Нік Перумаў

Мікалай Перумаў нарадзіўся ў Ленінградзе 21 лістапада 1963 года. Як сцвярджае пісьменнік, па бацькоўскай лініі прозвішча «Перумаў» ўзыходзіць да армянскага^[3] дваранскага роду (верагодна - Пірумян), прадстаўнік якога пераехаў у Расію ў пачатку XIX стагоддзя; з боку маці продкі Перумава - дваране, якія атрымалі дваранства яшчэ да Пятра^[3]. Мікалай скончыў кафедру біяфізікі фізіка-механічнага факультэта Ленінградскага політэхнічнага інстытута па спецыяльнасці інжынер-фізік. Займаўся малекулярнай біялогіяй і дзесяць гадоў адпрацаваў у Ленінградскім НДІ асабліва чыстых біяпрэпаратаў.

Пісаць пачаў у канцы 1970-х гадоў. У той жа час захапіўся фэнтэзі і фантастыкай, у асаблівасці кнігамі Толкіна, якія чытаў у арыгінале і рабіў уласны пераклад. Быў удзельнікам толкіністскага руху, а таксама частым наведвальнікам сеткі Фіданэт пад псеўданімам «капітан Уртханг», воін-арк. Першым буйным творам Перумава, тады яшчэ пісьменніка-аматара, стала дылогія «Нисхождение Тьмы или 300 лет спустя», дзеянне якой адбывалася ў Міжзем’е, свеце Толкіна.

Па прапанове калегі, Перумаў апублікаваў дылогію ў выдавецтве «Каўказская Бібліятэка» ў 1993 годзе. Праз паўгода адрэдагаваная версія кнігі была выпушчаная выдавецтвам «Паўночна-Захад» пад назвай «Кольцо Тьмы». Кніга зрабіла фурор на рынку фантастыкі, выклікала як вельмі станоўчыя, так і крытычныя ацэнкі. Прыхільнікі лічаць «Кольцо Тьмы» творам, заснаваўшым рускае фэнтэзі, у той час як крытыкі асуджаюць выкарыстанне свету Толкіна і дыскусію з яго маральнымі ўстаноўкамі. У 1994 годзе на пісьменніка быў здзейснены няўдалы хуліганскі напад^[4], звязаны, як лічыцца, менавіта з супярэчнасцямі вакол кнігі. У якасці працягу «Кольца Тьмы», Перумаў пазней напісаў раман «Адамант Хенны», які меў меншы поспех. Аўтар выказваў жаданне перапісаць яго ў выглядзе двухтомніка і дапісаць працяг, рабочая назва «Водопад» («Небо Валинора»).

У далейшым Нік Перумаў не пісаў пра Міжзем’е і публікаваў кнігі толькі па ўласных светах. Асноўным месцам дзеяння яго кніг стала Упорядоченное - сістэма узаемазвязаных светаў, упершыню згаданая ў рамане «Гибель Богов». У яго ўваходзяць такія светы, як Х'ервард, Эвіал, Мельін і іншыя. Найбуйнейшым творам пра Упорядоченное стала шматсерыйная эпапея «Хранитель мечей» аб магу і шпіёне Фесэ, які вандруе паміж светамі і які апынуўся уцягнутым у супрацьстаянне сусветных сіл. У раманах аб Упорядоченное аўтар прытрымліваўся светапогляднай пазіцыі, блізкай да ніцшэанства, часта алегарычна крытычнай да рэлігіі.

Пазней Перумаў таксама пісаў кнігі ў іншых жанрах, такіх як касмічная фантастыка («Череп на рукаве», «Череп в небесах»), стымпанк («Не время для драконов», у суаўтарстве з Сяргеем Лук'яненка), альтэрнатыўная гісторыя («Млава чырвоная» , у суаўтарстве з Верай Камшой).^[5]

У 1998 годзе пасля фінансавага крызісу ў Расіі Нік пераехаў у ЗША, спачатку ў Далас. Зараз жыве з жонкай і трыма сынамі ў Паўночнай Караліне, дзе піша свае кнігі, а таксама працуе ў навуковым інстытуце па сваёй асноўнай спецыяльнасці - біяфізіка і малекулярная біялогія.

За 15 гадоў літаратурнага творчасці з-пад пяра Ніка Перумава выйшлі 23 кнігі, агульным накладам больш за 6 млн асобнікаў^[6]. Некаторыя з іх перакладзены на польскую, чэшскую, балгарскую, славацкую, эстонскую, шведскую і нямецкую мовы і выдадзены ў адпаведных краінах. Часцей за ўсё перакладаліся раман «Гибель Богов», «Кольцо Тьмы» і пачатковыя раманы «Хранителя мечей». Першае выданне на англійскай мове адбылося ў 2007 годзе: раман «Гибель Богов» апублікаваны выдавецтвам Baen пад назвай «Godsdoom: The Book of Hagen».