ราชวงศ์ฉิน
ราชวงศ์ฉิน (จีน: 秦朝; พินอิน: Qíncháo; เวด-ไจลส์: Chʻin²-chʻao²) เป็นราชวงศ์แรกของจักรวรรดิจีน[2] ปกครองแผ่นดินในช่วง 221 – 206 ก่อน ค.ศ. ชื่อมาจากรัฐฉิน (ปัจจุบันคือมณฑลกานซู่และมณฑลฉ่านซีของจีน) ราชวงศ์ฉินก่อตั้งโดยจักรพรรดิฉินฉื่อ จักรพรรดิพระองค์แรกของราชวงศ์ จากการปฏิรูปกฎหมายของชาง ยาง ช่วงศตวรรษที่ 4 ก่อน ค.ศ. ในยุครณรัฐ ส่งผลให้รัฐฉินแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในช่วงกลางและปลายศตวรรษที่ 3 ก่อน ค.ศ. รัฐฉินได้ดำเนินการพิชิตอย่างรวดเร็ว อันดับแรกได้ยุติอำนาจของราชวงศ์โจว และพิชิต 6 รัฐในเจ็ดรณรัฐ ช่วงระยะเวลา 15 ปีถือเป็นเวลาที่สั้นมากสำหรับราชวงศ์ที่สำคัญในประวัติศาสตร์จีนมีจักรพรรดิเพียง 2 พระองค์ แต่ได้สร้างระบบจักรวรรดิของจีนที่เริ่มตั้งแต่ 221 ก่อน ค.ศ. จนถึง 206 ก่อน ค.ศ.
ฉิน 秦 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 221 ก่อน ค.ศ.–206 ก่อน ค.ศ. | |||||||||||||||
 เขตอำนาจของราชวงศ์ฉิน | |||||||||||||||
| สถานะ | จักรวรรดิ | ||||||||||||||
| เมืองหลวง | เสียนหยาง | ||||||||||||||
| ภาษาทั่วไป | จีนโบราณ | ||||||||||||||
| ศาสนา | ความเชื่อพื้นบ้านของจีน | ||||||||||||||
| การปกครอง | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | ||||||||||||||
| จักรพรรดิ | |||||||||||||||
• 221–210 ก่อน ค.ศ. | จักรพรรดิฉินฉื่อ | ||||||||||||||
• 210–207 ก่อน ค.ศ. | จักรพรรดิฉินที่ 2 | ||||||||||||||
| อัครมหาเสนาบดี | |||||||||||||||
• 221–203 ก่อน ค.ศ. | หลี่ ซือ | ||||||||||||||
• 208–207 ก่อน ค.ศ. | เจ้า เกา | ||||||||||||||
| ยุคประวัติศาสตร์ | จักรวรรดิจีน | ||||||||||||||
| 221 ก่อน ค.ศ. | |||||||||||||||
• จิ๋นซีฮ่องเต้สวรรคต | 210 ก่อน ค.ศ. | ||||||||||||||
• ยอมแพ้ต่อ หลิว ปัง | 206 ก่อน ค.ศ. | ||||||||||||||
| พื้นที่ | |||||||||||||||
| 220 ก่อน ค.ศ.[1] | 2,300,000 ตารางกิโลเมตร (890,000 ตารางไมล์) | ||||||||||||||
| ประชากร | |||||||||||||||
• 210 ก่อน ค.ศ. | 40,000,000 | ||||||||||||||
| สกุลเงิน | ป้านเหลียง | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
ราชวงศ์ฉินพยายามสร้างรัฐที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยการรวมศูนย์อำนาจการเมืองและกองทัพขนาดใหญ่สนับสนุนโดยเศรษฐกิจที่มั่นคง[3] ราชสำนักได้ปลดชนชั้นสูงและเจ้าของที่ดินเพื่อควบคุมการบริหารชาวบ้านได้โดยตรงผู้ซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่และเป็นกำลังแรงงาน โครงการที่มีความทะเยอทะยานนี้เกี่ยวข้องกับชาวบ้านและนักโทษสามแสนคน เช่นการเชื่อมต่อกำแพงชายแดนทางด้านเหนือในตอนท้ายได้กลายเป็นกำแพงเมืองจีน การสร้างระบบถนนใหม่ ตลอดไปจนการสร้างสุสานจิ๋นซีฮ่องเต้ที่รายล้อมไปด้วยกองทัพดินเผาขนาดเท่าคนจริง[4]
ราชวงศ์ฉินได้นำสู่การปฏิรูป เช่น มาตราฐานของเงินตรา การชั่งตวง วัดขนาด และระบบมาตราฐานการเขียน ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อการรวมชาติและส่งเสริมการค้า นอกจากนี้ด้านการทหารได้ใช้อาวุธ การขนส่ง และยุทธวิธีที่ทันสมัยที่สุดแม้ว่าราชสำนักมีระบบที่เข้มงวด ชาวฮั่นที่นับถือลัทธิขงจื๊อกล่าวถึงการยึดถือกฎระเบียบของราชวงศ์ฉินไว้ว่าเป็นเผด็จการแบบเบ็ดเสร็จโดยอ้างเหตุการณ์ที่เป็นที่รู้จักกันคือการเผาตำรา ฝังบัณฑิต ทว่านักวิชาการสมัยใหม่บางคนจะโต้แย้งความจริงของเรื่องราวนี้
ขณะที่จักรพรรดิฉินฉื่อสวรรคตไปเมื่อ 210 ปีก่อน ค.ศ. ขุนนางสองคนของพระองค์ได้กำหนดรัชทายาทใหม่ในความพยายามที่จะมีอิทธิพลและควบคุมการปกครองของราชวงศ์ ต่อมาขุนนางทั้งสองกลับผิดใจกันจนทำให้จักรพรรดิฉินที่ 2 สวรรคต การก่อจลาจลได้เกิดไปทั่วและจักรวรรดิอ่อนแอลงในไม่ช้าก็พ่ายต่อเซี่ยง อวี่ ขุนพลรัฐฉู่ซึ่งสถาปนาตนเองเป็นกษัตริย์ผู้เป็นใหญ่แห่งฉู่ตะวันตก (ป้าหวังซี่ฉู่ที่รู้จักในชื่อฌ้อปาอ๋อง) และหลิว ปัง ผู้สถาปนาราชวงศ์ฮั่นในภายหลัง แม้จะมีการปกครองในระยะสั้น แต่ราชวงศ์มีอิทธิพลอย่างมากต่ออนาคตของจีนโดยเฉพาะราชวงศ์ฮั่น และชื่อของจักรวรรดิเป็นจุดกำเนิดชื่อในยุโรปว่า China
ประวัติศาสตร์
