วังเปา
วังเปา (อักษรโรมัน: Vang Pao; ลาว: ວັງປາວ) หรือ ว่า ป๋อ (ม้ง: Vaj Pov, [vâ pɔ̌] 8 ธันวาคม พ.ศ. 2472 – 6 มกราคม พ.ศ. 2554)[1] เป็นทหารยศพลตรีในกองทัพบกราชอาณาจักรลาว[2] ที่มีบทบาทสำคัญในสงครามกลางเมืองลาวในฐานะฝ่ายต่อต้านขบวนการปะเทดลาว
วังเปา | |
|---|---|
| ชื่อพื้นเมือง | ว่า ป๋อ |
| เกิด | 8 ธันวาคม ค.ศ. 1929 หมู้บ้านหนองแฮต แขวงเชียงขวาง อินโดจีนของฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 6 มกราคม ค.ศ. 2011 (81 ปี) โคลวิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ |
| รับใช้ |  อินโดจีนของฝรั่งเศส ลาว สหรัฐ |
| แผนก/ |  กองทัพบกฝรั่งเศส กองทัพบกราชอาณาจักรลาว กองทัพบกสหรัฐ |
| ประจำการ | 1940–1975 |
| ชั้นยศ | พลตรี |
| บังคับบัญชา | GCMA ลาว "กองทัพลับ" |
| การยุทธ์ | สงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่สอง สงครามอินโดจีนครั้งที่ 1 สงครามกลางเมืองลาว สงครามอินโดจีนครั้งที่ 2 |
| สัญชาติ | ลาว |
วังเปาเกิดเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2472[3][4] ในหมู่บ้านหนองแฮต[5] บริเวณแขวงเชียงขวางตอนกลาง เข้าเรียนในวิทยาลัยฝึกนายทหารของฝรั่งเศสตั้งแต่อายุ 20 ปี และได้ทำงานที่หลวงพระบางเพื่อร่วมต่อต้านเหวียตมิญใน พ.ศ. 2496 หลังจากลงนามในสนธิสัญญาเจนีวาใน พ.ศ. 2497 วังเปาเข้าร่วกับลาวฝ่ายขวาของพูมี หน่อสะหวันและได้เป็นนายพลใน พ.ศ. 2507 เขาได้รับการคัดเลือกจากสหรัฐให้เข้ารับการฝึกเพื่อต่อต้านคอมมิวนิสต์ และได้ตั้งฐานปฏิบัติการที่ล่องแจ้ง ทางใต้ของทุ่งไหหิน เพื่อสู้รบกับขบวนการปะเทดลาวจน พ.ศ. 2518 วังเปากับกองทัพของเขาได้ลี้ภัยเข้ามาในไทยและเดินทางต่อไปยังสหรัฐ หลังจากที่ไปอยู่ในสหรัฐและได้สัญชาติสหรัฐแล้ว วังเปาได้จัดตั้งแนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติลาวในกลุ่มของชาวม้งลี้ภัยเพื่อต่อต้านรัฐบาลที่เวียงจันทน์แต่ไม่ประสบความสำเร็จ เขาเสียชีวิตเมื่อ พ.ศ. 2554
ครั้งหนึ่ง วังเปาเคยเข้าเฝ้าพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ในปีพ.ศ. 2511[6]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
ไทย
- พ.ศ. 2509 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์ช้างเผือก (ท.ช.)[7]
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิง
อ่านเพิ่ม
- Robert Curry (2004). Whispering Death, "Tuag Nco Ntsoov": ... Our Journey with the Hmong in the Secret War for Laos; ISBN 0-595-31809-6
- General Vang Pao's Last War New York Times Magazine, 11 May 2008
- Jane Hamilton-Merritt (1993 - Indiana University Press ). Tragic Mountains; ISBN 0-253-20756-8
- Dictionary of the modern politics of South-East Asia, Michael Leifer (2001) Taylor & Francis, ISBN 0-415-23875-7, p. 287 (profile of Vang Pao)
- ไมเคิล ลีเฟอร์. พจนานุกรมการเมืองสมัยใหม่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กทม. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 2548. หน้า 513 - 516
แหล่งข้อมูลอื่น
- "Laos Hmong Refugee Crisis", Center for Public Policy Analysis, Washington, D.C.
- Lao Veterans of America, Inc., Washington, D.C. เก็บถาวร 2013-10-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- "Welcome to the Jungle: Recruited by the CIA to be a Secret Army During the Vietnam War, the Hmong Rebels of Laos Fought Communism. Now they Desperately Battle for their Own Survival", Time Magazine, 5 May 2003.
- "Vang Pao Met with Senior State Department Official", by Sing Bourommavong, Voice of America news, 28 January 2004.
- "Hmong Hero Faces Trial in California (audio)", The World, 14 June 2007.
- "Against All Odds: The Laotian Freedom Fighters" เก็บถาวร 2007-07-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, by General Vang Pao, The Heritage Foundation Lecture #96, 19 March 1987.
- "Acts of Betrayal: Persecution of Hmong" ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (เก็บถาวร กรกฎาคม 5, 2007), by Michael Johns, National Review, 23 October 1995.
- "Hmong American Leadership and Unity in the Post-Vang Pao Era", by Nengher Vang and Jeremy Hein, Hmong Studies Journal, 16(2015): 1-18.