Τζέιμς Μίλνερ

Γεννημένος στο Λιντς, ο Μίλνερ έπαιξε τα περισσότερα παιχνίδια της παιδικής του ηλικίας για το Δημοτικό Σχολείο του Γουέστμπρουκ Λέικ (Westbrook Lane Primary School) στο Χόρσφορθ. Αργότερα ήταν μαθητής του Horsforth School. Ο Γκρέιμ Κούλσον, προπονητής από το Ράουντον, αναγνώρισε το ταλέντο του νεαρού Μίλνερ και τον έπεισε να συμμετέχει για το Ράουντον σε αρκετές διοργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου μιας διοργάνωσης στο Rawdon Meadows, όπου ο Μίλνερ πέτυχε τέσσερα τέρματα στον τελικό.^[6]

Ο Μίλνερ περιγράφεται ως άριστος μαθητής στο σχολείο - έφυγε με 11 GCSEs και ένα βραβείο για την εμφάνιση του στο φυσική αγωγή.^[6][7] Ο Μίλνερ αναδείχτηκε και ως ταλέντο στο κρίκετ, στο sprint και στο τρέξιο μεγάλων αποστάσεων. Έπαιξε για την ομάδα κρίτετ του Yorkshire School, ήταν πρωταθλητής στο cross-country στο σχολείο του για 3 συνεχόμενα χρόνια και πρωταθλητής επαρχίας στα 100 μέτρα για δύο συνεχόμενα χρόνια.^[6] Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Σπα της Βοστόνης (Boston Spa School)^[8] - η σχολή είχε διάφορες συμφωνίες με ποδοσφαιρικούς συλλόγους.^[9]

Υποστήριζε τη Λιντς Γιουνάιτεντ από νεαρή ηλικία. Η πρώτη επιτυχία που σημείωσε η ομάδα του τότε ήταν η κατάκτηση του FA Youth Cup το 1993. Αυτός και οι συμπαίκτες του, Πίτερ και Λέσλεϊ, ήταν κάτοχοι εισιτηρίων διαρκείας και ο Μίλνερ έγινε αργότερα ball boy του συλλόγου.^[10]

Όταν ήταν στην ηλικία των 10 ετών, εντάχθηκε στην Ακαδημία της Λιντς Γιουνάιτεντ, μετά από συστάσεις ενός προπονητή, ενώ ο Μίλνερ αγωνιζόταν για τους Westbrook Juniors στο Χόρσφορθ.^[6] Στην ακαδημία, ο Μίλνερ έπαιξε εναντίον σύγχρονων αντιπάλων απ' άλλες ομάδες του βορρά, όπως ο μελλοντικός επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Γουέιν Ρούνεϊ. Είδωλο του νεαρού Μίλνερ ήταν ο γεννημένος στο Λιντς Άλαν Σμιθ, ο οποίος τότε ήταν επιθετικός της Λιντς Γιουνάιτεντ - επίσης, ο Μίλνερ εμπνεύστηκε από το παράδειγμα του Σμίθ, καθώς ο τελευταίος είχε φθάσει στην πρώτη ομάδα μέσω της ακαδημίας, κάτι που σκόπευε να κάνει και ο Μίλνερ.^[10] Έχοντας καλή πρόοδο στην ακαδημία, έγινε ασκούμενος μετά την αποφοίτηση από το σχολείο.^[6] Ωστόσο, ο πατέρας του επέμενε πως πρέπει να παρακολουθεί μια φορά την εβδομάδα τα μαθήματα του στο κολέγιο για να συνεχίσει την εκπαίδευση του.^[11] Ο Μίλνερ δήλωσε αργότερα πως προσπαθούσε να μη σκεφτεί «πως τα κατάφερε ήδη», αν και μετά δυσκολίας πίστευε πως αγωνιζόταν με ποδοσφαιριστές της πρώτης ομάδας, όπως ο Ντέιβιντ Μπάτι και ο Ολιβιέ Ντακούρ.^[7] Συνέχισε να προοδεύει στη νεανική ομάδα και έλαβε κλήσεις στις εθνικές Αγγλίας κάτω των 15 και κάτω των 17.^[6][12] Βοήθησε την εθνική Αγγλίας κάτω των 17 να καταλάβει το τρόπαιο σε μια θερινή διοργάνωση με αντιπάλους την εθνική Ιταλίας, την εθνική Τσεχίας και την εθνική Βραζιλίας, πετυχαίνοντας μάλιστα ένα τέρμα στα δίχτυα της τελευταίας.^[13] Ο Μίλνερ ισχυρίζεται πως δεν κατανάλωσε ποτέ στη ζωή του αλκοολούχα ποτά, παρά την πίεση που δέχθηκε από διάφορα άτομα καθώς μεγάλωνε.^[14]

Λιντς Γιουνάιτεντ

Στις 10 Νοεμβρίου 2002, ο Μίλνερ έκανε το ντεμπούτο του για τη Λιντς Γιουνάιτεντ σε αγώνα κατά της Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ, όταν βγήκε ως αλλαγή του Τζέισον Ουίλκοξ στα τελευταία 6 λεπτά. Αυτή η εμφάνιση τον έκανε τον δεύτερο νεότερο ποδοσφαιριστή που έπαιξε σε αγώνα της Πρέμιερ Λιγκ, όντας 16 ετών και 309 ημερών.^[15] Στους αγώνες του Boxing Day 2002, πέτυχε τέρμα στα πλαίσια της νίκης (2-1) κατά της Σάντερλαντ ΑΦΚ, όντας 16 ετών και 356 ημερών, με αποτέλεσμα να γίνει ο νεότερος παίχτης που πέτυχε τέρμα στη Πρέμιερ Λιγκ.^[16] Το ρεκόρ αυτό έκτοτε έχει σπάσει από τον Τζέιμς Βόγκαν της Έβερτον ΦΚ.

