Марлен Дытрых

Марыя Магдалена Дытрых нарадзілася 27 сьнежня 1901 у Шэнэбэргу, раёне Бэрліна, у сям’і афіцэра паліцыі Люі Эрыха Ота Дытрыха і яго жонкі Ёханы Фэльзынг. Да 1918 наведвае сярэднюю школу ў Бэрліне. Адначасна вучыцца гульні на скрыпцы ў прафэсара Дэсаў. У 1919—1921 займаецца музыкай у Ваймары ў прафэсара Робэрта Райца; у Бэрліне паступае ў акторскую школу Макса Райнхарта.

З 1922 выконвае дробныя ролі ў розных бэрлінскіх тэатрах; у тым жа годзе ўпершыню зьяўляецца на экране.

17 траўня 1923 выходзіць замуж за адміністратара кінавытворчасьці Рудольфа Зыбэра, у сьнежні 1924 у іх нараджаецца дачка Марыя. У 1925 Марлен аднаўляе працу ў тэатры і кіно. Яе заўважаюць крытыкі, завучы яе нямецкай Грэтай Гарбу. У 1928 першыя запісы песень на пласьцінкі разам з ансамблем рэвю «Гэта лунае ў паветры». Праз год Джозаф фон Штэрнбэрг бачыць яе ў рэвю «Два гальштукі» і запрашае на ролю Лолы Лолы ў фільме «Блакітны анёл».

У лютым 1930 Марлен Дытрых падпісвае кантракт зь фірмай «Paramount Pictures» і 1 красавіка 1930, у дзень прэм’еры «Блакітнага анёла», пакідае Бэрлін.

Шэсьць фільмаў, якія яна здымае ў Галівудзе са Штэрнбэргам, прыносяць ёй сусьветную вядомасьць. «Д’ябал — гэта жанчына» (The Devil is a Woman, 1935) становіцца іх апошняй сумеснай працай. У 1939 Марлен Дытрых атрымлівае амэрыканскае грамадзянства. З сакавіка 1943 на працягу трох гадоў выступае з канцэртамі ў войсках.

З 1946 па 1951 зноў рэгулярна здымаецца ў кіно. Акрамя гэтага яна вядзе радыёперадачы і піша артыкулы ў гламурныя часопісы. У 1953 у Лас-Вэгасе пачынае новую пасьпяховую кар’еру сьпявачкі і канфэрансье. На экране Марлен Дытрых зьяўляецца ўсё радзей, пры гэтым сама выбірае ролі і здымаецца ў дробных сцэнах за вялікія грошы. У 1960 яна прыяжджае з гастролямі ў Заходнюю Нямеччыну, дзе ёй адмаўляюць у гасьціннасьці з прычыны яе пазыцыі ў пэрыяд Другой сусьветнай вайны. У 1963 зь велізарным посьпехам праходзяць яе канцэрты ў Маскве і Ленінградзе. У 1975 у выніку няшчаснага выпадку ў Аўстраліі (пералом шыйкі сьцягна) сканчае кар’еру.

Апошнія 13 гадоў свайго жыцьця Дытрых праводзіць у сваёй кватэры ў Парыжы, падтрымліваючы сувязь з вонкавым сьветам толькі пасродкам тэлефону. У 1979 у Нямеччыне выходзяць яе мэмуары. У 1982—1983 Максыміліян Шэль запісвае зь ёй на плёнку шматгадзіннае інтэрвію, якое выкарыстае затым у сваім дакумэнтальным фільме «Марлен».

Марлен Дытрых памерла 6 траўня 1992 у сваёй кватэры ў Парыжы — па афіцыйнай вэрсіі ў выніку парушэньня функцыі сэрца і нырак.

• 24 ліпеня 2008 году на хаце ў раёне Шэнэбэрг, у якім нарадзілася Марлен Дытрых, была ўсталяваная памятная дошка ў яе гонар^[2].

