 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าโรเบิร์ตที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 (Henry V) | ค.ศ. 1413–1422 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 (Henry VI) | ค.ศ. 1422–1461
ค.ศ. 1470–1471 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 |
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 (James II) | ค.ศ. 1437–1460 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 1 |
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 3 (James III) | ค.ศ. 1460–1488 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 |
ราชวงศ์ยอร์ค
ราชสกุลทิวดอร์เอาชนะราชสกุลแลงคาสเตอร์ได้ในสงครามดอกกุหลาบ และราชสกุลยอร์คได้ขึ้นครองราชบัลลังก์ |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 (Edward IV) | ค.ศ. 1461–1470
ค.ศ. 1471–1483 | พระราชโอรสในพระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 5 (Edward V) | ค.ศ. 1483 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 |
| สมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 (Richard III) | ค.ศ. 1483–1485 | พระอนุชาในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 |
ราชวงศ์ทิวดอร์
เฮนรี ทิวดอร์ ทายาทของราชสกุลลางเคสเตอร์ ชิงราชบัลลังก์คืนจากราชสกุลยอร์ค |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 7 (Henry VII) | ค.ศ. 1485–1509 | พระราชปนัดดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 |
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 4 (James IV) | ค.ศ. 1488–1513 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 3 |
| สมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 (Henry VIII) | ค.ศ. 1509–1547 | พระราชโอรสในพระเจ้าเฮนรีที่ 7, พระราชนัดดาในพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 |
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 5 (James V) | ค.ศ. 1513–1542 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 4 |
| สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I) | ค.ศ. 1542–1567 | พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 5 |
| สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 6 (Edward VI) | ค.ศ. 1547–1553 | พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 |
| เลดี้เจน เกรย์ (Lady Jane Grey) | ค.ศ. 1553 | พระราชปนัดดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 7 โดยทั่วไปไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นพระราชินี[1][2] |
| สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 (Mary I) | ค.ศ. 1553–1558 | พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 |
| สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 (Elizabeth I) | ค.ศ. 1558–1603 | พระราชธิดาในสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 8 |
| สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 6 (James VI) | ค.ศ. 1567–1625 | พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 1 |