Σε αγώνα κατά της Τσέλσι ΦΚ, ένα μήνα αργότερα, ο Μίλνερ σκόραρε εκ νέου, αφού κατέβασε τη μπάλα και προσπέρασε τον αμυντικό της Τσέλσι Μαρσέλ Ντεσαϊγί, με αποτέλεσμα να μπορεί να σουτάρει από απόσταση 16 μέτρων.^[17] Οι δημοσιογράφοι εντυπωσιάστηκαν από την εμφάνιση του σ' αυτό τον αγώνα, κυρίως από την επιθυμία του, την αυτοπεποίθηση του και την ικανότητα να παίζει και με τα δύο πόδια. Ο προπονητής της Τσέλσι, Κλαούντιο Ρανιέρι δήλωσε πως ο Μίλνερ έπαιξε ως πολύ έμπειρος παίχτης.^[18] Αυτή η εμφάνιση οδήγησε στη σύγκριση του με τους Άγγλους διεθνείς Μάικλ Όουεν και Γουέιν Ρούνεϊ, καθώς και αυτοί είχαν γίνει διάσημοι ποδοσφαιριστές σε νεαρή ηλικία.^[19]

Μετά από αρκετές συμμετοχές με τη φανέλα της Λιντς, ο Μίλνερ υπέγραψε με τον σύλλογο πενταετές συμβόλαιο, στις 10 Φεβρουαρίου 2003.^[20] Στην αρχή της χρονιάς 2003-04, ο Μίλνερ έπαιξε ένα μήνα ως δανεικός στη Σουίντον Τάουν, η οποία αγωνιζόταν στην τρίτη κατηγορία του πρωταθλήματος Αγγλίας.^[10] Συμμετείχε σε έξι αγώνες με τη φανέλα της Σουίντον και πέτυχε δύο τέρματα κατά της Πίτερμπορο Γιουνάιτεντ^[21] και της Λούτον Τάουν.^[22]

Ωστόσο, η Λιντς Γιουνάιτεντ βρισκόταν σε κρίση: η ομάδα είχε εμπλοκή σε διάφορες αρνητικές ιστορίες στα ΜΜΕ και αρκετά παίχτες της πρώτης ομάδας αποχώρησαν. Ο Μίλνερ δήλωσε πως η εμπειρία του τον έκανε συναισθηματικά δυνατότερο και τον έμαθε πως να αντιμετωπίζει τα προβλήματα της ομάδας.^[10] Μετά τον υποβιβασμό της Λιντς στη Championship, η Τότεναμ Χότσπερ, η Άστον Βίλα και η Έβερτον ΦΚ εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για τη μεταγραφή του Μίλνερ^[15] Τελικά, η Άστον Βίλα και η Έβερτον δεν προχώρησαν σε επίσημη πρόταση, ενώ ο Μίλνερ απέρριψε την πρόταση της Τότεναμ, καθώς η βάση της ομάδας βρισκόταν μακριά από το πατρικό του σπίτι, στο οποίο ζούσε ακόμα.^[23][24] Η Λιντς επέμενε πως ο Μίλνερ θα μείνει στην ομάδα και ο πρόεδρος του συλλόγου δήλωσε πως ο ποδοσφαιριστής αποτελεί «το μέλλον της Λιντς».^[10] Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα ανάγκασαν τη Λιντς να πουλήσει τον Μίλνερ στη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ με αρχική τιμή 3.6 εκατομμυρίων λιρών.^[25] Αν και ο Μίλνερ εξέφρασε την απροθυμία του να εγκαταλείψει τον αγαπημένο του σύλλογο, δήλωσε πως «θα έκανε αυτό που συμφέρει περισσότερο στον σύλλογο»^[10] και τον Ιούλιο του 2004 υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με τη Νιούκασλ.^[15]

Νιούκασλ

Ο Μίλνερ έκανε την πρώτη του εμφάνιση για τη Νιούκασλ στα πλαίσια μιας φιλικής διοργάνωσης στην Ασία, πετυχαίνοντας το πρώτο του τέρμα σε αγώνα κατά της Kitchee SC (1-1), στο Χονγκ Κονγκ.^[26] Κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, όπως δήλωσε αργότερα, παρακολουθούσε στενά τις επαφές του επιθετικού Άλαν Σίρερ με τα ΜΜΕ, χάρη στις οποίες απέκτησε μια καλύτερη ιδέα για τη δική του συμπεριφορά απέναντι στα ΜΜΕ.^[7]

Το πρώτο του παιχνίδι στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Νιούκασλ ήταν ο αγώνας κατά της Μίντλεσμπρο ΦΚ στις 18 Αυγούστου 2004, όπου έπαιξε ως winger στο δεξιό χώρο του γηπέδου, αν και στη Λιντς αγωνιζόταν συνήθως στ' αριστερά. Όταν ρωτήθηκε μετά τον αγώνα, δήλωσε πως δεν είχε προτιμήσεις για τη θέση του στον αγωνιστικό χώρο.^[27] Ένα μήνα αργότερα έκανε το ντεμπούτο του σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, όταν η Νιούκασλ έπαιζε στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ απέναντι στη Χάποελ Μπνέι Σαχνίν (Ισραήλ), μπαίνοντας ως αλλαγή του Σολά Αμεόμπι.^[28] Εκείνο το μήνα, πέτυχε το πρώτο του τέρμα για την ομάδα, επίσης ως αλλαγή, στη νίκη κατά της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον (3-1).^[29] Όλα έδειχναν πως σύντομα θα ξεκινούσε ως βασικός στη Νιούκασλ.