วัฒนธรรมและสังคม
รายพระนามจักรพรรดิ
จักรพรรดิฉินฉื่อเป็นกษัตริย์จีนพระองค์แรกที่สถาปนาตนเองเป็น "จักรพรรดิ" หลังจากการรวมชาติเมื่อ 221 ปีก่อน ค.ศ. นักประวัติศาสตร์โดยทั่วไปถือว่าปีนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของ "ราชวงศ์ฉิน" ซึ่งหลังจากนั้น 15 ปีก็ได้ล่มสลายลงจากสงครามกลางเมืองใน 207 ปีก่อน ค.ศ.[5]
| พระนามหลังสิ้นพระชนม์ / พระนาม | พระนามเดิม | ครองราชย์ |
|---|---|---|
| จักรพรรดิฉินฉื่อ (ฉินฉื่อหฺวังตี้/秦始皇帝) | เจิ้ง (政) | 221 – 210 ปีก่อน ค.ศ. |
| ฉินที่ 2 (ฉินเอ้อร์ฉื่อ/秦二世) | หูไห่ (胡亥) | 210 – 207 ปีก่อน ค.ศ. |
| ไม่มี | จื่ออิง (子嬰) | 207 ปีก่อน ค.ศ. |
พงศาวลี
| ราชวงศ์ฉิน | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
อ้างอิง
รายการอ้างอิง
แหล่งข้อมูล
- World and Its Peoples: Eastern and Southern Asia. Marshall Cavendish. 2007. ISBN 978-0-7614-7631-3.
- Philip J. Ivanhoe; Bryan W. Van Norden, บ.ก. (2005). Readings in Classical Chinese Philosophy. Hackett Publishing. ISBN 978-0-87220-780-6.
- Breslin, Thomas A. (2001). Beyond Pain: The Role of Pleasure and Culture in the Making of Foreign Affairs. Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-275-97430-5.
- Bedini, Silvio (1994). The Trail of Time: Shih-chien Ti Tsu-chi : Time Measurement with Incense in East Asia. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-37482-8.
- Bodde, Derk (1986). "The State and Empire of Ch'in". ใน Twitchett, Dennis; Loewe, Michael (บ.ก.). The Cambridge History of China, Volume 1: The Ch'in and Han Empires, 221 BC–AD 220. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24327-8.
- Borthwick, Mark (2006). Pacific Century: The Emergence of Modern Pacific Asia. Westview Press. ISBN 978-0-8133-4355-6.[ลิงก์เสีย]
- Kinney, Anne Behnke; Hardy, Grant (2005). The Establishment of the Han Empire and Imperial China. Westport, Connecticut: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-32588-5.
- Keay, John (2009). China A History. Harper Press. ISBN 9780007221783.
- Lander, Brian (2021). The King's Harvest: A Political Ecology of China from the First Farmers to the First Empire. Yale University Press. ISBN 9780300255089.
- Lewis, Mark Edward (2007). The Early Chinese Empires: Qin and Han. London: Belknap Press. ISBN 978-0-674-02477-9.
- Chen Guidi; Wu Chuntao (2007). Will the Boat Sink the Water?: The Life of China's Peasants. แปลโดย Zhu Hong. PublicAffairs. ISBN 978-1-58648-441-5.
- Morton, W. Scott (1995). China: Its History and Culture (3rd ed.). McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-043424-0.
- Tanner, Harold (2010). China: A History. Hackett. ISBN 978-1-60384-203-7.
อ่านเพิ่มเติม
- Bodde, Derk (1986). "The State and Empire of Ch'in". ใน Twitchett, Dennis; Loewe, Michael (บ.ก.). The Cambridge History of China, Volume 1: The Ch'in and Han Empires, 221 BC–AD 220. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-24327-8.
- Lander, Brian (2021). The King's Harvest: A Political Ecology of China from the First Farmers to the First Empire. Yale University Press. ISBN 9780300255089.
- Lewis, Mark Edward (2007). The Early Chinese Empires: Qin and Han. London: Belknap Press. ISBN 978-0-674-02477-9.
- Korolkov, Maxim (2022). The Imperial Network in Ancient China: The Foundation of Sinitic Empire in Southern East Asia. Routledge. ISBN 9780367654283.
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ราชวงศ์ฉิน
| ก่อนหน้า | ราชวงศ์ฉิน | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| ราชวงศ์โจว |  | ราชวงศ์ในประวัติศาสตร์จีน (221–207 ปีก่อนคริสตกาล) |  | ราชวงศ์ฮั่น |
