แคว้นโมลีเซ

โมลีเซเป็นแคว้นที่มีผู้ตั้งถิ่นฐานมานานประมาณ 1 พันปีแล้ว ชาวแซมไนต์และชาวเฟรนตานีครองพื้นที่นี้มาจนกระทั่งยุคโรมันโบราณ หลังการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันตะวันตกในปี ค.ศ. 476 โมลีเซถูกชาวออสโตรกอทเข้าครอบครองในปี ค.ศ. 535 ต่อมาในปี ค.ศ. 572 ก็ถูกชาวลอมบาร์ดครอบครองและปกครองโดยขุนนางแห่งเบเนเวนโต และในปี ค.ศ. 860 ชาวซาราเซ็นก็ได้โจมตีและทำลายเมืองอีแซร์เนีย เตเลเซ อาลีเฟ เซปีโน โบยาโน และเวนาโฟร

ในคริสต์ศตวรรษที่ 10 ภูมิภาคนี้แบ่งออกเป็น 9 เมือง ประกอบด้วยเวนาโฟร ลารีโน ตรีเวนโต โบยาโน อีแซร์เนีย คัมโปมารีโน แตร์โมลี ซานโกร และปีเยตรับบอนดันเต ต่อมาในปี ค.ศ. 1095 เมืองโบยาโนมีอำนาจมากที่สุดในภูมิภาค มีผู้ปกครองสูงสุดคืออูว์โกที่ 1 แห่งมูว์ลูซ ซึ่งน่าจะเป็นที่มาของชื่อแคว้นโมลีเซ

เมืองต่าง ๆ พัฒนามากขึ้นตั้งแต่ก่อนสิ้นสุดคริสต์ศวรรษที่ 13 โดยที่ขณะนั้นยังเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินราชอาณาจักรเนเปิลส์ ต่อมาในคริสตวรรษที่ 16 ก็ได้รวมเข้ากับจังหวัดคาปีตานาตา (แคว้นปุลยา) และต่อมาในปี ค.ศ. 1806 ก็ได้เปลี่ยนเป็นจังหวัดปกครองตนเองของภูมิภาคอาบรุซซี

ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 เกิดเศรษฐกิจตกต่ำทั่วโลก และได้ฟื้นตัวขึ้นมา หลังจากการรวมเป็นปึกแผ่นของราชอาณาจักรอิตาลีใหม่ ๆ (ค.ศ. 1861) ก็เริ่มเกิดเขตอุตสาหกรรมขึ้นในพื้นที่

ต่อมาเกิดความพินาศย่อยยับทั้งประเทศในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ฝ่ายสัมพันธมิตรที่สามารถยึดเมืองแตร์โมลีในเดือนกันยายน ค.ศ. 1943 กองกำลังภาคพื้นดินที่มีขนาดใหญ่ตั้งฐานที่เมืองคัมโปบัสโซ ซึ่งถูกเรียกว่า"เมืองแห่งใบเมเปิล" (Maple Leaf City) หลังจากการเข้ามาประจำการของกองทหารแคนาดา

แคว้นโมลีเซเป็นแคว้นก่อตั้งใหม่สุดในแคว้นทั้งหมดของอิตาลี ตั้งแต่การก่อตั้งในปี ค.ศ. 1963 เมื่อภูมิภาคอาบรุซซีและโมลีเซแยกตัวออกเป็นสองแคว้น ก็กลับมาพัฒนาได้ด้วยตนเอง

แคว้นโมลีเซมีอาณาเขตติดต่อกับแคว้นอาบรุซโซทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ติดกับแคว้นลาซีโอด้านทิศตะวันตก ติดกับแคว้นคัมปาเนียทางทิศใต้ ติดกับแคว้นปุลยาทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ และติดกับทะเลเอเดรียติกทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือ มีพื้นที่ 4,438 ตารางกิโลเมตร แคว้นโมลีเซมีพื้นที่เล็กที่สุดในภาคใต้ของอิตาลี และเป็นแคว้นที่มีอายุน้อยที่สุดในแคว้นทั้งหมดของประเทศอิตาลี

บริเวณแผ่นดินภายในของแคว้นมีลักษณะเป็นภูเขาถึงแม้ว่าจะมีพื้นที่ติดชายฝั่งยาว 35 กิโลเมตร พื้นที่ประมาณร้อยละ 55 ของทั้งแคว้นเป็นภูเขาและที่เหลืออีกร้อยละ 45 ของแคว้นเป็นที่สูง (ที่สูงในแผ่นดินใหญ่และที่สูงริมทะเล) และการที่ไม่มีพื้นที่ที่เป็นที่ราบต่ำและมีแต่พื้นที่ภูเขากลายเป็นอุปสรรคในการเจริญเติบโตของสังคมและเศรษฐกิจภายในแคว้น แคว้นโมลีเซมีสภาพอากาศจากอิทธิพลโดยตรงตามสภาพภูมิประเทศ คือมีอากาศแบบชายทะเลบริเวณพื้นที่ชายฝั่งที่แคบ ๆ ส่วนพื้นที่ภายในแคว้นที่เป็นที่สูงและภูเขาก็มีอากาศแบบภูเขา

เมืองส่วนใหญ่ที่อยู่ในแผ่นดินส่วนในของแคว้นแทบจะไม่มีผู้คนวัยทำงานเลย เนื่องจากผู้คนเดินทางไปหาอาชีพและงานทำในเขตที่มีการเติบโตใหญ่กว่า ซึ่งที่นั่นก็คือเมืองลารีโน อยู่ในจังหวัดคัมโปบัสโซ ผู้คนส่วนใหญ่ที่มีฐานะจะอยู่ที่เมืองนี้ และเมืองนี้จะมีลักษณะพิเศษคือเป็นเมืองในสมัยยุคกลาง ที่บ้านเรือนตั้งถิ่นฐานรอบ ๆ โบสถ์ซึ่งเป็นศูนย์กลางของเมืองลารีโน

แคว้นโมลีเซแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 2 จังหวัด คือ จังหวัดคัมโปบัสโซและจังหวัดอีแซร์เนีย และแต่ละจังหวัดแบ่งออกเป็นเทศบาลหรือที่เรียกว่า "โคมูนี" (Comuni) หรือเทศบาล มีทั้งหมด 136 เทศบาล โดยจังหวัดคัมโปบัสโซมีเทศบาล 84 เทศบาล และจังหวัดอีแซร์เนียมีเทศบาล 52 เทศบาล

• 
  เมืองคาปราคอตตา
• 
  เมืองอูรูรี
• 
  เมืองคัมโปบัสโซ
• 
  เมืองอีแซร์เนีย
• 
  เมืองโบยาโน
• 
  เมืองมีรันดา
• 
  โบสถ์เดลคริสโต ในเมืองเวนาโฟร
• 
  เมืองคัสเตลซานวินเชนโซ

• เว็บไซด์ของแคว้นโมลีเซ, สืบค้นวันที่ 14 ก.ค. 2552 (อิตาลี)

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แคว้นโมลีเซ

• เว็บไซด์อย่างเป็นทางการของแคว้นโมลีเซ (อิตาลี)
• ข้อมูลทั่วไปของแคว้น เก็บถาวร 2008-12-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อิตาลี)
• แผนที่แคว้นโมลีเซ^{[ลิงก์เสีย]}