Ωστόσο, η κατάσταση άλλαξε για τον Μίλνερ όταν ο προπονητής της Νιούκασλ, Ρόμπι Ρόμπσον, τον οποίο ο ποδοσφαιριστής θεωρούσε μέντορά του, αντικαταστάθηκε από τον Γκρέιαμ Σούνες. Υπό τον νέο προπονητή, βγήκε στην αρχική ενδεκάδα της Νιούκασλ σε 13 αγώνες του πρωταθλήματος, αλλά δεν κατάφερε να παίξει για 90 λεπτά με τη φανέλα της Νιούκασλ μέχρι τον Απρίλιο του 2005. Ο Σούνες δεν συμπεριλάμβανε τον Μίλνερ στη βασική ενδεκάδα της Νιούκασλ και δήλωσε πως «ο σύλλογος δεν θα κερδίσει τίποτε με μια ομάδα από Τζέιμς Μίλνερ», με τον ποδοσφαιριστή να δηλώνει πως η δήλωση του προπονητή ήταν «ληξιπρόθεσμη».^[30] Ωστόσο, δήλωσε πως ήταν εξοργισμένος που δεν βγήκε ως βασικός για τα περισσότερα παιχνίδια της χρονιάς.^[31]

Στην αρχή της χρονιάς 2005-06, ο Μίλνερ πέτυχε στο Κύπελλο Ιντερτότο στον εκτός έδρας αγώνα κατά της ΜΦΚ Ντούμπνιτσα (3-1 υπέρ της Νιούκασλ), ενώ έδωσε ασίστ στον Άλαν Σίρερ για το τρίτο τέρμα της ομάδας.^[32] Στον επόμενο γύρο, πέτυχε τέρμα κατά της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Παρά τις επιτυχίες του, ο Μίλνερ αναγκάστηκε να παίξει ως δανεικός μέχρι το τέλος της χρονιάς στην Άστον Βίλα, μετά τη μεταγραφή του Νολμπέρτο Σολάνο από την Άστον Βίλα στη Νιούκασλ. Ο προπονητής της Άστον Βίλα, Ντέιβιντ Ο'Λίρι, ο οποίος προπονούσε τον Μίλνερ στη Λιντς, δήλωσε πως ήταν χαρούμενος που είχε εκ νέου τον Μίλνερ και εξέφρασε την ελπίδα να τον βελτιώσει ως ποδοσφαιριστή.^[33][34]

Άστον Βίλα (δανεικός)

Ο Μίλνερ έκανε το ντεμπούτο του για την Άστον Βίλα στις 12 Σεπτεμβρίου 2005, σε αγώνα της Premiership κατά της Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ. Πέντε μέρες αργότερα, πέτυχε το πρώτο του τέρμα για την ομάδα στον αγώνα κατά της Τότεναμ Χότσπερ (1-1). Στο Λιγκ Καπ Αγγλίας, βοήθησε την ομάδα του να ανατρέψει το εις βάρος της σκορ (3-1) στον αγώνα κατά της Wycombe Wanderers, πετυχαίνοντας δύο τέρματα στο δεύτερο ημίχρονο - ο αγώνας έληξε με σκορ 8-3 υπέρ της Άστον Βίλα.^[35] Κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ο Μίλνερ δήλωνε πως εμπιστεύεται τη νέα του ομάδα και εξέφρασε τη σιγουριά του πως θα βελτιώσει τα (αρχικά) κακά της αποτελέσματα.^[36]

Ο Μίλνερ θεωρήθηκε ως θετική μεταγραφή, παρά την απογοητευτική εμφάνιση της Άστον Βίλα.^[37] Ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής εξέφρασε τη χαρά του για τον δανεισμό, δηλώνοντας πως επιθυμούσε να μείνει στην Άστον Βίλα καθώς μπορούσε να γίνει βασικός, αν και εξέφρασε την άποψη πως αυτό δεν μπορούσε να το ελέγξει ο ίδιος.^[38] Ο Ντέιβιντ Ο'Λίρι επιβεβαίωσε την επιθυμία του να κρατήσει τον Μίλνερ στην ομάδα, αν και εξέφρασε την αμφιβολία του για το αν ο σύλλογος θα του έκανε τέτοια πρόταση.^[39] Αρνήθηκε να υπογράψει τον Ρόμπερτ Χουτ σε μια προσπάθεια να κρατήσει τον Μίλνερ.^[40] Λίγο πριν τη λήξη του δανεισμού ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Άστον Βίλα και της Νιούκασλ.

Ο νέος προπονητής της Νιούκασλ, Γκλεν Ρέντερ, εκτίμησε τις ικανότητες του Μίλνερ περισσότερο από τον προκάτοχο του και εξέφρασε την επιθυμία του να κρατήσει τον ποδοσφαιριστή στη Νιούκασλ.^[41] Η δήλωση αυτή, σε συνδυασμό με την αποχώρηση του Ο'Λέρι και την έλλειψη πόρων για μεταγραφές εκ μέρους της Άστον Βίλα, έκανε την παραμονή του Μίλνερ στην Άστον Βίλα να φαίνεται απίθανη.^[42] Τον Ιούνιο, η Άστον Βίλα αρνήθηκε μια προσφορά για τον Μίλνερ στα πλαίσια μιας ανταλλαγής με τον Γκάρεθ Μπάρρι.^[43] Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις άλλαξαν πορεία όταν η Άστον Βίλα αποκτήθηκε από τον Αμερικανό δισεκατομμυριούχο Ράντι Λέρνερ και ο Μάρτιν Ο' Νιλ ανέλαβε ως προπονητής της ομάδας. Στις 30 Αυγούστου, η Άστον Βίλα προχώρησε σε καλύτερη προσφορά, η οποία έγινε αποδεχτή από τον πρόεδρο της Νιούκασλ, Φρέντι Σέρφερντ. Τα ΜΜΕ ανέφεραν πως η Άστον Βίλα θα έδινε 4 εκατομμύρια λίρες. Ωστόσο, την τελευταία στιγμή, η Νιούκασλ ανακάλεσε τον Μίλνερ και οι διαπραγματεύσεις έληξαν.^[44][45]