• 1922 Такія мужчыны / So sind die Männer
• 1923 Трагедыя каханьня / Tragödie der Liebe
• 1923 Чалавек у дарозе / Der Mensch am Wege
• 1923 Скачок у жыцьцё / Der Sprung ins Leben
• 1926 Манон Леска / Manon Lescaut
• 1926 Дзюбары сёньня / Eine Dubyrry von heute
• 1926 Вышэй галаву, Чарлі! / Kopf hoch, Charly!
• 1926 Мадам не жадае дзяцей / Madame wünscht keine Kinder
• 1926 Жартаўнік / Der Juxbaron
• 1927 Яго найвялікшы зман / Madame wünscht keine Kinder
• 1927 Кафэ Электрык / Café Electric
• 1928 Прынцэса Олала / Prinzessin Olala
• 1928 Цэлую вашу руку, мадам / Ich küsse Ihre Hand, Madame
• 1929 Жанчына, па якой тужаць / Die Frau, nach der man sich sehnt
• 1929 Карабель страчаных / Der Schiff der verlorenen Menschen
• 1929 Небясьпекі шлюбнага пэрыяду / Gefahren der Brautzeit
• 1930 Блакітны анёл / Der blaue Engel — Лола Лола
• 1930 Марока / Morocco — Эмі Джолі
• 1931 Аганьбаваная / Dishonored — Мэры Калвэрэр
• 1932 Шанхайскі экспрэс / Shanghai Express — Магдален
• 1932 Бялявая Вэнэра / Blonde Venus — Хэлен Фарадэй
• 1933 Песьня песень / Song of Songs — Лілі Кжэпанэк
• 1934 Крывавая імпэратрыца / The Scarlet Empress — Кацярына II
• 1935 Д’ябал — гэта жанчына / The Devil is a Woman — Конча Пэрэз
• 1936 Жаданьне / Desire — Мадэлен дэ Бюпрэ
• 1936 Сад Алаха / The Garden of Allah — Даміні Энфільдэн
• 1937 Рыцар без дасьпехаў / Knight Without Amour — Герцагіня Алесандра Ўладзінава
• 1937 Анёл / Angel — Марыя 'Анёл' Бэйкер
• 1939 Дэстры зноў у сядле / Destry Rides Again — Фрэнчы
• 1940 Сем грэшнікаў / Seven Sinners — Біжу Блянш
• 1941 Полымя Новага Арлеана / The Flame of New Orlean — Герцагіня Клэр Лэдо
• 1941 Мужчынская энэргія / Manpower — Фэй Дуваль
• 1942 Так жадае лэдзі / The Lady is Willing — Элізабэт Мадэн
• 1942 Нягоднікі / The Spoilers — Шэры Малот
• 1942 Піцбург / Pittsburg — Джосі 'Ханкі' Вінтэрс
• 1944 Кісмэт / Kismet — Джаміла
• 1944 Сьледуя за хлопцамі / Follow the Boys — камэа
• 1946 Марцін Руманьяк / Martin Roumagnac — Блянш Фэранд
• 1947 Залатыя завушніцы / Golden Earrings — Лідзія
• 1948 Замежны раман / A Foreign Affair — Эрыка фон Шлютаў
• 1949 Галаваломка / Jigsaw — камэа
• 1950 Страх сцэны / Stage Fright — Шарлот Інвуд
• 1951 На небе няма шашы / No Highway in the Sky
• 1951 Ранча з благой славай / Rancho Notorious — Алтар Кін
• 1956 Вакол сьвету за 80 дзён / Around the World in 80 Days — Гаспадыня салёну
• 1957 Монтэ-Карлё / Montecarlo — Марыя дэ Крэвэсье
• 1957 Сьведка абвінавачваньня / Witness for the Prosecution — Крысьцін Хэльм Воль
• 1957 Пячатка зла / Touch of Evil — Таня
• 1961 Нюрнбэрскі працэс / Judgment at Nuremberg — Місіс Бэртхалт
• 1962 Чорная ліса. Праўдзівая гісторыя Адольфа Гітлера / The Black Fox. The True Story of Adolf Hitler — дыктар
• 1963 Парыж у сьпякоту / Paris When It Sizzles — камэа (у тытрах не паказаная)
• 1978 Прыгожы жыгала — бедны жыгала / Schöner Gigolo, armer Gigolo — Баранэса фон Зомэрынг
• 1984 Марлен / Marlene — голас за кадрам

• Рудольф Зыбэр

• Афіцыйны сайт
• Marlene Dietrich (анг.) на сайце IMDb