Δυσθρεψία
Η δυσθρεψία είναι η κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται έλλειψη ή περίσσεια διαφόρων θρεπτικών συστατικών στη διατροφή, με συνέπειες οι οποίες φαίνονται στην κατάσταση των ιστών ή του συνόλου του οργανισμού. Περιλαμβάνει τόσο τον υποσιτισμό όσο και τον υπερσιτισμό. Η δυσθρεψία μπορεί να εκδηλωθεί με μεγάλη ποικιλία συμπτωμάτων.[1] Στο περισσότερο κόσμο, η δυσθρεψία είναι παρούσα με τη μορφή του υποσιτισμού, ο οποίος προκαλείται από μια διατροφή με έλλειψη πρωτεϊνών ή θερμίδων.[2] Στα πλουσιότερα έθνη, η δυσθρεψία προκαλείται από ανθυγειινές δίαιτες, πλούσιες σε ενέργεια, λιπαρά και υδατάνθρακες. Η αυξανόμενη τάση της παχυσαρκίας αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τη δημόσια υγεία στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, ακόμη και στις αναπτυσσόμενες χώρες.[3]
| Δυσθρεψία | |
|---|---|
 Η πορτοκαλί κορδέλα - σύμβολο για την δυσθρεψία | |
| Ειδικότητα | ενδοκρινολογία, εντατική θεραπεία και θρέψη |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-9 | 263.9 |
| MedlinePlus | 000404 |
| eMedicine | ped/1360 |
| MeSH | D044342 |
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εχεί αναφέρει ότι η πείνα και συσχετιζόμενος υποσιτισμός είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη δημόσια υγεία του κόσμου.[4] Η βελτίωση της διατροφής είναι θεωρείται ευρέως ως η πιο αποτελεσματική μορφή βοήθειας.[4][5] Συγκεκριμένες παρεμβάσεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν τα αίτια του υποσιτισμού, έχουν αποδειχθεί ότι έχουν ανάμεσα στην καλύτερα αξία σε σχέση με το κόστος ανάμεσα στις αναπτυξιακές παρεμβάσεις.[6] Έκτακτα μέτρα περιλαμβάνουν την παροχή των ανεπαρκών μικροθρεπτικών συστατικών μέσω ενισχυμένων σκονών ή απευθείας μέσω συμπληρωμάτων.[7][8] Ο ΠΟΥ, η UNICEF και το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ την αντιμετώπιση του σοβαρού υποσιτισμού οξείας μορφής στην κοινότητα με έτοιμες προς χρήση θεραπευτικές τροφές, οι οποίες έχουν αποδειχθεί ότι προκαλούν αύξηση του σωματικού βάρους σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Το μοντέλο ανακούφισης της πείνας χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο από τις ομάδες βοήθειας είναι η παροχή μετρητών ή κουπονιών μετρητών στους πεινασμένους για να πληρώσουν τους τοπικούς αγρότες, αντί να αγοράζουν τρόφιμα από τις δωρήτριες χώρες για την αποτροπή του ντάμπινγκ.[9][10]