Επιστροφή στη Νιούκασλ

Οι παίκτες και ο προπονητής της Νιούκασλ εξέφρασαν τη χαρά τους για την επιστροφή του Μίλνερ στην αρχή της χρονιάς 2006-07.^[46] Ο Ρόεντερ επαίνεσε τον Μίλνερ για τη συμπεριφορά του μετά την ανακοίνωση της αποτυχίας της μεταγραφής στην Άστον Βίλα, αν και ασκήθηκε έντονη κριτική στον Ρόεντερ για τον χειρισμό της υπόθεσης. Ο Ρόεντερ δήλωσε πως θα χρησιμοποιήσει τον Μίλνερ σε πολλά παιχνίδια - ο Μίλνερ έγινε βασικός της Νιούκασλ για το υπόλοιπο της χρονιάς.^[44]

Η Νιούκασλ έκανε κακή αρχή τη χρονιά 2006-07 στην Αγγλία, αλλά στην Ευρώπη, ο Μίλνερ έπαιξε κύριο ρόλο στην πρόκριση της Νιούκασλ από τη φάση των ομίλων του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Μετά τη φάση των ομίλων κυκλοφόρησαν διάφορες φήμες που ήθελαν τον Μίλνερ να παίρνει μεταγραφή τον Ιανουάριο, αλλά ο Ρόεντερ και ο Μίλνερ απέρριψαν αυτές τις φήμες.^[47]

Στις 1 Ιανουαρίου 2007, ο Μίλνερ πέτυχε το πρώτο του τέρμα εκείνη τη χρονιά σε αγώνα κατά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2-2). Το τέρμα ήρθε μετά από δυνατό σουτ από απόσταση 23 μέτρων.^[48] Πέτυχε ακόμα δύο τέρματα στις επόμενες 3 εβδομάδες, απέναντι στη Μπέρμιγχαμ Σίτι και στη Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ. Και τα δύο τέρματα επιτεύχθηκαν μετά από σουτ εξ αποστάσεως 20 μέτρων. Αργότερα, ο Ρόεντερ επαίνεσε την πρόοδο του Μίλνερ και δήλωσε πως ήταν ο πιο σκληρά προπονούμενος ποδοσφαιριστής της ομάδας. Επίσης, κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ο Μίλνερ απέδειξε πως μπορούσε να πετύχει τέρματα και με τα δύο πόδια και από τις δύο πλευρές.^[49] Ως αποτέλεσμα, ο Μίλνερ υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Νιούκασλ τον Ιανουάριο, το οποίο εξασφάλισε το μέλλον του στον σύλλογο μέχρι το 2011.^[50][51] Υπέγραψε ακόμα ένα τετραετές συμβόλαιο τον Μάη του 2007, όταν προπονητής της Νιούκασλ ανέλαβε ο Σαμ Άλαρνταϊς.^[52] Ο ποδοσφαιριστής δήλωσε πως ήταν χαρούμενος για το μέλλον του στην ομάδα και ο προπονητής δήλωσε πως οι προπονήσεις «ήταν οι καλύτερες που είχε δει στη ζωή του».^[53] Κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ο Άλλαρνταϊς δήλωσε πως ο Μίλνερ επιθυμούσε τόσο πολύ να παίξει, με αποτέλεσμα ο προπονητής να ανησυχεί ότι ο ποδοσφαιριστής «θα καεί ψυχολογικά [και] σωματικά». Ως αποτέλεσμα, ο Μίλνερ εμφανίστηκε κυρίως ως αλλαγή στα πρώτα παιχνίδια της χρονιάς.^[54]

Στα τέλη Οκτωβρίου, πέτυχε το 500ο εντός έδρας τέρμα της Νιούκασλ στην Πρέμιερ Λιγκ στον αγώνα με τη Τότεναμ (3-1).^[55] Το δεύτερο του τέρμα επιτεύχθηκε στο ντέρμπι με τη Σάντερλαντ.^[56] Ο προπονητής επαίνεσε τον Μίλνερ κατά τη διάρκεια της χρονιάς, λέγοντας πως ήταν «πάρα πολύ έμπειρος ποδοσφαιριστής της Πρέμιερ Λιγκ».^[57]

Αφού έχασε τα τελευταία εννιά παιχνίδια της χρονιάς λόγω τραυματισμού στο πόδι,^[58] κυκλοφόρησαν φήμες πως θα ήταν μέρος μιας μεταγραφής μεταξύ της Νιούκασλ και της Λίβερπουλ ΦΚ.^[59] Αν και ξεκίνησε τη χρονιά με τη Νιούκασλ και πέτυχε τέρμα στο Λιγκ Καπ κατά της Κόβεντρι Σίτι, έγινε γνωστό πως ο Μίλνερ ζήτησε γραπτώς μεταγραφή μια εβδομάδα νωρίτερα.^[60]

Άστον Βίλα

Ο Μίλνερ υπέγραψε με την Άστον Βίλα στις 29 Αυγούστου 2008 για 12 εκατομμύρια λίρες,^[61] υπογράφοντας τετραετές συμβόλαιο με τον σύλλογο.^[62]

Έκανε το ντεμπούτο του για την Άστον Βίλα στις 31 Αυγούστου 2008 ως αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με τη Λίβερπουλ.^[63] Το πρώτο του τέρμα στον δεύτερο ερχομό του στην ομάδα το πέτυχε στον τρίτο γύρο του FA Cup απέναντι στη Τζίλιγχαμ ΦΚ στο Priestfield Stadium στις 4 Ιανουαρίου 2009, στα 23α του γενέθλια, ενώ πέτυχε και το δεύτερο τέρμα της Άστον Βίλα στον αγώνα (2-1).^[64]

