เวลาออมแสงยุโรปกลาง

ชื่ออื่น ๆ ที่ใช้เรียกเวลาฤดูร้อนยุโรปกลางได้แก่ เวลาฤดูร้อนยุโรปตอนกลาง (Middle European Summer Time; MEST),^[2] เวลาออมแสงยุโรปกลาง (Central European Daylight Time; CEDT)^[3] และเวลาบราโว (Bravo Time; ตามชื่ออักษรที่สองในการออกเสียงตัวอักษรของการสื่อสารวิทยุ)^[4]

นับตั้งแต่ ค.ศ. 1996 มีการสังเกตเวลาฤดูร้อนยุโรปตั้งแต่เวลา 01:00 UTC (02:00 CET ถึง 03:00 CEST) ในวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนมีนาคม ถึงเวลา 01:00 UTC ในวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนตุลาคม ในอดีตกฎนี้ยังไม่เป็นมาตรฐานทั่วสหภาพยุโรป^[5]

มีข้อเสนอที่จะยกเลิกใช้งานเวลาฤดูร้อนในยุโรปเมื่อ ค.ศ. 2021 ด้วยการขยับเวลาฤดูหนาวไปชั่วโมงหนึ่งและตั้งไว้เช่นนั้นทั้งปี^[6]

นี่คือประเทศและดินแดนที่ใช้เวลาฤดูร้อนยุโรปกลาง:^[7]

• แอลเบเนีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1974
• อันดอร์รา, ตั้งแต่ ค.ศ. 1985
• ออสเตรีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• เบลเยียม, ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• โครเอเชีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• เช็กเกีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1979
• เดนมาร์ก (แผ่นดินใหญ่), ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• ฝรั่งเศส (แผ่นดินใหญ่), ตั้งแต่ ค.ศ. 1976
• เยอรมนี, ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• ยิบรอลตาร์, ตั้งแต่ ค.ศ. 1982
• ฮังการี, ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• อิตาลี, ตั้งแต่ ค.ศ. 1968
• คอซอวอ, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• ลีชเทินชไตน์, ตั้งแต่ ค.ศ. 1981
• ลักเซมเบิร์ก, ตั้งแต่ ค.ศ. 1981
• มอลตา, ตั้งแต่ ค.ศ. 1974
• โมนาโก, ตั้งแต่ ค.ศ. 1976
• มอนเตเนโกร, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• เนเธอร์แลนด์, ตั้งแต่ ค.ศ. 1977
• มาซิโดเนียเหนือ, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• นอร์เวย์, ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• โปแลนด์, ตั้งแต่ ค.ศ. 1977
• ซานมาริโน, ตั้งแต่ ค.ศ. 1966
• เซอร์เบีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• สโลวาเกีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1979
• สโลวีเนีย, ตั้งแต่ ค.ศ. 1983
• สเปน, ตั้งแต่ ค.ศ. 1974 (ยกเว้นกานาเรียสซึ่งใช้เวลาออมแสงยุโรปตะวันตก)
• สวีเดน, ตั้งแต่ ค.ศ. 1980
• สวิตเซอร์แลนด์, ตั้งแต่ ค.ศ. 1981
• นครรัฐวาติกัน, ตั้งแต่ ค.ศ. 1966

ประเทศเหล่านี้เคยใช้เวลาฤดูร้อนยุโรปกลาง:

• ลิเบีย, ค.ศ. 1951-1959, 1982-1989, 1996-1997, 2012-2013
• ลิทัวเนีย, ค.ศ. 1998-1999
• โปรตุเกส, ค.ศ. 1993-1995
• ตูนิเซีย, ค.ศ. 2005-2008

• เวลาออมแสงยุโรป
• เขตเวลา