วงศ์นกเอี้ยงและนกกิ้งโครง
วงศ์นกเอี้ยงและนกกิ้งโครง | |
---|---|
นกเอี้ยงหน้าเหลือง (Mino dumontii) -ซ้าย และนกขุนทอง (Gracula religiosa) -ขวา | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Animalia |
ไฟลัม: | Chordata |
ชั้น: | Aves |
อันดับ: | Passeriformes |
อันดับย่อย: | Passeri |
วงศ์: | Sturnidae Rafinesque, 1815 |
สกุล | |
สกุลที่พบในออสเตรเลียและภูมิภาคเขตร้อน[1]
สกุลที่พบในเขตชีวภาพพาลีอาร์กติก[2]
|
วงศ์นกเอี้ยงและนกกิ้งโครง (อังกฤษ: Starlings, Mynas) เป็นวงศ์ของนกเกาะคอนในกลุ่มนกร้องเพลง ใช้ชื่อวงศ์ว่า Sturnidae
จัดเป็นนกขนาดเล็กถึงขนาดกลางในอันดับนี้ มีขนาดลำตัวตั้งแต่ 19-30 เซนติเมตร มีลักษณะเด่น คือ จะงอยปากค่อนข้างแบนข้างเล็กน้อย และยาวกว่าหัว รูจมูกไม่มีสิ่งปกคลุมและไม่ทะลุถึงกันเพราะมีผนังกั้น และตั้งอยู่ใกล้มุมปากมากกว่าจะงอยปากบน มุมปากไม่มีขนแข็ง จะงอยปากแข็งแรง ปลายปีกแหลม มีขนปลายปีก 10 เส้น ขนหางมี 12 เส้น ขาแข้งอ้วนสั้นปกคลุมด้วยเกล็ดชนิดเกล็ดซ้อน แข้งยาวกว่านิ้วที่ 3 รวมเล็บ บริเวณโคนนิ้วเป็นอิสระ หางสั้น บินเก่ง บินเป็นแนวตรง นกที่มีขนาดเล็ก จะมีปีกเรียวยาว ในขณะที่นกขนาดใหญ่กว่าจะมีปีกที่กว้างและมนกว่า มักมีสีขนที่เข้ม[3] [4]
มีนิเวศวิทยาที่กระจายพันธุ์ไปในหลายพื้นที่ทั้งในป่าทึบ ภูเขา หรือแม้กระทั่งพื้นที่เปิดโล่งหรือตามชุมชนเมืองที่อยู่อาศัยของมนุษย์ มีพฤติกรรมที่เป็นที่รู้จักดีคือ อยู่รวมกันเป็นฝูง ชอบส่งเสียงร้องดัง ร้องเก่ง และสามารถเลียนเสียงต่าง ๆ ได้ แม้แต่ภาษาพูดของมนุษย์ จึงนิยมนำมาเป็นสัตว์เลี้ยง กินอาหารจำพวกแมลง เมล็ดพืช และผลไม้ สร้างรังอยู่ตามกิ่งไม้หรือบนยอดมะพร้าว ต้นปาล์ม บางชนิดทำรังอยู่ในโพรง โดยจะไม่เจาะโพรงเอง แต่จะอาศัยโพรงเก่าหรือแย่งมาจากสัตว์หรือนกชนิดอื่น มีอาณาเขตของตนเองและจะปกป้องอาณาเขต[4] ทั่วโลกทั้งหมดราว 112 ชนิด ใน 28 สกุล (ดูในตาราง-บางข้อมูลจำแนกมี 27 สกุล[5]) พบได้ทั้งเอเชีย ยุโรป แอฟริกา อเมริกาเหนือ ออสเตรเลียทางตอนเหนือ และนิวซีแลนด์ และยังแบ่งออกได้เป็น 2 เผ่า คือ Sturnini และMimini[4]
ในประเทศไทยพบ 16 ชนิด ชนิดที่เป็นที่รู้จักกันดี ได้แก่ นกเอี้ยง (Acridotheres tristis), นกเอี้ยงหงอน (A. garndis) นกขุนทอง (Gracula religiosa) เป็นต้น[3] [6]
นกในวงศ์นกเอี้ยงและนกกิ้งโครงที่พบในประเทศไทย
มีทั้งนกอพยพ, นกพลัดหลง และนกประจำถิ่น ซึ่งทุกชนิดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองทั้งหมด[7]
- นกเอี้ยงดำปักษ์ใต้(Aplonis panayensis)
- นกกิ้งโครงปีกลายจุด(Saroglossa spiloptera)
- นกเอี้ยงหัวสีทอง(Ampeliceps coronatus)
- นกขุนทอง หรือ นกเอี้ยงคำ(Gracula religiosa)
- นกเอี้ยงหงอน(Acridotheres grandis)
- นกเอี้ยงก้นลาย(Acridotheres cristatellus)
- นกเอี้ยงควาย(Acridotheres fuscus)
- นกเอี้ยง หรือ นกเอี้ยงสาริกา(Acridotheres tristis)
- นกกิ้งโครงหัวสีนวล(Acridotheres burmannicus)
- นกกิ้งโครงคอดำ(Gracupica nigricollis)
- นกเอี้ยงด่าง(Gracupica contra)
- นกกิ้งโครงแกลบหลังม่วงดำ(Sturnia sturnina)
- นกกิ้งโครงแกลบแก้มสีน้ำตาลแดง(Sturnia philippensis)
- นกกิ้งโครงแกลบปีกขาว(Sturnia sinensis)
- นกกิ้งโครงแกลบหัวเทา(Sturnia malabarica)
- นกเอี้ยงพราหมณ์(Temenuchus pagodarum)
- นกกิ้งโครงสีกุหลาบ(Pastor roseus)
- นกกิ้งโครงแก้มขาว(Sturnus cineraceus)
- นกกิ้งโครงพันธุ์ยุโรป(Sturnus vulgaris)[3]