Στην Πρέμιερ Λιγκ, ο Μίλνερ πέτυχε το πρώτο του τέρμα στις 17 Ιανουαρίου 2009 σε εκτός έδρας νίκη κατά της Σάντερλαντ (2-1).^[65] Στις 7 Φεβρουαρίου 2009, κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ανδρών, καθώς εντυπωσίασε τον Φάμπιο Καπέλλο.^[66] Ο Μίλνερ συνέχισε να εντυπωσιάζει και πέτυχε το δεύτερο του τέρμα στη χρονιά στον αγώνα κατά της Μπλάκμπερν Ρόβερς στις 7 Ιανουαρίου και πέτυχε ακόμα ένα τέρμα στις 12 Απριλίου μετά από απευθείας εκτέλεση φάουλ στον αγώνα κατά της Έβερτον ΦΚ, βοηθώντας την Άστον Βίλα να επανέλθει στο παιχνίδι μετά το 3-1 και να φέρει το παιχνίδι σε ισοπαλία με σκορ 3-3.^[67] Δήλωσε πως η περίοδος στην Άστον Βίλα ήταν η πιο «πάγια» στην καριέρα του, καθώς είχε παίξει υπό τις εντολές 13 προπονητών ενώ ήταν μονάχα 23 ετών.^[68][69]

Στην αρχή της χρονιάς 2009-10, ο Μίλνερ μετατέθηκε στο κέντρο της μεσαίας γραμμής μετά τη μεταγραφή του αρχηγού Γκάρεθ Μπάρρι στη Μάντσεστερ Σίτι.^[70] Στις 28 Φεβρουαρίου 2010, πέτυχε το αρχικό τέρμα στον τελικό του Λιγκ Καπ. Ωστόσο, η Άστον Βίλα ηττήθηκε με σκορ 2-1 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Μίλνερ ολοκλήρωσε τη χρονιά με 12 τέρματα και ανακηρύχθηκε ως ο Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στην Άστον Βίλα από τους οπαδούς της ομάδας, ενώ ανακηρύχθηκε ως ο Καλύτερος Νεαρός Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς από τη PFA.^[71][72]

Στις 19 Μαΐου 2010, η Μάντσεστερ Σίτι πρότεινε τη μεταγραφή του Μίλνερ έναντι του ποσού των 20 εκατομμυρίων λιρών, ωστόσο, αυτή η προσφορά απορρίφθηκε.^[73] Στις 22 Ιουλίου 2010, ο προπονητής της Άστον Βίλα, Μάρτιν Ο' Νιλ, δήλωσε πως ο Μίλνερ εξέφρασε την επιθυμία του για μεταγραφή στη Σίτι, αλλά θα το έκανε αφού η Άστον Βίλα λάμβανε το ποσό που θα δήλωνε.^[74] Στις 14 Αυγούστου, παρά τις φήμες που τον ήθελαν στη Μάντσεστερ Σίτι, έπαιξε στο πρώτο παιχνίδι της χρονιάς απέναντι στη Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ με τη φανέλα της Άστον Βίλα, πετυχαίνοντας μάλιστα και το τρίτο τέρμα της ομάδας. Στο τέλος του αγώνα, όταν αντικαταστάθηκε από συμπαίκτη του, ο Μίλνερ καταχειροκροτήθηκε από τους οπαδούς της ομάδας.^[75]

Μάντσεστερ Σίτι

Στις 17 Αυγούστου 2010 έγινε γνωστό πως η Άστον Βίλα δέχθηκε τη μεταγραφή του Μίλνερ στη Μάντσεστερ Σίτι, με τη τελευταία να καταβάλει το ποσό των 26 εκατομμυρίων λιρών,^[76] καθώς και να αποδέχεται την ανταλλαγή του ποδοσφαιριστή με τον Στέφεν Άιρλαντ.^[77] Ο Μίλνερ έκανε το ντεμπούτο του για τη Μάντσεστερ Σίτι στον εντός έδρας αγώνα με τη Λίβερπουλ (3-0), όπου έδωσε ασίστ για το πρώτο τέρμα στον πρώην συμπαίκτη του, Γκάρεθ Μπάρρι.^[78] Πέτυχε το πρώτο του τέρμα με τη φανέλα της Σίτι στον τρίτο γύρο του FA Cup απέναντι στη Λέστερ Σίτι σε αγώνα που έληξε με σκορ 2-2.^[79] Ο αγώνας με τη Λέστερ ήταν η αρχή μιας πορείας που ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή της Σίτι στον τελικό της διοργάνωσης. Στον τελικό, η Σίτι νίκησε τη Στόουκ Σίτι ΦΚ με σκορ 1-0, αλλά ο Μίλνερ δεν συμμετείχε στον αγώνα.^[80]

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2011, ο Μίλνερ πέτυχε το πρώτο του τέρμα στην Πρέμιερ Λιγκ με τη φανέλα της Σίτι, στον αγώνα με την Έβερτον. Δύο αγώνες αργότερα, σκόραρε εκ νέου, αυτή τη φορά στα δίχτυα της Άστον Βίλα (4-1). Την επόμενη εβδομάδα, έδωσε ασίστ για δύο τέρματα της Σίτι στο ντέρμπι με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που έληξε με σκορ 6-1 και ήταν η μεγαλύτερη ήττα της Γιουνάιτεντ σ' εντός έδρας αγώνα από το 1930.^[81] Στις 3 Ιανουαρίου 2012, ο Μίλνερ πέτυχε το τρίτο του τέρμα στη χρονιά, από πέναλτι, στα δίχτυα της Λίβερπουλ - ο αγώνας έληξε με σκορ 3-0 υπέρ της Σίτι. Τη χρονιά 2011-12, στην Πρέμιερ Λιγκ, ο Μίλνερ συμμετείχε σε 26 αγώνες με τη Σίτι να πανηγυρίζει την κατάκτηση του πρωταθλήματος, μετά από 44 χρόνια.

