สงครามรวมชาติของฉิน

การเติบโตของฉินและการพิชิตช่วงแรก

ในช่วงระหว่างยุครณรัฐ รัฐฉินได้พัฒนาจนกลายเป็นรัฐที่มีอำนาจมากที่สุดในเจ็ดรณรัฐ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการปฏิรูปของซางยางในช่วงกลางศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล อีก 6 รัฐเข้าร่วมเป็นพันธมิตรต่อต้านรัฐฉิน รัฐฉินเองก็เป็นพันธมิตรกับรัฐอื่น ๆ โดยทำสงครามต่อกันหลายครั้ง

ใน 316 ปีก่อนคริสตกาล ฉินขยายลงไปทางใต้สู่ลุ่มน้ำเสฉวนโดยการพิชิตรัฐปาและฉู่

จักรพรรดิองค์แรก

ใน 238 ปีก่อนคริสตกาล อิ๋งเจิ้ง ฉินหวาง กุมพระราชอำนาจไว้อย่างเบ็ดเสร็จหลังจากกำจัดคู่แข่งทางการเมืองของพระองค์คือลฺหวี่ ปู้เหวย์ และเล่า ไอ่ ออกไปให้พ้นทาง ด้วยความช่วยเหลือจากหลี่ ซือ, เว่ย์ เหลียว และขุนนางคนอื่นๆ อิ๋งเจิ้งได้กำหนดแผนการพิชิตรัฐสำคัญอีก 6 รัฐและรวมจีนเป็นหนึ่งเดียว^[1] แผนซึ่งมุ่งเน้นไปที่การผนวกแต่ละรัฐนั้นมีพื้นฐานมาจาก "กลยุทธ์คบไกลตีใกล้" ซึ่งเป็นหนึ่งในสามสิบหกกลยุทธ์ ขั้นตอนสำคัญคือการเป็นพันธมิตรกับยาน และฉี ขัดขวางเว่ย์ และฉู่ และพิชิตหาน และจ้าว

การพิชิตรัฐจ้าว

จาก 283 ถึง 257 ปีก่อนคริสตกาล ฉินและจ้าวต่อสู้ในสงครามนองเลือด ความพ่ายแพ้ของจ้าวต่อฉินที่สงครามฉางผิง ใน 260 ปีก่อนคริสตกาล ทำให้จ้าวอ่อนแอลงเป็นอย่างมาก

แหล่งที่มา