Англа-фрызскія мовы

Англа-фрызскія мовы — падгрупа заходнегерманскіх моў, якая ўключае старажытнаанглійскую, старажытнафрызскую  (англ.) і мовы, якія ўзыходзяць да іх.

Тэрытарыяльнае распаўсюджванне англа-фрызскіх моў.
Англик      Англійская      Шатландская Фрызскія мовы      Заходнефрызская      Паўночнафрызская      Усходнефрызская

Англа-фрызскае дрэва моў:

Англа-фрызскія мовы адрозніваюцца ад іншых заходнегерманскіх моў законам інгевонскіх насавых спірант  (англ.), вымаўленнем пярэдняга «А» (англ.: A-fronting), палаталізацыяй (змякчэннем) старажытнанямецкага *K k пярэднеязычным зычным перад галоснымі пярэдняга раду, напрыклад:

Носьбіты старажытных англа-фрызскіх і старажытнасаксонскай моў жылі дастаткова блізка, каб сфармаваць моўны саюз, таму англа-фрызскія мовы маюць некаторыя рысы, характэрныя толькі для гэтых моў[1]. Аднак, нягледзячы на іх агульнае паходжанне, моўныя кластары «Англік» і фрызскі падвергліся моцнай дыферэнцыяцыі, галоўным чынам з-за моцнага ўплыву нарвежскай і французскай моў на «англік» і галандскага і нямецкага ўплыву на фрызскі кластар. У выніку ў наш час фрызскія мовы маюць значна больш агульнага з галандскай мовай і ніжненямецкімі дыялектамі, у той час як мовы «Англіка» знаходзяцца пад моцным уплывам паўночнанямецкіх (і не толькі нямецкіх) дыялектаў.

Эвалюцыя фаналогіі англа-фрызскіх моў

Асноўныя змены, якія паўплывалі на гучанне галосных у англа-фрызскіх мовах храналагічным парадку[2] :

  • назалізацыя заходнегерманскага ā̆ перад насавым зычным;
  • страта n перад спірантам, што прыводзіць да падаўжэння і назалізацыі папярэдняга галоснага;
  • цяперашні і мінулы час у множным ліку зводзіцца да адной формы;
  • A-fronting : WGmc→ ǣ , нават у дыфтонгах ai и au;
  • палаталізацыя (але не фанемізацыя палатальных зычных);
  • пераход ǣ → а пад уплывам суседніх згодных;
  • пераход ǣē у старажытнаанглійскіх дыялектах (выключаючы заходнесаксонскі) і фрызскіх мовах;
  • аднаўленне a перад галоснай задняга раду ў наступным складзе; фрызскі æuau → старажытнафрызскі ā/a;
  • у заходнесаксонскай дыфтангізацыя паднябенных зычных;
  • i — мутацыі, якія ідуць за сінкопай;
  • фанемізацыя палатальных зычных і асібіляцыя;
  • зліццё суседніх галосных гукаў і зваротная мутацыя.

Параўнанне лічэбнікаў

Параўнанне колькасных лічэбнікаў ад 1 да 10 у англа-фрызскіх мовах:

Мова12345678910
Англійскаяonetwothreefourfivesixseveneightnineten
Шатландскаяane
ae*
twathreefowerfivesaxseivenaichtnineten
Ёлаoantwyedhreevourveevezeesezevenayghtneendhen
Заходнефрызскаяientwatrijefjouwerfiifseissânachtnjoggentsien
Усходнефрызскаяaantwäi
twäin
twoo
träifjauwerfieuwsäkssoogenoachtenjugentjoon
Паўночнафрызская (дыялект мурынг)iinj
ån
tou
tuu
trii
tra
fjouerfiiwseekssoowenoochtnüügentiin
  • Ae /eː/, /jeː/ форма, якая выкарыстоўваецца перад імёнамі.[3]

Параўнанне фрызскай лексікі з англійскай, нямецкай і нідэрландскай

ФрызскаяАнглійскаяНідэрландскаяНямецкая
deidaydagTag
reinrainregenRegen
weiwaywegWeg
neilnailnagelNagel
tsiischeesekaasKäse
tsjerkechurch
kirk (Scotland)
kerkKirche
tegearretogethersamen
tezamen
tegader (archaic)
zusammen
sibbesibling*sibbeSippe
kaaikeysleutelSchlüssel
ha westhave beenben geweestbin gewesen
twa skieptwo sheeptwee schapenzwei Schafe
hawwehavehebbenhaben
úsusonsuns
hynderhorsepaard
ros (dated)
Ross / Pferd
breabreadbroodBrot
hierhairhaarHaar
earearoorOhr
doardoordeurTür
griengreengroenGrün
swietsweetzoetsüß
trochthroughdoordurch
wietwetnatnass
eacheyeoogAuge
dreamdreamdroomTraum
it giet oanit’s onhet gaat doores geht weiter/los
  • слова sibling, якое азначае «сваяк», у англійскай мове ўключае паняцці «брат і сястра».

Альтэрнатыўная класіфікацыя

Дрэва англа-фрызскіх моў было апісана ў XIX стагоддзі Аўгустам Шлейхерам[4].

Альтэрнатыўную класіфікацыю англа-фрызскіх моў прапанаваў у 1942 нямецкі лінгвіст Фрыдрых Маўрэр  (англ.) (1898—1984) у працы Nordgermanen und Alemannen. Маўрэр не лічыў англа-фрызскія мовы падгрупай германскіх моў. Замест гэтага ён прапанаваў канцэпцыю інгевонскіх моў — паводле яго меркавання, агульнага продка старажытнафрызскай  (англ.), старажытнаанглійскай і старажытнасаксонскай моў. Маўрэр не лічыў інгевонскія мовы адзінай маналітнай прамовай, разглядаючы іх хутчэй як групу цесна звязаных дыялектаў, якія параўнальна адначасова зведалі некаторыя змяненні[5].

Гл. таксама

Зноскі

Літаратура

  • Friedrich Maurer (1942), Nordgermanen und Alemannen: Studien zur Sprachgeschichte, Stammes- und Volkskunde, Strasbourg: Hünenburg.