Στις 6 Οκτωβρίου 2012, πέτυχε το πρώτο του τέρμα στη χρονιά 2012-13, μετά από εκτέλεση φάουλ στον αγώνα με τη Σάντερλαντ ΑΦΚ (3-0).^[82] Στις 20 Οκτωβρίου, δέχθηκε την πρώτη του κόκκινη κάρτα στον αγώνα με την Γουέστ Μπρόμιτς, σε αγώνα που έληξε με σκορ 2-1 υπέρ της Σίτι.^[83] Στις 28 Νοεμβρίου, πέτυχε τέρμα στον εκτός έδρας αγώνα με τη Γουίγκαν Αθλέτικ (2-0). Στις 13 Ιανουαρίου 2013, ο Μίλνερ πέτυχε το πρώτο τέρμα στον εκτός έδρας αγώνα με την Άρσεναλ (2-0) και έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής της Σίτι που πέτυχε τέρμα στην έδρα της Άρσεναλ (στο πρωτάθλημα) από το 2007, ενώ επίσης αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Σίτι στην έδρα της Άρσεναλ από το 1975.^[84] Στις 8 Απριλίου, πέτυχε τέρμα στο ντέρμπι του Μάντσεστερ, όπου η Σίτι νίκησε τη Γιουνάιτεντ με σκορ 2-1.^[85]

Στις 10 Δεκεμβρίου 2013, ο Μίλνερ πέτυχε το νικητήριο τέρμα στον αγώνα με την Μπάγερν Μονάχου (3-2) στο Allianz Arena στα πλαίσια του Τσάμπιονς Λιγκ 2013-14 και έγινε ο πρώτος Άγγλος ποδοσφαιριστής που πέτυχε τέρμα με τη φανέλα της Σίτι σ' αυτή τη διοργάνωση.^[86][87]

Λίβερπουλ

Στις 4 Ιουνίου 2015, ο Μίλνερ δέχθηκε να υπογράψει συμβόλαιο με τη Λίβερπουλ ΦΚ ως free agent (δηλ. η Λίβερπουλ δεν κατέβαλε κάποιο ποσό στη Σίτι, καθώς ο Μίλνερ ήταν ελεύθερος ποδοσφαιριστής).^[88][89] Στις 7 Αυγούστου, ανακηρύχθηκε υπαρχηγός της ομάδας.^[90] Έκανε το ντεμπούτο του για τη Λίβερπουλ στον αγώνα με τη Στόουκ Σίτι, ο οποίος έληξε με σκορ 1-0 υπέρ της Λίβερπουλ.^[91]

Φόρεσε για πρώτη φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Λίβερπουλ στη τρίτη του εμφάνιση για την ομάδα στον αγώνα με την Άρσεναλ (0-0).^[92] Στις 26 Σεπτεμβρίου 2015 πέτυχε το πρώτο του τέρμα για τη Λίβερπουλ στον αγώνα με την Άστον Βίλα (3-2) στο Anfield.^[93]

Τη σεζον 2017-18 εγινε o παικτης με της περισσοτερες ασσιστ σε μια χρονια ενω εφτασε μεχρι τον τελικο οπου η ομαδα του ητηθηκε απο την πολυνικη του θεσμου Ρεαλ Μαδριτης.Την επομενη σεζον αγωνιστικε και παλι στον τελικο κερδιζοντας αυτη την φορα το τροπαιο.Την σεζον 2019-20 εγινε ο 11ος παικτης που κατακτα την Πρεμιερ Λιγκ με 2 διαφορετικες ομαδες, αφου η Λιβερπουλ πηρε το πρωταθλημα για πρωτη φορα μετα απο 30 χρονια με εκεινον ως εναν απο τους ηγετες της ομαδας

Ομάδες νέων

Αφού εκπροσώπησε την Αγγλία σε διοργανώσεις εθνικών κάτω των 15 και κάτω των 17, ο Μίλνερ έλαβε κλήση για την εθνική Αγγλίας κάτω των 20 και συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων 2003. Λίγο αργότερα, ο προπονητής της εθνικής Αγγλίας κάτω των 21, Πίτερ Τέιλορ, τον κάλεσε στην εθνική και ο Μίλνερ έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική Αγγλίας κάτω των 21 στις 30 Μαρτίου 2004.^[94]

Πέτυχε το πρώτο του τέρμα για την εθνική Αγγλίας κάτω των 21 κατά τη διάρκεια ενός προκριματικού αγώνα στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου κάτω των 21 2007 απέναντι στην εθνική Ουαλίας. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, όπου αγωνίστηκε στο κέντρο της μεσαίας γραμμής, έδωσε πάσα για τέρμα στον Ντάρεν Μπεντ, ενώ η Αγγλία νίκησε με σκορ 2-0.^[95] Παρά τα προβλήματα του στον σύλλογο, ο Μίλνερ συνέχισε να προοδεύει ως διεθνής και πέτυχε το νικητήριο τέρμα στον αγώνα με την εθνική Ελβετίας (3-2) - η νίκη εξασφάλισε στην Αγγλία μια θέση στα playoff του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου κάτω των 21 2007.^[96]

