เกาลูน

ชื่อเกาลูนแปลว่า "มังกรเก้าตัว" (九 เก้า 龍 มังกร) ซึ่งมีที่มาจากยอดสูง 8 ยอดที่อยู่ในบริเวณนี้และจักรพรรดิจีน 1 พระองค์ คือ: ยอดเขาเกาลูน, Tung Shan, Tate's Cairn, Temple Hill, Unicorn Ridge, Lion Rock, Beacon Hill, Crow's Nest และจ้าว ปิ่ง^[1] ข้อมูลในคริสต์ศตวรรษที่ 19 บางส่วนสะกดชื่อเมืองในอักษรโรมันเป็น 'Kawloong'^[2]

เกาลูนตกเป็นของอังกฤษเมื่อวันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2403 ตามสนธิสัญญาปักกิ่งที่จักรพรรดิเสียนเฟิงจำต้องลงนามเพื่อยุติสงครามกับอังกฤษ นับเป็นดินแดนส่วนที่ 2 ที่จีนต้องเสียให้แก่อังกฤษในสงครามฝิ่น

เกาลูนเป็นที่ตั้งของเขตการปกครองของฮ่องกง 5 เขตด้วยกัน

• เก๋าหล่งเส่ง (九龍城, Kowloon city)
• กุ๊นถ่อง (觀塘, Kwun Tong)
• ซั้มโสยโป่ว (深水埗, Sham Shui Po)
• หว่องต่ายซิ้น (黃大仙, Wong Tai Sin)
• เหย่าจิ๊มหว่อง (油尖旺, Yau Tsim Mong)

ข้อมูลเมื่อ 2011^[update] มีประชากรที่อาศัยอยู่ในเกาลูน 2,108,419 คน^[3] ประมาณ 86% ของพลเมืองใช้ภาษากวางตุ้งเป็นภาษาหลัก ส่วน 2.3% ใช้ภาษาอังกฤษ และ 1.2% ใช้ภาษาจีนกลาง^[3]

• จิ๊มซ้าโจ๋ย ซึ่งเป็นที่ตั้งของสถานสำคัญหลายแห่ง

วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ เกาลูน

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Kowloon
• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Kowloon West

22°19′N 114°11′E / 22.317°N 114.183°E / 22.317; 114.183