Τον Ιούνιο, ο Μίλνερ συμμετείχε και στους τέσσερις αγώνες και της εθνικής Αγγλίας. Στον ημιτελικό με την εθνική Ολλανδίας, ο Μίλνερ έλαβε κίτρινη κάρτα και μπορούσε να χάσει τον τελικό. Ο αγώνας κρίθηκε στα πέναλτι - παρά το γεγονός ότι ο Μίλνερ σκόραρε δύο φορές, η εθνική Ολλανδίας νίκησε με σκορ 13-12.^[97] Ο Μίλνερ συμπεριλήφθη στη σύνθεση της εθνικής Αγγλίας κάτω των 21 σε φιλικό αγώνα με την εθνική Ρουμανίας, ο οποίος έληξε ισόπαλος με σκορ 1-1.^[98] Ένα μήνα αργότερα, έθεσε ρεκόρ συμμετοχών για την εθνική Αγγλίας κάτω των 21, καθώς έκανε την 30η του εμφάνιση στον αγώνα κατά της εθνικής Μαυροβουνίου (3-0). Κατά τη διάρκεια του αγώνα, έδωσε ασίστ μετά από εκτέλεση κόρνερ. Ιστορικά, οι ποδοσφαιριστές με αρκετές εμφανίσεις στην εθνική Αγγλίας κάτω των 21 δεν κατάφεραν να προοδεύσουν ώστε να λάβουν κλήση στην εθνική ανδρών, με αποτέλεσμα να αμφισβητηθεί η κλήση του Μίλνερ στην εθνική ανδρών.^[99] Τον Οκτώβριο, πέτυχε το τρίτο του τέρμα για την εθνική σε αγώνα κατά της εθνικής Ιρλανδίας (3-0).^[100] Σκόραρε εκ νέου στον επαναληπτικό αγώνα που έλαβε χώρα τέσσερις μήνες αργότερα και που έληξε εκ νέου με σκορ 3-0 υπέρ της Αγγλίας.^[101]

Ο Μίλνερ συνέχισε να είναι βασικός και συμμετείχε σ' όλους τους αγώνες της προκριματικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου κάτω των 21 2009. Το καλοκαίρι του 2009, έλαβε κλήση στη σύνθεση της εθνικής Αγγλίας κάτω των 21, η οποία αποτελείτο από 23 ποδοσφαιριστές. Στον πρώτο αγώνα, ο Μίλνερ έδωσε ασίστ για το νικητήριο τέρμα του Μίκα Ρίτσαρντς στον αγώνα με την εθνική Φινλανδίας και ο προπονητής Στιούαρτ Πιρς δήλωσε μετά τον αγώνα: «Ο σύγχρονος full-back μπορεί να παίζει πάνω και κάτω και ήξερα πως [ο Μίλνερ] θα ήταν άνετος».^[102] Στον δεύτερο αγώνα με την εθνική Ισπανίας, ο Μίλνερ έχασε πέναλτι, αλλά πέτυχε το δεύτερο τέρμα της εθνικής Αγγλίας (2-0).^[103] Στον ημιτελικό, η εθνική Αγγλίας αντιμετώπισε την εθνική Σουηδίας. Στο πρώτο λεπτό του αγώνα, ο Μίλνερ έδωσε ασίστ μετά από κόρνερ στον Μάρτιν Κράνι, ο οποίος άνοιξε το σκορ. Ακόμα μια εκτέλεση κόρνερ από τον Μίλνερ είχε ως αποτέλεσμα το αυτογκόλ του Ματίας Μπιέσμιρ. Μετά τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα (3-3), ο αγώνας κρίθηκε στα πέναλτι. Ο Μίλνερ ήταν ο μόνος ποδοσφαιριστής της εθνικής Αγγλίας που έχασε πέναλτι, καθώς γλίστρησε και έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι. Η Αγγλία νίκησε στα πέναλτι με σκορ 5-4 και πήρε το εισιτήριο στον τελικό, για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια.^[104] Η Αγγλία ηττήθηκε στον τελικό από την εθνική Γερμανίας με σκορ 4-0, με τον Μίλνερ να εκφράζει την απογοήτευση του για την ροή του αγώνα και την εμφάνιση της εθνικής Αγγλίας.^[105] Αυτός ο τελικός ήταν ο τελευταίος αγώνας του Μίλνερ για την εθνική Αγγλίας κάτω των 21. Οι 46 εμφανίσεις του γι' αυτή την εθνική αποτελούν μέχρι σήμερα εθνική ρεκόρ.^[106]

Εθνική ανδρών

Τον Αύγουστο του 2009, ο Μίλνερ έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική ανδρών σε φιλικό αγώνα με την εθνική Ολλανδίας, στον οποίο έπαιξε 23 λεπτά - ο αγώνας έληξε ισόπαλος με σκορ 2-2.^[107] Έπαιξε δύο φορές για την εθνική τον επόμενο μήνα, σε φιλικό αγώνα με την εθνική Σλοβενίας και σε επίσημο αγώνα με την εθνική Κροατίας, στον οποίο αγωνίστηκε τα τελευταία 9 λεπτά. Η Αγγλία νίκησε στον τελευταίο αγώνα με σκορ 5-1 και εξασφάλισε θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 2010. Ο Μίλνερ κλήθηκε να συμμετέχει στη διοργάνωση και ξεκίνησε στην αρχική ενδεκάδα της εθνικής Αγγλίας στον πρώτο αγώνα με την εθνική ΗΠΑ, ωστόσο, αντικαταστάθηκε μετά από 30 λεπτά.^[108] Στον τρίτο αγώνα κατά της εθνικής Σλοβενίας, πέτυχε το μοναδικό τέρμα του αγώνα μετά από ασίστ το Τζερμέιν Ντεφόου.^[109] Ήταν αρχηγός της εθνικής Αγγλίας στα τελευταία 10 λεπτά του αγώνα με την εθνική Γαλλίας στις 17 Νοεμβρίου 2010 - ο αγώνας έληξε με σκορ 1-2 υπέρ της Γαλλίας.^[110]

Κατά τη διάρκεια των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 2012, ο Μίλνερ αγωνίστηκε σε έξι αγώνες και έλαβε κλήση για την τελική φάση της διοργάνωσης.^[111] Ο Μίλνερ ξεκίνησε ως βασικός στον πρώτο αγώνα του Ράι Χόντσον στον πάγκο της εθνικής Αγγλίας με την εθνική Νορβηγίας που έληξε με σκορ 0-1 υπέρ της Αγγλίας.^[112]

Στις 7 Σεπτεμβρίου, ο Μίλνερ πέτυχε το πρώτο τέρμα του με τη φανέλα της εθνικής ανδρών στον αγώνα με την εθνική Μολδαβίας (5-0) στα πλαίσια των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2014.^[113]

Ο Μίλνερ θεωρείται επίμονος ποδοσφαιριστής.^{[11][36][114]} Ως αποτέλεσμα, κύριος ρόλος του στην ομάδα είναι να ελέγχει τη μεσαία γραμμή και να δίνει ασίστ. Θα μπορούσε να θεωρηθεί κλασικός Άγγλος winger. Αν και πετυχαίνει λίγα τέρματα, έχει καλή στατιστική στις ασίστ.^[115] Ο Νολμπέρτο Σολάνο, πρώην συμπαίκτης του Μίλνερ, δήλωσε πως χάρη σ' αυτή την ικανότητα, ο Μίλνερ «έγινε σημαντικός παίκτης της ομάδας».^[116] Μετά τη μεταγραφή του στη Νιούκασλ, άρχισε να παίζει περισσότερος ως winger.^[27] Θεωρήθηκε «άνετος και στις δύο άκρες [του γηπέδου]».^[115] Έπαιξε μερικές φορές ως κεντρικός μέσος, ως επιθετικός και ως δεξιός back κατά τη διάρκεια κρίσης με τους τραυματίες της ομάδας. Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι, προπονητής της Μάντσεστερ Σίτι, περιέγραψε τον Μίλνερ ως τον πιο ολοκληρωμένο Άγγλο ποδοσφαιριστή στο σύγχρονο παιχνίδι και επαίνεσε την απόδοση και την ευελιξία του ποδοσφαιριστή.^[117]

Ο Μίλνερ έχει την ικανότητα να δώσει ακριβής πάσα και να σουτάρει από μεγάλη απόσταση.^[115] Ως αποτέλεσμα, είναι συχνά υποψήφιος εκτελεστής κόρνερ και φάουλ.^[118] Ο Μίλνερ δέχθηκε αρκετή κριτική για το crossing του. Ενώ αρκετοί δημοσιογράφοι εκφράζουν τη δυσαρέσκεια του για την απόδοση του ποδοσφαιριστή σ' αυτό τον τομέα, άλλοι δηλώνουν πως ο Μίλνερ μπορεί να δώσει ακριβείς crosses.^{[115][119][120]}

Ο Μίλνερ, κατά τη διάρκεια της καριέρας του στη Νιούκασλ, χαρακτηρίστηκε από την επίσημη ιστοσελίδα της ομάδας ως «καλός αναγνώστης του παιχνιδιού».^[121] Ακόμα μια ικανότητα του Μίλνερ που παρατηρήθηκε από τους αναλυτές είναι η καλή τακτική ανάλυση και η γνώση της τοποθεσίας των παικτών γύρω απ' αυτόν, μ' αποτέλεσμα να θεωρείται πιο έμπειρος ποδοσφαιριστής σε σχέση με την ηλικία του.^[19][118]

Ο Μίλνερ εξέφρασε την επιθυμία του να παίζει όσο το δυνατόν περισσότερο^[122] και δήλωσε πως η επιτυχία του Γουέιν Ρούνεϊ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τράβηξε αρκετή πίεση από τη δική του καριέρα και σχολίασε πως «κατάφερα να μείνω συγκεντρωμένος στο ποδόσφαιρο και να αγνοώ όλα τα υπόλοιπα».^[30] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Μίλνερ δέχθηκε κίτρινη κάρτα 15 φορές και αποβλήθηκε μια φορά, στον αγώνα με τη Γουέστ Μπρόμιτς, στις 20 Οκτωβρίου 2012.^[123]

Παρά το γεγονός ότι ο Μίλνερ αγωνίζεται συνήθως ως winger, ο προπονητής της Άστον Βίλα, Μάρτιν Ο' Νιλ, τον Νοέμβριο του 2009, δήλωσε πως η ευελιξία του Μίλνερ θα μπορούσε να τον μετατρέψει σε ολοκληρωμένο κεντρικό μέσο σε κάποια φάση της καριέρας του. Στην Άστον Βίλα, ο Μίλνερ αγωνίστηκε σε διάφορες θέσεις και στα δύο άκρα, στο κέντρο της μεσαίας γραμμής, ακόμα και ως δεξιός μπακ.^[124]

Σύλλογοι

Τελευταία ενημέρωση: 20 Απριλίου 2016^[125]

Διεθνής

Τελευταία ενημέρωση: 29 Μαρτίου 2016

Ομαδικές

Μάντσεστερ Σίτι

• Πρέμιερ Λιγκ: 2011-12, 2013-14
• FA Cup: 2011
• Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2013-14
• FA Community Shield: 2012

Λιβερπουλ

• Πρεμιερ Λιγκ:2019-20
• Τσαμπιονς Λιγκ:2018-19
• ΟΥΕΦΑ Σουπερ Καπ:2019
• Παγκοσμιο Κυπελλο Συλλογων:2019
• FA Cup: 2021-22
• Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2021-22

Ατομικές

• Καλύτερος Νεαρός Παίκτης της Χρονιάς από την PFA (PFA Young Player of the Year): 2009-10^[126]
• Μέλος της Ομάδας της Χρονιάς από τη PFA (PFA Premier League Team of the Year): 2009-10^[127]

• James Milner Στατιστικά καριέρας στο Soccerbase
• (Αγγλικά) Τζέιμς Μίλνερ – Επιδόσεις στις διοργανώσεις της FIFA
• Τζέιμς Μίλνερ – Επιδόσεις στις διοργανώσεις της UEFA